သူကိုအဲနေ့ကဘဲတွေ့လိုက်တယ် နောက်ရက်တွေကျသူမရှိဘူး ပြန်လဲမလာဘူး ။
ဘာလိုလိုနဲ့ကျွန်တော်ဒိမှာ တစ်ပတ်လောက်ရှိပြိ
စားချင်ရင် အောက်ဆင်းစားလိုက်ပြီးရင်အပေါတတ်အိပ်လိုက်ပျင်းရင်စာအုပ်ဖတ်လိုက်နဲ့ မသိရင်အိမ်မှာနေနေတဲ့အတိုင်းဘဲ ။
ကျွန်တော်ထွက်ပြေးဖို့အခွင့်အရေးရှာပင်မဲ့
မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည်လေးက နည်းနည်းလေးတောင်မရှိဘူး ယာကျာ်းသား၂၀လောက်ဝန်းရံနေတဲ့အိမ်ကထွက်ပြေးရင်အရိုးတစ်ခြားအသားတစ်ခြားဖြစ်မှာပေါ့ ပညာသင်ထားတာအလကားမှမဟုတ်တာ စဥ်စားဆုံးဖြတ်ဖို့နဲ့အခြေနေအပေါသိရှိနားလည်ဖို့ကလိုတယ်လေ..... ။
ဒါနဲ့ငါစဥ်းစားမရဘူး ငါကိုဒိလောက်လူတွေနဲ့
စောင့်ကြည့်ခိုင်းရအောင်ငါက ဘယ်လောက်အရေးပါနေလို့လဲ .....ငါအမေကိစ္စကငါနဲ့ဘာဆိုင်လဲကုလားမနိုင်ရခိုင်လာမဲနေတာ ငါမှာတော့ကျောင်းစာတွေနဲ့ဝေးပြီးဆိုပြီးပျော်နေတာ အခုတော့ ဘဝက ခွေးဖိပြီ...... ။
အတွေးတွေလျော့အိပ်ဖို့ပြင်.... ။
သက်လျှံအိပ်ပျော်ပြီးနောက်၁နာရိလောက်ကြတော့ ဥိးရန်နိုင်တစ်ယောက် ရောက်လာသည်
အရက်ကတော့မူးနေသည် ....။
"ကောင်လေး ကောင်လေး "
ယိုင်နဲ့နဲ့ နှင့် သက်လျှံရဲ့အခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည် ။
အိပ်နေတဲ့သက်လျှံရဲ့အပေါသို့တတ်ပြီး ....။
ထိုအချိန်အိပ်ရာကလန့်နိုးသွားသောသက်လျှံ ။
"ခင်ဗျားဘာလုပ်တာလဲ...."
"ကောင်လေး......"
"အရက်နံ့ခင်ဗျားအရက်သောက်လာတာလား... "
"ဟုတယ်ကွာဘာဖြစ်လဲ မင်းတို့သားမိကြောင့်ငါဘဝဘယ်လောက်ထိပျက်နေပြီလဲမင်းသိလား "
"ငါဘဝကြီးကိုပျက်စိးတဲ့မင်းနဲ့မင်းအမေကို
ငါလက်ထဲမှာ ပြားပြားဝပ်အောင်အမှုန့်ကြိတ်ပြစ်မယ် "
" ခင်ဗျားမယုတ်မာနဲ့နော်...... "
သက်လျှံလက်၂ဖက်ကိုချူပ်ထားလိုက်သည်။
