First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 81

Luke'un bulduğu daire Southcross Hukuk Bürosu'na çok yakındı. Ancak, yerleşim alanı biraz eskimişti. Binanın dış cephesi, etrafındaki yüksek ve geniş binaların arasında kel bir yama gibi yıpranmış ve dikkat çekici görünmüyordu. En garip özellik ise birkaç yıl önce inşa edilen vurgulu yolların ve otoyolların mükemmel bir şekilde tepeden uzanmasıydı. Neredeyse birdenbire ortaya çıkmışlardı ve karşıdaki perakende caddesinin popülerliğini kaybetmesine neden olarak bölgenin ticari değerini düşürmüşlerdi.

Herkes bu arazinin er ya da geç yeniden kullanılacağını biliyordu. Bu yüzden mülk sahiplerinin hepsi mülklerini istifliyor ve satmak konusunda büyük bir isteksizlik gösteriyordu.

Ancak genç nesil ev sahipleri burada kalmaktan hoşlanmıyordu. Bu nedenle, bölgede sadece yuvalarını değiştirmekten hoşlanmayan yaşlılar ve daire kiralayan insanlar yaşıyordu.

"Biraz yıkık dökük görünüyor ama bunun dışında oldukça iyi bir yer." Mahalleye girmeden önce Luke, Yan Suizhi'nin yüz ifadesine bakarak biraz da garip bir ifadeyle açıklama yaptı. "Çevreyi kontrol ettim. Alışverişe gitmek için uygun, sadece ulaşım açısından biraz... ama buradan Southcross'a yürüyebilirsin; araba kullanmana gerek yok. Her neyse, ulaşım dışında seçebileceğin pek bir şey yok. Üç büyük bölge arasında yer alıyor, bu nedenle çeşitli okullardan öğrenciler için popüler bir seçim. İnsanlar iyi, bu yüzden oldukça güvenli olmalı."

"Beni izleme şeklin kendimi yürüyen bir bomba gibi hissetmeme neden oluyor," dedi Yan Suizhi küçümseyerek.

Luke başını kaşıyarak mahcup bir şekilde güldü. "Hayır, sadece burayı çok yaşlı bulmandan korkuyorum."

Her ne kadar Yan Suizhi ona kiranın makul olması ve evin içinin temiz olması dışında başka bir şartı olmadığını söylemiş olsa da, Luke'un içinde Yan Suizhi'nin ağzında gümüş kaşıkla büyümüş biri olduğu ve bu yüzden böylesine kasvetli bir yeri kabullenemeyeceği gibi bir his vardı.

"Neden olmasın?" Yan Suizhi buna hiç aldırmadı. "Sanki bir park bankında uyuyormuşum gibi değil; dışarıdan nasıl göründüğü benim için önemli değil."

Dürüst olmak gerekirse, eğer titiz davranıyorsa, çevresindeki mahalle için belli bir standardı vardı. Ama Luke zaten onun için tüm zahmetlere katlanmıştı; bu küçük stajyerin eğlencesini bozmayacaktı.

Daire dokuzuncu kattaydı ve ev sahibi uzun boylu, zayıf, açık tenli ve gök mavisi gözlü bir adamdı. Gençken sırık gibi ve yakışıklı olduğu belliydi. Ancak şimdi gözlerinin ve ağzının kenarlarında derin kırışıklıklar vardı.

"Aslında akşama kadar beklemeye hazırdım," dedi ev sahibi, elini uzatıp onlarla tokalaşarak. "Mervyn White, sizi bir asırdır bekleyen zavallı ev sahibi."

Yan Suizhi, "Benim hatam. Bugün neredeyse başka bir iş gezisine çıkıyordum; neredeyse ikinci bir yüzyıl daha beklemek zorunda kalacaktınız."

"O zaman kira sözleşmesini mezar taşıma yazdıracağım ve ancak benim için imzaladıktan sonra huzur içinde yatacağım."

Luke, "..." Siz ikiniz gerçekten çok iyi bir espri anlayışına sahipsiniz.

Mervyn White başkalarına kolayca ısınıyor, yeni tanıştıklarında hemen şakalaşmaya başlıyordu. Ama bu, insanların onun yanında kendilerini çok daha rahat hissetmelerini sağlıyordu.

"Gel, sana etrafı gezdireyim." Yan Suizhi'ye işaret etti. "Beni takip et. Girişin bu tarafındaki ayakkabılıkta dahili, antibakteriyel bir dezenfekte sistemi var. Ayakkabılarınızı telaşlanmadan çıkarabilir ve içeride tutabilirsiniz; herhangi bir koku olmayacaktır. Ama az önce sizi kokladım ve bu işlevin sizin için pek işe yaramayacağını düşünüyorum. Ancak, eğer misafiriniz gelirse, o zaman işinize yarayacaktır."