First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 126

Beyaz Güvercin Sokağı, en işlek bölgeden sadece on metre kadar uzakta olan büyülü bir yerdi.

Hanjin Garden Hotel'in geniş malikânesinin, bağlantılı alışveriş merkezlerinin, dinlenme tesislerinin ve diğer vazgeçilmez mekânların adresiydi. Otelin personel yatakhanelerinin bulunduğu küçük bir yerleşim alanı da ortada sıkışmıştı.

Ancak Beyaz Güvercin Sokağı'nda insan trafiği yoğun değildi. Genellikle tüm cadde boyunca bir avuç insan bile görülmezdi. Cadde üzerindeki mağazalar ya faaliyette değildi ya da camlarında büyük kırmızı indirimli satılık mal ilanları vardı. Buna rağmen yine de müşteri çekemiyorlardı. Kötü zamanlardı.

Tek istisna o pis bardı.

Bar'ın ilginç bir ismi vardı: Gran &Gramps, (Büyükanne & Büyükbaba ) ayrıca bar'ın sahipleri olan yaşlı bir çiftin birbirlerini kucakladıkları grafiti sanatı da kaba sıva duvarlarının ön cephesinde yer alıyordu.

Bu yaşlı çift, evdeki işlerini halletmek için barı birkaç günlüğüne kapatmış ve geri döndüklerinde tam kapılarının önünde bir cinayet vakasının gerçekleştiğini görmüşlerdir. Şok içinde oldukları yerde yığılıp kalmışlar ve polisin kamp kurması için barı terk ederek bir devriye arabasıyla doğrudan hastaneye götürülmüşlerdi.

Beyaz Güvercin Sokağı ilk kez en parlak günlerini yaşıyordu; sokağın her yerinde insanlar vardı - çoğu üniformalı polis, ekipmanlarını taşıyan muhabirler ve paparazziler. O kadar uzun süredir buralarda takılıyorlardı ki, basın kartlarını göstererek, serbestçe dolaşarak, her yerde sinsice dolaşarak neredeyse buranın eskileri haline gelmişlerdi.

Ancak bunların dışında başkaları da vardı.

Bu gece, iki siluet gizlice barın çevresinde dolaşıyor, kurnazca bir açı seçiyor ve su fıskiyesinin birkaç fotoğrafını çekiyordu.

Önde çömelmiş olan adam başını eğdi ve fotoğraflardan birini kurtarmak için eleyerek üzerine bir başlık attı: Otelin kontrol odası görevlisi Barry'nin cesedi bu çeşmede bulundu.

Bunu yaptıktan sonra arkasındaki kişiye el salladı ve ikisi birlikte hızla caddenin karşısına geçtiler.

"Kahretsin, polis şefi! Buraya gel!" Yardımcısının kafasına bastırarak onu en yakın karanlık sokağa çekti.

Sarhoş kusmuğu için kutsal bir yer olan çöp konteyneri hemen arkalarındaydı ve iğrenç kokusu insanın yaşama olan tüm sevgisini kaybetmesine neden oluyordu.

Genç adam, başını öne eğmiş, göğsünün önündeki basın kartına bakıyor ve bunun bir fiyasko olup olmadığını merak ediyordu.

Şaşkınlığını dizginlemeye çalışsa da nafile, karşısındakinin yakasına yapışarak, "Bens Öğretmen, basın kartlarımız belli, neden buraya böyle gizlice giriyoruz?" diye sordu.

Bu şüpheli ikili, daha önce Tian Qin'de Yan Suizhi ve Gu Yan ile etkileşime giren muhabirlerden başkası değildi - Jim Bens ve ona yardımcı olan genç muhabir Norman Hersey.

Bens sabırsızlıkla dilini şaklattı. "Neden? Bunu sana benim sormam gerekmiyor mu? Sana daha önce de söyledim, otelin girişine git ve birkaç fotoğraf çek. O kodamanlardan herhangi birinin fotoğrafı bu fıskiyeden çok daha ilginç olmaz mıydı? Kendi kendine mırıldanan ve sanki davayı takip etmezsen ölecekmişsin gibi suratını asan sen değil miydin?"

Hersey biraz haksızlığa uğradığını hissetti. "Hayır, demek istediğim neden buraya hırsızlar gibi gizlice girmek zorundayız? Şu muhabirlere bakın; polisle açıkça sohbet etmiyorlar mı?"