"အဲေန႕က
ကြၽန္ေတာ္ဘဝမွာေပ်ာ္႐ႊင္စရာေန႕ျဖစ္သလို
ကံဆိုးတဲ့ေန႕လဲျဖစ္ပါတယ္"
"ဘာလို႔ဆိုဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖပ
ၿပီးတဲ့အထိန္းအမွတ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေနာက္မေတြ႕ရေတာ့မွာမို႔မုန့္စုစားရင္း အမွတ္တရဓတ္ပုံရိုက္ၾကတဲ့ေန႕ေပါ့ "
"သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႕မုန့္စားၿပီးအျပန္ ကိုယ္စိကိုယ္အိမ္ကို ျပန္ၾကတာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္အိမ္နဲ႕ကားဂိတ္က၁၀မနစ္ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ရတယ္ညေန၆
နာရိေလာက္ဆိုေတာ့ လူေတာ့နည္းနည္းရွင္းေနတယ္ "
"ဒါေပမဲ့ျပန္ေနၾကဆိုေတာ့သိပ္ေတာ့မေၾကာက္ပါဘူးဒိေျမမွာငယ္ေမြးၿခံေပါက္ကိုမသိတဲ့သူမရွိဘူးလမ္းေဘးေခြးကအစကြၽန္ေတာ္ကိုမွတ္မိတယ္ "
"ဒါေပမဲ့ဒိေန႕အိမ္ျပန္ရတာေက်ာနည္းနည္းခ်မ္းတယ္ရာသိဥတုကမိုးအုပ္ေနလို႔ထင္ပါတယ္
ထိုအခ်ိန္
လူတစ္ေယာက္ေနာက္ ေယာင္ခံလိုက္လာသလိုခံစားရတယ္ ကြၽန္ေတာ္လဲသုတ္သုတ္ေျပးတာေပါ့ "
"ထိုအခ်ိန္ေနာက္ကေန "
"ညီေလးညီေလး "
ကြၽန္ေတာ္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ အသက္ ၂၀
ေလာက္ရွိမဲ့အရပ္ျမင့္ျမင့္အသားခပ္လတ္လတ္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
သူကေနာက္ကေျပးလာလို႔နည္းနည္းေမာေနပုံေပါက္တယ္သူပုံစံၾကည့္ရတာ သူခိုးဂ်ပိဳး႐ုပ္ေတာ့မေပါက္ဘူး ဒါေပမဲ့သတိထားၿပီးစကားျပန္ေျပာလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ကိုေခါတာလားဗ် "
"ဟုတယ္ညီေလး "
"ဘာကူညီေပးရမလဲဗ်ာ "
"အကို ကားဒိနားမွာဆီကုန္သြားလို႔ "
"ဆီေရာင္းတဲ့ဆိုင္သိလားအကိုေမးခ်င္လို႔ပါ "
"နည္းနည္းေတာ့ေဝးတယ္အကို "
"ျဖစ္နိုင္ရင္အကိုကိုဆီဆိုင္ကိုလိုက္ပို႔ပါလား
ၿပီးရင္ညီအိမ္ကိုအကိုကားနဲ႕ျပန္လိုက္ပို႔မယ္ေလ "
အြင္းေလဆီဆိုင္ကအေဝးႀကီးမွမဟုတ္တာ
ငါလဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူကူညီရမွာေပါ့။
" ရတယ္ေလအကို "
"အဲဒါဆို အကိုကားဆီ မွာဆီဗုန္းသြားယူလိုက္ဥိးမယ္ "
