First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 109

Etrafı dağıttıktan sonra, büyük bir ter lekesi buruşuk çarşafları lekeledi. Yan Suizhi kendine geldiğinde, dokunmak için uzanmaktan kendini alamadı.

Dili tutuldu. Bu kadar çok ter üretmesinin gerçekten mümkün olduğunu hiç bilmiyordu.

Bu çarşaflar biraz çirkin olsa da, oldukça emiciydi.

Yan Suizhi bunu kabullenmek istemedi. Bu yüzden elini Gu Yan'ın sırt kaslarında gezdirdi ve tembelce avucunu açarak Gu Yan'ın görmesini sağladı: "Hey, bak. O kadar çok terlemişsin ki yatakta artık yatılamaz."

Gu Yan, "..."

Bu, göz göre göre yalan söylemenin klasik bir tanımıydı. Herkes çarşafları çekip nemli yerleri kontrol ederek bunun kimin hatası olduğunu anlayabilirdi.

Ancak Avukat Gu şu anda alışılmadık derecede uysaldı, bu yüzden Yan Suizhi'nin kendisine yönelttiği saçma sapan suçlamaları sessizce kabul etti.

"Mn, bu benim hatam." Gu Yan usulca kabul etti, boğuk sesinde henüz dağılmamış bir şehvet izi vardı.

Yan Suizhi'nin kulakları bunu dinlerken kaşındı ve az önce azalan kızarıklık yavaşça boynundan kulaklarının dibine kadar yayıldı.

Yüzünü yastığına gömdü.

Eğer bu daha önce olsaydı, Yan Suizhi'nin misofobi'sı harekete geçer ve bunun tek bir saniyesine bile dayanamazdı. Ama şu anda hareket edemeyecek kadar tembeldi.

Yine de tembelliğin de bir sınırı vardı.

Yarım saat sonra Gu Yan pantolonunu giydi ve yataktan kalktı. Gömleğini giydi ve ellerini yatağın saçaklarına bastırarak eğildi ve "Aşağı inelim mi?" diye sordu.

Ancak Yan Suizhi'nin başka planları vardı.

"Onları başka bir takımla değiştir." dedi.

Gu Yan, "Hareket etmek istemiyor musun?"

Ancak Yan Suizhi çoktan oturma pozisyonuna geçmişti. "Hayır, yardım ediyorum-"

Ayağa kalkarken hareketleri durdu, ifadesi bir anlığına hissizleşti. "-kalp rahatsızlığını tedavi etmene yardımcı olmak."

"Ne kalp rahatsızlığı?" Gu Yan onun sözlerine bir anlam veremeyerek sordu. Yan Suizhi'nin beline destek olmak için uzandı ama diğeri tarafından ustalıkla engellendi.

"Sorun çıkarma. Ben çoktan kalktım."

vücudunu hafifçe gerdi ve biraz düzeltti, pantolonunu giydi ve "Seninle gelip siyah olanı alacağım" dedi.

Gu Yan, ne demek istediğini anlamadan önce bir an donup kaldı.

Yan Suizhi tek eliyle gömleğinin düğmelerini ilikledi ve Gu Yan'ı okşayarak, "Dürüst olmak gerekirse, siyahın en azından diğer renklerden biraz daha iyi göründüğünü hissediyorum. Beni siyah bir yorganla örtebildiğin ve hiçbir rahatsızlık hissi duymadan ellerime beyaz çiçekler tutuşturabildiğin an, muhtemelen bu rüyaları görmeyi bırakacaksın."

Gu Yan, "..."

Bazı insanlar her gün ne tür uğursuz düşünceler üzerinde duruyordu?

"Öğretmenin sana yalan mı söyleyecek?" Yan Suizhi yine gür kuyruklu kurdu oynamaya başladı, kaşlarını kaldırarak "Gidelim mi?" diye sordu.

Çaresiz kalan Gu Yan onu dinledi. "Tamam."

İki adam birlikte aşağıya indi ve misafir yatak odasındaki gardıroptan siyah nevresimleri çıkardı.