First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 122

Aslında, Genç Efendi Joe bunu sorduktan sonra bile endişeliydi.

Gu Yan'ın mikro ifadelerini ve tepkilerini dikkatle gözlemledi ve haksızlığa uğramış bir av köpeği gibi diğerinin karşılık vermesini bekledi. 

İncelemesi Gu Yan'ı ifadesizleştirdi. "...Yatağın ters tarafından mı kalktın?"

"Hayır! Öyle değil." Genç Efendi Joe bu konuda hem çaresiz hem de masumdu. "O eski davayı yeniden ele almaktan mutlu olmayacağından endişelenmiyor muyum?"

Gu Yan "Hayır. Fazla düşünüyorsun."

"İnanılmaz. Şimdi cidden bu eski hesapları kabul etmiyor musun, Elit Avukat?" Joe'nun ifadesi yapmacık ve abartılıydı, ancak sesi çok yükselmemişti, bu yüzden arkadaki koltukta oturan ikisi hala onları duyamıyordu. "O eski dava yüzünden morali bozulan, herkesi küçümseyen, etrafındaki bir kilometre çapındaki her şey için adeta bir hiçlik alanı çizen kimdi?"

Şimdi, bu çok çirkin bir abartıydı.

Ancak Genç Usta Joe'nun böyle konuşma alışkanlığı vardı ve Gu Yan buna uzun zamandır alışmıştı. Sakince düşündü "Daha iyi bir ruh halinde olduğum zamanlardaki gibi. Dahası, eğer gerçekten kimsenin olmadığı bir bölgeyi sınırlandırmış olsaydım, bundan nasıl kurtulabilirdin?"

Joe, "Ben farklıyım. Herkes beni sever."

Gu Yan hayatında hiç bu kadar saçma bir şey duymamış gibi görünüyordu.

Genç Usta Joe bunu söyledikten sonra sessizce başını iki yana salladı ve kuru bir nefes aldı. "Boş ver, seni rahatsız etmeyi bırakacağım; kendimden daha da rahatsız hissediyorum. Ama cidden, dekanla aran zaten böyle olmasaydı, şu anda önünüzdeki davadan bahsetmiyor olurdum bile-"

Genç Efendi Joe ile arkadaş olmanın en sevdiği yanı da buydu. Dağınık ve aptalca davrandığı zamanlar olsa da, bir şeyi fark ettiği sürece, bu konuda her zaman iyi bir kardeş olurdu.

Her şey bir yana, Avukat Gu, aslında oldukça dokunaklı diye düşündü.

Ama bu düşünce aklından geçtikten hemen sonra Joe, bu geveze, gevezeliğine devam etti, "-Sana gizli aşkının karanlık ve kasvetli günlerini hatırlatmayayım. Konu açılmışken, davadan çok bunu merak ediyorum. Bunu nasıl başardın? Birincisi, inisiyatif kullanmıyorsun; ikincisi, insanları nasıl takip edeceğini bilmiyorsun; üçüncüsü, nasıl tatlı dille konuşacağını bilmiyorsun. İnsanları kızdırma olasılığın daha yüksek."

Bunun üzerine Genç Usta Joe başını çevirdi ve Gu Yan'ın soğuk yüzüyle karşılaştı.

"Neden bana bakıyorsun? Haksız mıyım?"

Gu Yan, "..."

Hayır. Hayır.

Reddedilemezdi.

Eğer gerçekten ince eleyip sık dokuyacaksa.

"Son satır pek doğru değil."

"Nasıl doğru değil?"

"Beni daha da sinirlendiriyor."

Avukat Gu, şu anda mahkemedeki halinden büyük ölçüde farklıydı. En azından bu cümleyi o kadar soğuk ve sivri bir şekilde söylememişti. Sesi o kadar uzlaşmaz değildi ve hatta sesinde bir parça çaresizlik bile vardı.

Joe sessizce ağzını sildi ve yüzüne atılan köpek mamasını tokatlayarak uzaklaştırdı.

Çenesini kaldırdı ve göz ucuyla Gu Yan'a bakarak gururla sordu: "Açık konuşacağım. Nasıl itiraf edeceğini bilmediğinden bile şüpheleniyorum. Hiç ona sevdiğini söyledin mi? Söylemedin, değil mi? Kayıtsız ifadeni gördüğüm anda söylemediğini anladım. Peki nasıl başardın? Sadece düşüncelerinin gücüyle mi?"