First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 72

Asıl plan o akşam Cherry Estate'te buluşmaktı ama daha sabah saat on olmadan 3. Bölge'deki hastanenin yoğun bakım ünitesinin önünde toplanacaklarını hiç tahmin etmiyorlardı.

George Manson uyanmıştı.

Bu uyanma sadece en basit anlamıyla olmuştu. Sabah yedide gözlerini açmış, birkaç kez hafifçe kırpıştırdıktan sonra gözlerini tekrar kapatmıştı. Gözlerini tekrar açması bir saat kadar daha sürmüş ve o zamandan beri gözleri kısmen açık kalmıştı.

Doktorlar ve hemşireler onu kapsamlı bir muayeneden geçirdiler ve kritik durumda olmadığını onaylamadan önce tam bir saat boyunca aletlerdeki dalgalanmaları izlemek için koğuşa sıkıştılar. Bunun üzerine sorumlu doktor onu izolasyon ünitesinden çıkarma kararı aldı.

Joe, taşınmasının üzerinden bir saat geçmeden Gu Yan ve Yan Suizhi'ye haber vermiş ve 3. Bölge'den geçerek Manson'ın hastane yatağının yanına gelmişti.

Haberi bu kadar çabuk almasının 'kulaktan kulağa duymak' kadar basit olmasının imkanı yoktu, özellikle de Manson ailesi nöbet tutarken.

"Buraya birini mi yerleştirdin?" diye sordu Gu Yan 

Şu anda odada sadece onlar vardı, bu yüzden rahatça sohbet edebiliyorlardı.

Joe iki elini de ceplerine sokmuştu. Başını eğdi ve yatakta yatan Manson'a bakarak, "Evet. Burada birkaç kişi var, korkarım başka türlü hastaneden tek parça halinde çıkma şansı olmayacak." dedi. Bunu söylerken kaşlarını kaldırıp kapıya doğru baktı, bakışlarında alaycı bir ifade de vardı.

Alay ettikten sonra geri döndü ve alçak sesle Gu Yan ve Yan Suizhi'ye  "Yaşlı Manson yakında nalları dikecek. Manson ailesindeki herkes onun vasiyetini bir kurt gibi izliyor."

Dudaklarını büzerek yataktaki George Manson'ı işaret etti. "Eskiden Yaşlı Manson'ın gözdesiydi. Daha sonra birkaç yıl boyunca şeytanın vücut bulmuş hali oldu ve Yaşlı Manson'ın onu görünce başının ağrımasına neden oldu. Ama son iki yıldır davranışlarını düzeltiyor ve Yaşlı Manson yine Georgey şöyle, Georgey böyle demeye başladı. Bana sorarsanız, bu sefer kim yapmış olursa olsun, kesinlikle o çakal kardeşleriyle bir ilgisi var."

Yan Suizhi oldukça şaşırmış bir halde ona baktı.

Joe onun bakışını fark etti." Bana inanmıyor musun? Sen daha gençsin, Manson ailesinin yöntemlerini görmedin. Kendi gözlerinle gördüğünde bu kadar şaşkın görünmezsin."

Yüzünde 'bu Dünya çok karışık, anlamayabilirsin' gibi bir ifade vardı.

Yan Suizhi bu duruma hem sinirlenmiş hem de eğlenmişti. "Şaşırdığım şey bu değil."

Joe, "Ne o zaman?"

Yan Suizhi şaşırmıştı çünkü Genç Efendi Joe'yu hep küçük bir aptal olarak düşünmüş ve kritik anlarda bu kadar dikkatli olabileceğini, hatta hastanedeki birkaç adamını nasıl içeri sokacağını bilebileceğini hiç tahmin etmemişti. Ama başka bir açıdan düşündüğünde, Joe'nun Ke Jin söz konusu olduğunda da çok dikkatli olduğunu fark etti.

Ama bu Joe'ya doğrudan söyleyebileceği bir şey miydi? Belli ki hayır.

Bu yüzden Yan Suizhi bir süre düşündü. "Bu biraz duyarsızca gelebilir ama eskiden Bay Manson'la aranızdaki ilişkinin..."

"Çok ortalama mı?" Joe onun bir sonraki sözlerini tahmin etti.

Yan Suizhi gülümseyerek sessizce kabul etti.

"Bugünlerde çok ortalama." Joe ikircikli davranmadı. Aslında hiçbir şeyden kaçmazdı; her zaman açık sözlü ve dürüst olmuştu. "Ama biz çocukken ilişkimiz oldukça iyiydi. O, ben ve... Zhao Zemu, sanırım. Sonra büyüdük. Ne oldu gerçekten bilmiyorum ama aramızdaki ilişki sonunda sahte arkadaşlara dönüştü. Sanki sosyal etkinlikler dışında konuşacak pek bir şeyimiz kalmadı. Muhtemelen kafa sallayan tanıdıklardan biraz daha yakınız."