İKİ YÜREK (TÖRE )

29.Bölüm ( İntikam)

Yiğit elindeki silahı Ömer'e tekrar doğrultup sıkacakken Yusuf engel olup silahı havaya kaldırıp kimseye gelmemesine engel oldu.

Ömer ağa Yiğit'in ileri gitmesiyle sinirle yumruğunu sıkıp Yiğittin suratına vuracakken Bejna araya girip Ömer'in elini tutup Yiğit'e bir şey yapmaması için engel oldu.

Ömer ağa Bejna'nın yaptığı hareketle afallayıp sonra Yiğit'e nefretle bakıp

''Bir daha benim konağımda bana silah çekersen Yiğit ağa aldığın son nefes olur ''deyip. Bejnayı alıp konağa girecekken Yiğit Bejnanın  kolundan tutup gözlerinin içine bakıp

''Bende Yiğit Berwansam bu nikahın kıyılmasına izin verirsem adam değilim son günlerin tadını çıkar. ''deyip nefret dolu bakışlarıyla Ömer ağaya çevirdi

''Emanetime iyi bak Ömer ağa saçının teline bile zarar gelirse yaşatmam seni'' deyip Bejnanın gözlerinin içine bakıp konaktan çıkıp gitti.

Bejna Yiğitin kısılmış gözlerinde ki masum ama aynı zamanda tehlikeli bakışlarını tanıyordu her sinirlendiğinde canını nasıl yaktığını.

"Başkasıyla olmam sana acı vermesin Yiğit Berwan sen acılarının en büyüğünü yaşattın bana " dedi. Gözlerinden gelen yaşlarını silip Ömer ağanın üç güne düğün var demsinin hesabını soracaktı ona sormadan fikrini almadan kafasına göre karar veremezdi.

Ömer ağa çalışma odasına gelip derin bir nefes aldıktan sonra çekmecesinden çıkardığı fotoğrafa acı bir tebessümle bakıp gözünden düşen yaşı serbest bıraktı.

" Geldim abim geldim, canını yakan herkesin canını yakıcam sana yaptıklarının cezasını çekecekler hepsi"

Bejna çalışma odasına geldiğinde içerden gelen Ömer ağanın sesiyle aralıklı olan kapıyı daha da yaklaşıp ne dediğini anlamaya çalışıyordu.

" Berwanlardan intikamımızı alıp götüreceğim sizi burdan"

Bejna duyduklarına inanmayıp aralıklı olan kapıyı sertçe açıp içeri girince Ömer ağa Bejna'nın odaya dalmasıyla sinirle fotoğrafa ters çevirip masanın üzerine koydu. Bejna şaşkın ve korkmuş gözlerle önce Ömer ağaya baktı sonra da masanın üzerinde ters çevrilmiş fotoğrafa kaydı gözleri kendini toparlayıp ağzından çıkan zora ki kelimelerle

"See-sen tani- tanıyorsun Berwanları beni kandırdın , sakladın benden bu yüzden yardım ettin bana, neyin intikamı bu Ömer ağa? Kimi burdan götüreceksin? Berwanları nerden tanıyorsun?

Ömer ağa gerilen yüzüyle derin bir nefes çekip Bejnaya cevap vermeden kapıya yönelip çıkacakken Bejna çıkmasına izin vermeden önüne geçip

-Cevap ver Ömer ağa cevap ver bana nerden tanıyorsun Berwanları ?

''Sen sadece sana denileni yap gerisin kurcalama.''deyip gitmeye yeltendiği an Bejna başını hafifçe eğip tam dönmeden omzunun üstünden

-Bu evlilik olmayacak Ömer ağa

Ömer ağa Bejnanın söyledikleriyle yumruk yaptığı elini sıkıp tekrar Bejnaya dönüp

-Sana olup olmayacağını soran olmadı.

-Ya bana her şeyi anlatırsın yada ölürüm de evlenmem seninle Ömer ağa

Ömer ağa alaylı bir kahkaha atıp Bejnanın üzerine yürüyüp bağırmaya başladı.

- Çok mu merak ediyorsun Berwanlar'dan neden nefret ettiğimi hıhı söylesene öğrenmek istiyor musun?

Bejna Ömer ağanın bu kadar sinirlenmesinin nedenini daha da merak edip başını iki yana sallayıp ''Evet öğrenmek istiyorum bu nefretin, öfkenin nedenini bilmek istiyorum''

Ömer ağa boğazını temizleyip duvarın dibine çöküp karşısında ki boş duvara bakıp anlatmaya başladı.

