First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 186

Fitz'in bu şartlar altında eve dönmesi imkânsızdı.

Gu Yan, Yan Suizhi'yi arka koltuğa taşıdıktan sonra hemen sürücü koltuğuna geçti, gideceği yeri belirledi ve doğrudan, "Arabayı ben alacağım! Sen dekana göz kulak ol!"

Gu Yan sustu. "Teşekkür ederim."

Asla hız yapmamakla övünen kadın kontağı çevirdi ve siyah uzay mekiği şehir bahçesinden çıktı, son sürat  yola girdi ve ufuktan bir ışık huzmesi gibi vızıldayarak geçti.

Arka koltuk mod değiştirdi ve araç içi acil tıbbi cihaz ve evrensel ilaç kutusu dışarı fırladı.

İçlerinden bir düzineden fazla tüp ve sondalı iğneler çıktı. Yepyeni oldukları belliydi, sanki üreticiden çıktığından beri hiç dokunulmamış gibi hâlâ bir arada duruyorlardı.

Fitz dikkatlice dikiz aynasına baktı.

Şu anda bile Gu Yan en ufak bir panik belirtisi göstermiyordu. Fitz'in oturduğu yerden, buz gibi bir sakinlikle bağlantıları kavrayıp boruların etrafındaki kabloyu incelerken kaşlarını çattığını görebiliyordu...

Fitz ona kablonun bir mandalı olduğunu hatırlatmak üzereydi; onu bulursa çekip açabilirdi ve borular doğal olarak gevşeyecekti.

Ama o daha bir şey söyleyemeden, yüksek bir 'pat' sesi duydu. Kablo zorla koparılmıştı.

Gu Yan mandalı bulma zahmetine bile girmedi.

Birdenbire Fitz artık konuşmaya cesaret edemedi.

Acil tıbbi cihazın iğneleri Yan Suizhi'ye bağlandı. Bu telaşın ortasında Gu Yan anormal derecede sessizdi. Ne kadar hızlı hareket etse de, iğneleri Yan Suizhi'nin cildine batırmak üzereyken birdenbire yumuşak davranmaya başladı.

İnce iğnelerin deriye kayma hissi yoktu. Tarif etmek gerekirse, biraz sivrisinek ısırığına benziyordu. Acısız ama can sıkıcı.

Boynuna ve bileğine iğne üstüne iğne batırılmasına rağmen Yan Suizhi'den en ufak bir tepki gelmedi.

Acil tıbbi cihaz ölçümlerini yapmaya başladı, araca monte edilmiş ekrandaki göstergeler sırayla yanmaya başladı - kalp atış hızı, kan basıncı, sıcaklık, solunum, oksijen doygunluğu...

Cihaz çalışırken sayılar dalgalanmaya devam etti, ancak her hayati belirti göz kamaştırıcı kırmızı bir ünlem işaretiyle etiketlendi.

Fitz sadece dikiz aynasına baktı ve daha fazla bakmaya cesaret edemedi. Görüşünü geri çekti ve mekiğin çalışma durumunu yeniden ayarladı.

Yan Suizhi uyanık olsaydı, Fitz'in şehir bahçesinden Spring Ivy Hastanesi'nin merkezine kadar olan bir saatlik yolu nasıl 27 dakikaya indirdiğine kesinlikle hayret ederdi.

Durum böyle olsa bile, bu yirmi yedi dakikanın bir yüzyıl kadar uzun olduğunu hissetti. Gu Yan için bunun ne kadar eziyetli olduğunu hayal bile edemiyordu.

Araba Spring Ivy'nin önünde yavaşça durdu. Haberi önceden almış olan Lin Yuan çoktan orada onları bekliyordu.

Az önce rotasyondan çıkmış ve salonda dinleniyordu. Yeniden şarj olmuş ruh hali onu iyi bir ruh haline sokmuştu, ancak uyandıktan kısa bir süre sonra beklenmedik bir şekilde bu kötü haberi aldı.

"Acil servise koşmayın; oraya gitmenin bir faydası yok." Lin Yuan'ın elinin üzerinde, aracın acil tıbbi cihazından gelen verilerin senkronize edildiği bir holografik ekran vardı.

İğneler çıkarıldıktan sonra rakamların dalgalanması durmuştu ama ekran kırmızı kalmaya devam ediyordu.

"Doğruca yukarı çıkın," dedi Lin Yuan.