သက်လျှံတစ်ယောက်အိပ်ရာကနိုးလာတော့
မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းကြောင့်အံသြသွားသည်။
"နိုးလာပြီလား.."
"ခင်ဗျားကျွန်တော်ကိုဘန်ကောက်ထိပြန်ပြေးဆွဲလာတာလား"
"ဟုတယ်..."
"ကျွန်တော်မနေ့ကဆေးရုံမှာပါ ဘယ်လိုဒိလိုရောက်လာတာလဲ "
"ဒါကဒိလိုရှိတယ်..."
"ကောင်လေးဆေးရုံမှာဦး
သူနာပြူတစ်ယောက်ထည့်ထားတာပြီးတော့
ကောင်လေးရဲ့နိုင်ငံကူးပြောင်းလက်မှတ်စောင့်နေတာ နိုင်ငံကူးလတ်မှတ်ရတာနဲ့ဦးရဲ့လူကို
ကောင်လေးသောက်မဲ့ဆေးထဲမှာအိပ်ဆေးထည့်ခိုင်းလိုက်တာကောင်လေးအမေနဲ့အဖေကိုတော့ဦးနည်းဥိးဟန်နဲပထုတ်လိုက်တာ.."
"ညဏ်နီညဏ်နက်ကတော့များသား.."
"အမေနဲ့အဖေကျွန်တော်ကိုစိတ်ပူနေမှာပေါ့.."
"မပူပါနဲ့ဗျကျွန်တော်မျိုးကသူတို့သားချောချောလှလှလေးကိုသေချာစောက်ရှောက်ပါ့မယ်လို့
စာရေးထားခဲ့ပါတယ်..."
"ဒါနဲ့နေပါဦး ခင်ဗျားရီးကတစ်လလုံးကျွန်တော်ဆီစာမလာအကြောင်းမပါးနဲ့ပျောက်နေတာရှင်းပါဦး"
"အဲဒါက ကောင်လေးကိုဦးကတိပေးထားတာတွေသွားလုပ်နေတာ ဦးမကောင်းတာတွေမလုပ်တော့ဘူး ဒိအတိုင်းသမတ်ရိုးကျစီးပွားရေးကို
လုပ်ကိုင်နေပြီ..."
"မကောင်းမှုသည်စိတ်ကွယ်ရာမရှိ
အမှားကိုအမှားမှန်းသိရက်နဲ့ကျူးလွန်နေတာထက်အမှားသိပြီးအမှန်ပြင်တာပိုကောင်းတယ်"
"ဦးအသိတရားရသွားရတာကျွန်တော်ပျော်တယ်"
"ဦး ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကိုနောက်ထက်ဒုက္ခမရောက်စေချင်ဘူး...."
"ဦးကောင်လေးကိုဘန်ကောက်ခေါလာတာ
ကောင်လေးခြေထောက်ကိုကောပြန်ကုပေးမလို့ပါ."
"ကျွန်တော်အတွက်ဦးရှိနေရင်ရပါပြီ"
"ကျွန်တော်ဦးရင်ခွင်ထဲအိပ်ချင်တယ်...
သက်လျှံကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ရင်း
တိုက်ခန်း၆၇လွှာကွန်ဒိုဝရံတာကနေညနေခင်းအလှကိုရှူစားရင်း.....။
သက်လျှံ ကုထုံးတွေ/ခွဲစိတ်မှုတွေလုပ်ရင်းခြေထောက်အတော်အသင့်ပြန်ကောင်းလာသည်။
"ဦးအလုပ်ပြန်လာတာနောက်ကျမှာလား..."
သက်လျှံကmsပို့လိုက်သည်..။
"နည်းနည်းနောက်ကျမယ်ဘာဖြစ်လို့လဲကောင်လေး..ဘာမှမလို့လဲ"
"ရေခဲမုန့်ဝယ်လာပါလားကျွန်တော်စားချင်လို့"
"အွင်းအွင်းဦးဝယ်လာခဲ့မယ်..."
စာပို့ပြီးတစ်နာရီလောက်နေ့တော့..။
မက်ဆေ့ဝင်လာသည်..။
"ဦးကွန်ဒိုအောက်ရောက်ပြီ.."
သက်လျှံကဆင်းပြီးသွားကြိုသည်..။
"အခုမှခြေထောက်က
ကောင်းခါစကိုဦးကိုလာမကြိုလဲရပါတယ်"
" လာကြိုချင်လို့လေ အိမ်ထဲမှာနေရတာပျင်းလို့"
အိမ်ထဲသို့ရောက်....။
"ဒိမှာကောင်လေးမှာတဲ့ရေခဲ့မုန့်မပျော်ခင်စားဦး..."
သက်လျှံကဝရံတာဘက်ကိုထွက်ပြီးရေခဲ့မုန့်ထွက်စားနေသည်....။
စားနေရင်းတစ်ခုခုပါတာကိုသတိထားမိသွားသည်..။
ထိုအချိန်နောက်ကနေ...။
"marry Me....."
သက်လျှံဘဝမှာအပျော်ရွှင်ရဆုံးအခိုက်အတန့်ပေါ့။
"yes...."
မဂ်လာဆောင်သောနေ့....။
ပန်းခင်းထားသောလမ်းကိုရင်ခုန်စွာလျှောက်လမ်းရင်း....ကျွန်တော်ကိုအပြုံးနဲ့စောင့်နေသော
ထိုအမျိူးသား ထိုအမျိုးသားဆီလျှောက်နေသောလမ်းဟာနီးနီးလေးပင်မဲ့အချိန်တွေရပ်တန့်နေ့သည်အလားကြာမြင့်နေသည်ခြေလှမ်းတိုင်းကပင်ရင်ခုန်နေရသည်...ထိုအမျိုးသားလေးနောင်ဘဝတွေထိချစ်သွားဦးမယ်ထင်ပါတယ်..။
ပြီးပါပြီ
ယူတို့ကံပေါ့ပထမဇတ်သိမ်းကပိုကောင်းတယ်၂ခါပြန်ရေးရတော့အတွေးတွေကတစ်ခါနဲ့တစ်ခါမတူတော့ဘူး
