"အား...ကျွစ်ကျွစ်"
ရေစက်နီးနားတစ်ခုမှာနိုးလာသောသက်လျှံ
သူနဲ့မနီးမဝေးရေလယ်လောက်မှာ ဦးရန်နိုင် သတိတော့မရသေး...။
သက်လျှံ...ဦးရန်နိုင်ဆီ အပြေးလွှားပြီး
သွားကြည့်တော့ဦးရန်နိုင်ညာဘက်ခြေထောက်မှာ
သစ်ငုတ်တိုအကြီးကြီးစိုက်နေသည်...။
ဦးရန်နိုင်ကို ကုန်းပေါဆွဲတင်လာသည်... ။
ဥိးရန်နိုင်သတိမရသေးတာနဲ့တောထဲမှာထင်းနဲ့စားစရာသွားရှာသော သက်လျှံ....။
သက်လျှံထွက်သွားပြီးခနအကြာ...ဦးရန်နိုင်သတိရလာသည်...။
သတိရရခြင်းသူထဖို့လုပ်တော့ ..သူခြေထောက်မှာသစ်ငုတ်တိုစိုက်နေတာသူတွေ့လိုက်သည်...။
"ကောင်းကျိူးမပေးတဲ့သားအမိ..."
သူပြောတုန်းရှိသေး ထင်းတွေနဲ့ သစ်သီးအချို့
ရှာပြီးပြန်ရောက်လာသောသက်လျှံ .....။
"မင်း.......သေသွားရမှာ"
"ကျွန်တော်သေသွားရင်ခင်ဗျားအတွက်ပိုခက်ခဲသွားမှာနော် "
ထဖို့ကြိုးစားနေသော ဦးရန်နိုင်
"ဒဏ်ရာကြီးနဲ့ထဖို့ကြိုးစားမနေနဲ့ "
သက်လျှံ....ဦးရန်နိုင်အနာကို
ဆေးထည့်ပေးဖို့ ဆေးရွက်ခူးလာသည်။
*ဆေးရွက်ကဘီးစိုင်းရွက်ပါ အချို့နေရာတွေဘယ်လိုအရွက်ခေါလဲမသိငယ်ငယ်ကဆော့လို့အနာတရဖြစ်ရင်တံတွေးနဲ့ထွေးပြီး အုံလိုက်ရင်ပျောက်ဘဲ...*
သက်လျှံတစ်ယောက်တောထဲမှာ ဦးရန်နိုင်အိပ်နေတဲ့အချိန် ထင်းတွေအစားစားတွေ သွားရှာပြီးပြန်ယူလာတဲ့အပြင် သောက်ရေပါခပ်လာသည်
ရေခပ်စရာကဘေးကတွေ့တဲ့ ကျိုးနေတဲ့ဝါးလုံးခေါင်းကြီးကိုလက်နဲ့ချိုးပြီးသောက်စရာအနည်းငယ်ကိုထည့်ထားတာဖြစ်သည်...။
"ခင်ဗျားအနာကဒိအတိုင်းထားလို့မရဘူးနော်
ပိုးဝင်သွားလိမ့်မယ် "
"ဒိအတိုင်းထားလို့မရတော့ငါတို့ကတောထဲမှာလေဘာလုပ်လို့ရမှာလဲ "
"ကျွန်တော်ခင်ဗျားအနာကိုဆေးထည့်ပေးမယ်"
"ငါကမင်းကိုဘာလို့ယုံရမှာလဲ..."
"မင်းငါကို ပိုးဝင်ပြီးသေအောင်လုပ်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ခင်ဗျားဒဏ်ရာကကျွန်တော်ပိုးဝင်အောင်မလုပ်လဲသူဘာသာပိုးဝင်ပြီးသေမှာဘဲ ခင်ဗျားစကားအရမ်းများဘဲခင်ဗျားမှရွှေးချယ်ခွင့်မရှိိဘူးဒိ
တောထဲမှာခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော်၂ယောက်ဘဲရှိတယ်"
သစ်ငုတ်ကိုဆွဲနုတ်ဖို့လုပ်နေသောသက်လျှံ..။
"မင်းဘာလုပ်တာလဲ "
"အဲသစ်ငုတ်ကိုဆွဲမနုတ်ဘဲဘယ်လိုဆေးထည့်မလဲ"
သစ်ငုတ်တိုကိုထိတာနဲ့အံကြိတ်နေသော ဦးရန်နိုင်...။
"အမယ် လူမိုက်ကြီးကနာတတ်သေးသားဘဲ."
"သစ်ငုတ်စိုက်နေတာမင်းအမေလင်စိုက်နေတာမဟုတ်ဘူးနာတာပေါ့ကွာ....."
"ခင်ဗျားကျွန်တော်လုပ်တုန်းကကောမနာဘူးထင်လား..."
ဦးရန်နိုင်စကားတိတ်သွား....။
"ခဏသည်းခံထားနော် "
သစ်ငုတ်တိုကိုသက်လျှံစနုတ်ထဲကဦးရန်နိုင်
အံတွေကြိတ်နေသည်...။
သက်လျှံသစ်ငုတ်တိုကိုတစ်ချက်ထဲအပြီးပါလာအောင်ဆွဲနုတ်လိိုက်သည်...။
"အား....!!!"
ဦးရန်နိုင်အော်သံကတစ်တောလုံးကိုဖုံးလွှမ်းသွားသည်...။
"ပြီးသွားပြီဆေးထည့်ဖို့ဘဲကျန်တော့တယ် "
သူကစကားပြောနေပင်မဲ့ဦးရန်နိုင်ကတော့
သတိမေ့နေသည်။
"ဒိလူ ကတော့ အသည်းကလဲငယ်လိုက်တာ "
ဦးရန်နိုင်အနာကိုဆေးထည့်ပြီး သူအပေါကိုအိမ်ကျီကို၂ခြမ်းဖြဲ့လိုက်ပြီးဦးရန်နိုင်ရဲ့
အနာကိုသေချာလေးစည်းပေးလိုက်သည်....။
အနာဆေးထည့်ပေးပြီးတော့နေဝင်ရိရောအချ်ိန်ဖြစ်နေပြီ.....အိပ်ဖို့အိမ်ဆောက်ပြင်ရတော့သည်။
ငှက်ပျော်ရွက်ကိုအောက်ခင်းပြီးအပေါကနေ ဘေးကကျိုးနေတဲ့ခိုင်ခံတဲ့သစ်လုံးတွေနဲ့ဝါးတွေကိုအပေါကိုဆုံထောက်လိုက်သည်
ပြီးရင်အလယ်ကိုခိုင်ခံအောင်နွယ်ကြိုးတွေနဲ့
ပတ်ချည်ထားလိုက်သည် ချည်ထားတဲ့အပေါကို
ထန်းလျှက်တင်ကာလိုက်သည်...။
ထန်းပင်က ထန်းပုအမျိူးအစားဖြစ်သည်...အကြောင့်အလွယ်တကူ သက်လျှံတစ်ယောက်အုန်းလက်တွေကိုခူးလို့ရခဲ့သည်။
ဆောက်လို့ပြီးတော့ ဦးရန်နိုင်ကို တဲထဲထည့်ပြီးအပြင်ထွက်မီးမွှေးနေသည် မိးခြစ်မပါလာတော့ကျောက်ခဲ၂လုံးကိုပွတ်တိုက်ပြီးမိးရရအောင်မနည်းကြိုးစားယူလိုက်သည်...။
မျှော်
