First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 119

Joe'nun bahsettiği Yaşlı Tilki, yıldızlararası ittifakın tamamında etkili bir figür olan babası Devore Yves'e atıfta bulunuyordu.

Ancak çoğu insanın onun hakkındaki izlenimi çeşitli makalelerde yazılanlarla sınırlıydı. Bay Yves'in her zaman mütevazı ve alçakgönüllü bir gülümsemesi, bakımlı gümüş rengi saçları ve uçlarında henüz beyazlamamış bir altın rengi vardı.

En parlak dönemini geride bırakmış ve alacakaranlık yıllarına girmiş olmasına rağmen, hala centilmen bir tavrı vardı.

Bu mizaç Yves ailesinin birçok nesli boyunca değişmemişti, bu nedenle halk tarafından iyi benimsenmişlerdi.

Aile, askeri sektör için üretim yaparak işe başlamış, daha sonra sivil kullanım için üretime geçmiş ve ardından çeşitli diğer sektörlere yayılmıştı. Yves'ler her zaman sorunsuz bir şekilde yeni bir zemin oluşturabildiler, bu da kısmen ailenin mizacı ve imajından kaynaklanıyordu.

Ve Genç Usta Joe'nun nesline gelince... muhtemelen genetikte ani bir değişim yaşandı-

Büyük kız kardeş sert, küçük erkek kardeş ise aptaldı.

Ancak Bay Yves, Genç Efendi Joe'nun akıllı cihazının ekranını nadiren süslüyordu.

Sıçrayan fotoğrafta Yves çalışma odasında oturmuş, objektife doğru bakıyordu ve elinde bir cam kül tablası vardı, sanki bir saniye sonra onu kameraya fırlatacakmış gibi.

Her zamanki kamusal kişiliğinden çok farklıydı. Sözde centilmen tavrından ya da nezaketinden eser yoktu.

Böyle bir fotoğraf belli ki Genç Usta Joe'nun eseriydi ve popüler algıya göre centilmen Bay Yves'i böyle bir duruma getirebilecek olan da sadece oydu.

Joe holograma doğru hava göndererek babasının heybetli yüzünü kaplayan fırtınaya hayranlıkla baktı. Homurdandı ve "Herhalde eli kaydı," diye mırıldandı.

Sonra da hiç tereddüt etmeden iletişim isteğini kesti.

"Kabul etmiyor musun?" Gu Yan sordu.

"İmkânı yok. Eli kaymış olmalı. Bunca yıldır ne zaman telsizimi aradı ki? Eğer söyleyecek bir şeyi varsa, Eunice'e söyletir." Joe homurdandı. "Farkında değilsin ama geçen yıl hastaneye kaldırıldığı zaman dolandırıldım. Ciddi bir şey olduğunu düşündüm ve telefonunu açtım, ama tahmin edin ne oldu? Yaşlı Tilki sesimi duyar duymaz 'üzgünüm, yanlış numara' dedi ve telefonu hemen kapattı. Siz olsanız buna katlanır mıydınız? Her neyse, buna katlanmayacağım."

Ama hikâyesini anlatmayı bitirdikten hemen sonra yeni bir iletişim talebi geldi.

Ekranının gizlilik ayarlarını değiştirmemişti ve hologram hâlâ düz duruyordu. Dolayısıyla, Gu Yan ve Yan Suizhi ikinci kez iletişim talebi geldiğinde ön sıralarda yerlerini aldılar.

Hâlâ fırtınalı yüzlü babasıydı.

"Yine mi?" Joe'nun kaşları kalktı.

Elinin üst üste iki kez kayma olasılığı çok zayıftı. Bu kez, muhtemelen gerçekten bir sorun vardı.

Joe iki saniye tereddüt ettikten sonra burnunun kenarını sıktı ve yüzünde kısılmış bir ifadeyle kabullenmeye çalıştı.

"Evet?" Tek bir selamlama sözcüğü bile söylemedi, bu cümleyi bağlandıktan hemen sonra kurdu.

Diğer tarafta her ne oluyorsa, ani bir tıkırtı duyuldu ve ardından bir kadın sesi geldi, nefesinin altında bir şeyler mırıldanıyordu. Sonra, "Hey!" dedi.