"အား...ကြၽစ္ကြၽစ္"
ေရစက္နီးနားတစ္ခုမွာနိုးလာေသာသက္လွ်ံ
သူနဲ႕မနီးမေဝးေရလယ္ေလာက္မွာ ဦးရန္နိုင္ သတိေတာ့မရေသး...။
သက္လွ်ံ...ဦးရန္နိုင္ဆီ အေျပးလႊားၿပီး
သြားၾကည့္ေတာ့ဦးရန္နိုင္ညာဘက္ေျခေထာက္မွာ
သစ္ငုတ္တိုအႀကီးႀကီးစိုက္ေနသည္...။
ဦးရန္နိုင္ကို ကုန္းေပါဆြဲတင္လာသည္... ။
ဥိးရန္နိုင္သတိမရေသးတာနဲ႕ေတာထဲမွာထင္းနဲ႕စားစရာသြားရွာေသာ သက္လွ်ံ....။
သက္လွ်ံထြက္သြားၿပီးခနအၾကာ...ဦးရန္နိုင္သတိရလာသည္...။
သတိရရျခင္းသူထဖို႔လုပ္ေတာ့ ..သူေျခေထာက္မွာသစ္ငုတ္တိုစိုက္ေနတာသူေတြ႕လိုက္သည္...။
"ေကာင္းက်ိဴးမေပးတဲ့သားအမိ..."
သူေျပာတုန္းရွိေသး ထင္းေတြနဲ႕ သစ္သီးအခ်ိဳ႕
ရွာၿပီးျပန္ေရာက္လာေသာသက္လွ်ံ .....။
"မင္း.......ေသသြားရမွာ"
"ကြၽန္ေတာ္ေသသြားရင္ခင္ဗ်ားအတြက္ပိုခက္ခဲသြားမွာေနာ္ "
ထဖို႔ႀကိဳးစားေနေသာ ဦးရန္နိုင္
"ဒဏ္ရာႀကီးနဲ႕ထဖို႔ႀကိဳးစားမေနနဲ႕ "
သက္လွ်ံ....ဦးရန္နိုင္အနာကို
ေဆးထည့္ေပးဖို႔ ေဆး႐ြက္ခူးလာသည္။
*ေဆး႐ြက္ကဘီးစိုင္း႐ြက္ပါ အခ်ိဳ႕ေနရာေတြဘယ္လိုအ႐ြက္ေခါလဲမသိငယ္ငယ္ကေဆာ့လို႔အနာတရျဖစ္ရင္တံေတြးနဲ႕ေထြးၿပီး အုံလိုက္ရင္ေပ်ာက္ဘဲ...*
သက္လွ်ံတစ္ေယာက္ေတာထဲမွာ ဦးရန္နိုင္အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ထင္းေတြအစားစားေတြ သြားရွာၿပီးျပန္ယူလာတဲ့အျပင္ ေသာက္ေရပါခပ္လာသည္
ေရခပ္စရာကေဘးကေတြ႕တဲ့ က်ိဳးေနတဲ့ဝါးလုံးေခါင္းႀကီးကိုလက္နဲ႕ခ်ိဳးၿပီးေသာက္စရာအနည္းငယ္ကိုထည့္ထားတာျဖစ္သည္...။
"ခင္ဗ်ားအနာကဒိအတိုင္းထားလို႔မရဘူးေနာ္
ပိုးဝင္သြားလိမ့္မယ္ "
"ဒိအတိုင္းထားလို႔မရေတာ့ငါတို႔ကေတာထဲမွာေလဘာလုပ္လို႔ရမွာလဲ "
"ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားအနာကိုေဆးထည့္ေပးမယ္"
"ငါကမင္းကိုဘာလို႔ယုံရမွာလဲ..."