''O zamanlar lise son sınıftım okuldan çıkıp eve geliyordum. Daha konağın kapısını açmadan bağırma ve ağlama seslerini duyunca ayaklarım kitlenmişti içeriye girmemek için direniyordu. Çaresizlik nedir bilir misin...Çaresizlik o an içeriye girince annemin ayaklarıma kapanıp' 'Evinimi aldılar masumiyetini aldılar o daha çocuktu kıydılar kızıma,kıydılar kardeşine Ömer koruyamadın kardeşini, babanın emanetine sahip çıkamadın'' işte çaresizlik bu ağırlardı yıllarca kulağımda yankılanan sözler. Evine benim kardeşime pis ellerini sürmüş Baran ağa o masumdu kimseyi kırmaz, zarar vermezdi. Kurtaramadım onu onların ellinden çekip alamadım kardeşimi.Berwanlar kardeşimin hayatını mahvetti.

Bejna Ömer ağanın anlattıklarıyla göz yaşlarını serbest bıraktı.

-Hayır yalan söylüyorsun sen ben kendi gözümle gördüm Baran ağa Evini çok seviyor öyle bir şey yapmaz...

Diyip tekrar gidecekken Ömer ağanın ağzından dökülen sözlerle olduğu yerde kitlenmişti

" Keşke yalan söyleseydim keşke ama yalan değil hiç sormadın mı 3 yıl evli olan bir çiftin nasıl 4 yaşında bir çocuğu olur diye Baran ağa kardeşime zorla sahip oldu okul hayalî vardı küçüktü kardeşim okumak istiyordu , onun küçük parmaklarına kalem yakışırken çocuk verdiler eline" diyip dizlerinin üstüne çöküp yere sertçe vurup

- Kardeşimin masumluğunu aldılar.

Bejna Ömer ağayı ilk defa böyle görüyordu ellini ağzına koyup başını iki yana sallayıp

-Yalan söylüyorsun yapamaz Baran ağa öyle birşey yapmaz hem onlar çok mutlular Baran ağa çok seviyor Evini inanmýyorum sana.

Ömer ağa elini duvara sert bir şekilde vurup

-Sevmiyor yalan söylüyor ailemizi dağıtalar . Evin bana babamın emanetiydi koruyamadım onu kardeşime sahip çıkamadım onlar yüzünden insan içine çıkamadık.

Bejna bunların hepsinin yalan olmasını gerçek olmaması için dua edip titrek ve üzgün çıkan sesiyle

-Bu yüzden bana yardım ettin, benimle evlenip Yiğitin canını yakacaktın sen nasıl bir insansın sen nasıl böyle bir şey düþünürsün hiçbir şey olmamış gibi seninle evleneceğimi düşünme sakın asla olmayacak bu evlilik asla.

Ömer ağa çöktüğü yerden doğrulup öfkeli ve nefret dolu bakışlarıyla Bejnay'a çevirip

-İki de bir bu evlilik olmayacak deyip durma sende biliyorsun ki bu evlilik olacak ben sözümde durdum şimdi sende üzerine düşeni yapacaksın anladın mı

Bejna başını hayır anlamında sallayıp

-Olmaz yapamam ben olmaz.

Ömer ağa Bejnanın kolundan sıkıca tutup sarsarak

-Yapacaksın hem sana yaptıklarının intikamını da alacaksın.

-İstemiyorum yapmıycam ben

''Ya sözünde durursun yada ben yarım bıraktığım işi tamamlar hiç acımadan kafasına sıkarım''deyip Bejnayı oda da bırakıp sinirle çıkıp gitti.

Ömer ağanın gitmesiyle Bejna olduğu yere yığılıp başını iki elinin arasına alıp hıçkırarak ağlamaya başladı. Birine bir şey olur korkusu yıllardır Yiğit'e bir şey olmasın diye onu korurken asıl tehlike yanı balındaydı.

~~~~

Sevgili okurlarım kusura bakmayın biliyorum geç oldu kaç zamandır bölüm bekliyorsunuz ve bana çok kırgın ve kızgınsınızdır hatta çoğunuz kitabı bırakmıştır da belki canınız sağ olsun ama benimde kendimce sebeplerim vardı. Hem ailevi sorsunlar hem özel hayatım derken yeniden yazmak bana da zor geldi bu bahane olmaz biliyorum ama inþallah daha sık görüşeceğiz ve hepinizden tüm içten dileklerimle özür diliyorum hepinizi çok seviyorumm.

Oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın 🫶

AFFEDiN BU SEFERLİK YAZARINIZI :)

Hepinizi çok özledim...