Yiğit Bejna'nin sarsılıp düşmesine engel olup tutmuştu onu.
-Hatice abla sen in bizde geliyoruz Hatice abla Bejna'nin durumuna üzülerek bakıp inmişti aşağıya.
Bejna Yiğitin onu tutan kollarını sıkıca tuttup sıkarak " Yiğit öldürdüm ben onu katil oldumm"
Bejanin ona sıkan ellerini tutup gözlerinin içine bakıp
-Şşş sakın sen katil filan olmadın tamam mı ne dedim sana gerekirse kendimden vazgeçerim ama sana bir şey olmasına izin vermem.
Bejna başını iki yana hayır anlamında sallayıp
-Hayır kendi cezamı kendim çekicem.
Bejna Yiğitin ellerini itip odadan çıkmı kiştı.
Merdivenleri inen Bejna aşağıda ağlayan teyzesi ve Zelal hanımı öyle görünce dolan gözlerinin akmaması için kendiyle savaş veriyordu.
Ama eğmeyecekti başına madem onlar için namus kanla temizleniyordu , oda onların dilinden cevap vermişti annesinin intikamını almıştı.
Devran ağayla göz göze gelince nefret dolu bakışlarıyla " hepsi senin yüzünden" dercesine bakıp gözlerini kaydırmıştı.
Esma Bejanın gelmesiyle hemen yanına gidip onu arkasına alıp
-Benim kızım yapmaz, yapmadı vermem onu size o parmaklıklar arkasına koyamazsınız.
- Hanımefendi işimizi zorlaştırıyorsunuz Hasan Soyhanı öldürmeye teşebbüsten hakkında şikayet var.
-Bir yanlış anlaşılma olmuş komiser bey Hasan Soyhanı öldüren eşim değil benim.
Bejna yanına gelen Yiğitin söyledikleriyle gözleri kocaman açılmıştı.
-Hayı-
Bejna sözünü birtirmeden Yiğitin sözünü kesip araya girdi.
-Eşimin eliden silahı almaya çalışırken parmağım tetiğe gelince istemden Hasan ağayı vurdum.
Olay yerinde olan kardeşim Şiyar da şahit.
Bejna polislere başını sallayıp tam konuşacakken Yiğit Bejanin elinden tutup başını sakın dercesine salladı.
Bejna dolan yeşil harelerden akan bir damla yaşla yapma dercesine yalvarmıştı o gözler.
Devran ağa oğlunun kendi hayatından vazgeçip Bejnayi korumasına gururla bakıp sevinse de oğlunun özgürlüğü içinde endişe etmişti.
Zelal hanım ise yere diz çöküp hem oğluna hemde gelininin kaderine ağlarken Evinde bir yandan kaldırmaya çalışıp sakinleştirmeye çalışıyordu.
-Tutuklayın.
Bejna polisin verdiği emirle çıkarılan kelepçeyle Yiğitin kolunu tutup sadece onun duyacağı bir sesle
-Lütfen yapma ardında gözü yaşlı bir aile bırakma onların sana ihtiyacı var benim kimsem yok zaten cezam neyse çekmeye hazırım.
-Ben varım artık sana birşey olmasına asla izin vermem.
-Hayırr izin vermem
Yiğit Bejnayi kendine çekip sıkıca sarılıp burnunu saçları arasına gömüp kokusunu içine çekince sonra kulağına eğilip
-O parmağında ki yüzükle zaten alınmıştı özgürlüğün şimdi de bileklerine takılmasına izin veremezdim Soyhan kızı.
Bejna tutamadığı göz yaşlarıyla Yiğitin kollarında ağlamaya başlayınca
Yiğit ailesine dönüp Bejanin başına bir öpücük bırakıp
-Size emanet diyip polislerin eline kelepçe takmasıyla konaktan çıkıcakken Zelal hanım Yiğite sarılıp götürmelerine engel olup
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ YÜREK (TÖRE )
Roman d'amourKüçük yaştayken annesini kaybeden Bejna baba sevgisinden mahrum kalarak büyüp zalim bir ağayla berdel zoruyla evlenmek zorunda kaldı...
