First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 57

Görünüşe bakılırsa Chen Zhang daha önce olanlar konusunda hâlâ çok hassastı. Aksi takdirde, bahsi geçer geçmez yemi yutmaz, fikrini değiştirip itaatkâr bir şekilde ziyaret odasına inmezdi.

Gözlerini dikmiş Yan Suizhi'ye bakıyor, nefesini tutmuş yanıtını bekliyor, yüksek sesle nefes almaya bile cesaret edemiyordu.

Sonunda Yan Suizhi sadece sandalyeye yaslandı ve yavaşça ona üç kelime savurdu. "Tahmin et bakalım?"

"..."

Chen Zhang'ın neredeyse nefesi kesiliyordu.

"Aslında bu çok gereksiz bir soru," dedi Yan Suizhi. "Yerinizde olsam, cevabı bu kadar açık olan bir soruya takılıp kısıtlı zamanımı kesinlikle boşa harcamazdım."

Chen Zhang irkildi.

Gerçekten de nereden bilebilirdi ki? Bu stajyer avukat gençti, o yüzden bunu bilen başka birinden duymuş olmalıydı. Bu kim olabilirdi ki...

Dikkati istemeden de olsa müdürün aktardığı sözlere yöneldi. '31-'47, Champagne'ın müdavimlerinden biri... Bu sözler avukatın kendisine ait olamazdı, o halde muhbiri olmalıydı. O zamanlar Champagne kulübünün on yıllık müdavimi olan bir misafir var mıydı?

Chen Zhang hafızasını yokladı; Champagne'ın konuk listesi hakkında hâlâ küçük bir izlenimi vardı.

Tabii ki listede çok fazla isim hatırlamıyordu, sadece birkaç özellik hatırlıyordu. Champagne küçük ve pahalı bir butik kulüp olduğundan, tek seferlik plaj müdavimleri için öncelikli bir tercih değildi. Daha büyük ve daha popüler kulüpler varken neden bu kadar parayı çarçur etsinlerdi ki?

Champagne özellikle zengin kodamanlar arasında popülerdi. Bununla birlikte, çoğu sadece biraz eğlenmek ve stres atmak için ara sıra tatile geliyordu. Yıllar boyunca düzenli olarak gelenler iki kategoriye ayrılma eğilimindeydi.

Bunlardan ilki, yetmişli ve doksanlı yaşlarında, dalışı bir tür egzersiz olarak gören ve düzenli olarak işe gidiyormuş gibi saatlerini ayarlayan geçkin kişilerdi. Diğer grup ise onlu ve yirmili yaşlarında, yetişkinliğe ulaşmadan hemen önce ve sonra, ellerinde bolca zamanı olan heyecan arayan zengin genç erkeklerdi.

Ancak hangi kategoride olurlarsa olsunlar, hepsinin ortak bir özelliği vardı; cömert bahşişçilerdi.

Chen Zhang'ın ilk etapta Champagne'ya yönelmesinin nedeni de tamamen buydu.

O zamanlar, özel sualtı projeleri içeren profesyonel bir dalgıçlık işinden yeni emekli olmuştu. Paraya ihtiyacı olduğu için, Champagne'da listede olmayan bir eğitmen olarak kendisine iş bulması için birine yalvarmıştı. Ancak listede olmadığı için sabit bir müşteri kitlesi yoktu. Bugün birini dalışa götürmeye yardımcı olurken, yarın bir başkasını dalışa götürüyordu. Onu hatırlayacak bir misafir var mıydı?

Bu nasıl mümkün olabilirdi?

Yan Suizhi, "Kendini pireyi deve yapmış gibi görünüyorsun," dedi. "Dur tahmin edeyim, o zamanlar bana bunu söyleyebilecek biri olup olmadığını hatırlamaya mı çalışıyorsun?"

Chen Zhang sarsıldı. Yüzüne hafif bir utanç ifadesi yerleşti.

Yan Suizhi iki dakika gibi kısa bir sürede, birkaç kelimeden Chen Zhang'ın kişiliği hakkında kabaca bir fikir edinmişti - düşünceleri başkaları tarafından kolayca bir sarmala sürükleniyordu; ana noktaları yakalayamıyordu. Daha kibar bir ifadeyle, herkesi sözleriyle kabul ediyor ve insanlara kolayca güveniyordu. Açıkça söylemek gerekirse, o bir aptaldı ve aşırı derecede ciddi bir aptaldı.