"မင္းငါကို ပိုးဝင္ၿပီးေသေအာင္လုပ္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ခင္ဗ်ားဒဏ္ရာကကြၽန္ေတာ္ပိုးဝင္ေအာင္မလုပ္လဲသူဘာသာပိုးဝင္ၿပီးေသမွာဘဲ ခင္ဗ်ားစကားအရမ္းမ်ားဘဲခင္ဗ်ားမွေ႐ႊးခ်ယ္ခြင့္မရွိိဘူးဒိ
ေတာထဲမွာခင္ဗ်ားနဲ႕ကြၽန္ေတာ္၂ေယာက္ဘဲရွိတယ္"
သစ္ငုတ္ကိုဆြဲႏုတ္ဖို႔လုပ္ေနေသာသက္လွ်ံ..။
"မင္းဘာလုပ္တာလဲ "
"အဲသစ္ငုတ္ကိုဆြဲမႏုတ္ဘဲဘယ္လိုေဆးထည့္မလဲ"
သစ္ငုတ္တိုကိုထိတာနဲ႕အံႀကိတ္ေနေသာ ဦးရန္နိုင္...။
"အမယ္ လူမိုက္ႀကီးကနာတတ္ေသးသားဘဲ."
"သစ္ငုတ္စိုက္ေနတာမင္းအေမလင္စိုက္ေနတာမဟုတ္ဘူးနာတာေပါ့ကြာ....."
"ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ္လုပ္တုန္းကေကာမနာဘူးထင္လား..."
ဦးရန္နိုင္စကားတိတ္သြား....။
"ခဏသည္းခံထားေနာ္ "
သစ္ငုတ္တိုကိုသက္လွ်ံစႏုတ္ထဲကဦးရန္နိုင္
အံေတြႀကိတ္ေနသည္...။
သက္လွ်ံသစ္ငုတ္တိုကိုတစ္ခ်က္ထဲအၿပီးပါလာေအာင္ဆြဲႏုတ္လိိုက္သည္...။
"အား....!!!"
ဦးရန္နိုင္ေအာ္သံကတစ္ေတာလုံးကိုဖုံးလႊမ္းသြားသည္...။
"ၿပီးသြားၿပီေဆးထည့္ဖို႔ဘဲက်န္ေတာ့တယ္ "
သူကစကားေျပာေနပင္မဲ့ဦးရန္နိုင္ကေတာ့
သတိေမ့ေနသည္။
"ဒိလူ ကေတာ့ အသည္းကလဲငယ္လိုက္တာ "
ဦးရန္နိုင္အနာကိုေဆးထည့္ၿပီး သူအေပါကိုအိမ္က်ီကို၂ျခမ္းၿဖဲ့လိုက္ၿပီးဦးရန္နိုင္ရဲ႕
အနာကိုေသခ်ာေလးစည္းေပးလိုက္သည္....။
အနာေဆးထည့ွေပးပွီးေတာ့နဝငေရွိေရာအခွွိနဖွွဈနေပွီ.....အိပ္ဖို႔အိမ္ေဆာက္ျပင္ရေတာ့သည္။
ငွက္ေပ်ာ္႐ြက္ကိုေအာက္ခင္းၿပီးအေပါကေန ေဘးကက်ိဳးေနတဲ့ခိုင္ခံတဲ့သစ္လုံးေတြနဲ႕ဝါးေတြကိုအေပါကိုဆုံေထာက္လိုက္သည္
ၿပီးရင္အလယ္ကိုခိုင္ခံေအာင္ႏြယ္ႀကိဳးေတြနဲ႕
ပတ္ခ်ည္ထားလိုက္သည္ ခ်ည္ထားတဲ့အေပါကို
ထန္းလွ်က္တင္ကာလိုက္သည္...။
ထန္းပင္က ထန္းပုအမ်ိဴးအစားျဖစ္သည္...အေၾကာင့္အလြယ္တကူ သက္လွ်ံတစ္ေယာက္အုန္းလက္ေတြကိုခူးလို႔ရခဲ့သည္။
ေဆာက္လို႔ၿပီးေတာ့ ဦးရန္နိုင္ကို တဲထဲထည့္ၿပီးအျပင္ထြက္မီးေမႊးေနသည္ မိးျခစ္မပါလာေတာ့ေက်ာက္ခဲ၂လုံးကိုပြတ္တိုက္ၿပီးမိးရရေအာင္မနည္းႀကိဳးစားယူလိုက္သည္...။
ေမွ်ာ္
