First Class Lawyer ( BL) Novel

Bölüm 98

Ortam anormal derecede durgundu.

Genç hemşire önce titiz hastaya, sonra da yanında gülümseyen bir stajyer getiren soğuk avukata baktı. Aklına aniden bir düşünce geldi ve yüzü soldu.

Aceleyle onlar için iki ameliyat maskesi çıkardı. "Ben de tam yüzlerinizde neyin eksik olduğunu düşünüyordum. Odaya girmeden önce bir hemşirenin size maske uzatması gerekirdi, unuttu mu? Acele edin ve takın."

Yan Suizhi de unutmuştu ve "Burada Bay Lee'nin sağlık durumunu tartışırken dikkatimiz dağılmıştı" dedi.

Bunu söyledikten hemen sonra, dışarıdaki hemşire aceleyle kapıyı iterek içeri girdi ve yüzüne panik ifadesi yayıldı. "Az önce unuttum-"

"Bu mu?" Yan Suizhi elindeki maskeleri ona doğru salladı. "Sorun değil, zamanında aldık."

Konuşurken elindeki maskelerden birini Gu Yan'a uzattı ve bir tanesini de kendisi taktı.

Hemşire hâlâ tedirgin hissediyordu. Duvarın bir köşesine yerleştirilmiş sessiz hava nemlendiricisini işaret etti. "Bu bina gün boyunca sürekli dezenfekte ediliyor. Maskeyi bir süre takmamanız önemli bir şeye neden olmaz, ancak her ihtimale karşı lütfen bir saat sonra tekrar test yaptırın."

Kapıda görevli hemşire son derece özür dileyerek, "Evet, ikinize de maske vermeyi unuttuğumu söyleyin," dedi. "Hastane bunun için sizden ücret talep etmeyecek. Gerçekten çok üzgünüm."

"Sorun değil. Oraya gitmeyi unutmayacağız." Gu Yan maskeyi taktı.

Yan Suizhi hemşireye, "Bu arada, lütfen bu koğuşun güvenlik kameralarını kapatabilir misiniz? Teşekkür ederim."

Avukatlar müvekkilleriyle görüşürken hiçbir şekilde gözetlenmeye izin vermezlerdi. Geçmişte tüm görüşmeler gözaltı merkezlerinde yapılıyordu. Gardiyanlar kuralları bildikleri için çeşitli gözetleme ekipmanlarını otomatik olarak kapatırlardı. Ancak şu anki durum özeldi; hastane bunu hatırlamak zorunda olmayabilirdi.

Hemşire sarsıldı. "Oh, oh. Pekâlâ. Gidip güvenlik odasına haber vereyim."

Bununla birlikte, tıbbi tepsiyi kavradı ve aceleyle odadan çıktı.

Çok geçmeden odanın tavanının bir köşesindeki küçük kırmızı ışık söndü.

Bir gözaltı merkezinde, gözetimin küçük kırmızı ışığı söndüğünde, şüpheliler her zaman bilinçaltında kaslarını gevşetirdi. Ancak Bay Horace Lee'nin beyin devreleri normal şüphelilerden farklıydı. Sönen ışığa baktığında daha da sinirlenmiş görünüyordu.

Sonra da bu kızgınlığı stajyerin üzerine boca etti.

Elini kaldırdı ve saçlarını geriye doğru düzeltti. Tekrar arkasını döndüğünde, yüzünde kibar olduğu zor anlaşılan bir gülümseme vardı. Gu Yan'a  "Beceriksiz bir stajyerin bu ortamda pek bir faydası olmaz, değil mi? Gitmesine izin verebilir miyiz?"

Gu Yan sakince, "Hayır." dedi.

Horace Lee, "..."

Ağzı kıpırdadı, sanki konuşacakmış gibi oldu ama konuşmadı. Birini azarlamak istiyor ama kendini tuttuktan sonra yine de karşılık vermek istiyor ama kelimeleri bulamıyor muydu, anlamak zordu. Yüzü bir süre gergindi, sonra aniden ağzını açarak, "Adınızı daha önce duymuştum. Görünüşe göre yakın zamanda halka açıklanan kısa listede yer alıyorsunuz? Bu kadar genç yaşta Birinci Sınıf Avukat olabilen birinin son derece profesyonel olacağını düşünmüştüm. Bir avukatın sorumluluğu müvekkilinin çıkarlarını korumak değil midir? Bu stajyer beni gerçekten rahatsız ediyor."