First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 108

Bir anlamda, Profesör Yan karşı konulması çok zor bir insandı. Kendi başına bir kanundu ve yüzünde her zaman bir gülümseme vardı. Hatalı muhakemelerle dolu olmasına rağmen, karşı tarafı baş döndürücü çemberler içinde döndürebilir ve yanlış bir şey olduğunun farkına bile varmadan onları kendi bulanıklıkları içinde uzlaşmaya zorlayabilirdi.

Ne yazık ki bu, yabancılarla mücadele etmek için sahip olduğu genel kullanımlı bir karakter özelliğiydi.

Gu Yan söz konusu olduğunda tamamen boşa düştü.

Yan Suizhi, Öğrenci Gu'yu egzersiz yapmaktan vazgeçmesi ve pervasızca mücadeleye katılmaması için ikna etmek istedi. En iyisi, diğerinin huzur içinde, tek başına daha fazla kas kazanmasına izin vermesiydi. Bu düşünceyle, kolları ve bacakları meşgulken, ağzı da hiç ara vermedi ve Gu Yan'a sürekli bir ruhsal kirlilik ve müdahale akışı püskürttü.

Avukat Gu etkilenmemişti.

İlk egzersiz setini sonuna kadar yaptı, ekipmandan indi ve yerde duran enerji içeceğini almak için eğildi.

Tam kapağını kapatırken, profesörün biri çenesini kaldırarak ona "hey" dedi, "Biraz da ben alayım. Biraz susadım."

Gu Yan'ın gözleri duvardaki yıldızlararası saatlere kaydı. Enerji içeceğini uzattı ve şişenin ağzını diğerinin dudaklarına çarparak, "Ağzın yarım saattir durmuyor. Susamamış olman garip olurdu."

Yan Suizhi iyi bir fiziksel yapıya sahip olsa bile, birkaç ay süren komadan sonra kendine geldiğinden beri pek de formda değildi. Bu nedenle, hemen kuvvetli bir egzersiz yapması tavsiye edilmiyordu. Gu Yan, vücudunun kaldırabileceğinin ötesine geçmemesi için egzersiz boyunca yoğunluğa dikkat ediyordu.

O zaman bile, bu yarım saatin etkileri Profesör Yan üzerinde çok belirgindi. Durmasa iyiydi ama bir kez durdu mu, ter uzun dereler halinde akıyordu.

Enerji içeceğini alıp azar azar yudumlamadan önce nefes nefese kalarak kendini ekipmanın üzerinde destekledi.

Yarım saat sonra bile bu durumdaydı ama Gu Yan'ın nefesi bile kesilmemişti.

Yan Suizhi enerji içeceğini yuttuktan sonra tekrar hırlamaya çalıştı: "Bak, bu yoğunluk sana hiçbir şey yapmıyor; ter bile dökmedin. Egzersiz yapmanın bir anlamı yok."

Yer lambası spor salonunun bir köşesinden sıcak bir ışık yayıyordu. Yüzünün profili ışığa karşı duruyordu, kirpiklerinin oluşturduğu gölgeler derin ve karanlıktı. Gölgelerle örtülü gözleri Gu Yan'a dik dik bakıyor, yarı iştahlı bir şekilde diğerini tepeden tırnağa incelerken neşeye boğuluyordu.

Konuşurken boğazını nemlendirmek için enerji içeceğinden biraz daha içti.

Hafifçe eğilmiş çenesinden damlayan ter, boynundaki sinirli çizgiden aşağı kayarak kısa sürede o bölgeyi ıslattı.

Gu Yan bir süre ona baktıktan sonra boynundaki ter tanelerini silmek için uzandı.

Başparmağının tenine değen izi o kadar canlıydı ki Yan Suizhi'nin kirpikleri titredi ve kontrol altına almak için zorladığı nefesi yeniden biraz daha ağırlaştı.

Belki de egzersiz duyular için bir uyarıcı görevi görüyordu.

Yan Suizhi kendine geldiğinde Gu Yan'ı öpmeye başlamıştı bile.

Çenesini hafifçe kaldırdı ve Gu Yan'ın yüzünün yan tarafını hafifçe okşayarak öpücüğe karşılık verdi. Gu Yan'ın dudakları karşısında nefesinin kesilmesi uzun bir süre aldı. "Bunu bilerek yapıyorsun, değil mi?"