ဘာလို့ အဓိကဇာတ်ကောင်တွေက ငါ့ကို ဒီလို လာကြည့်နေတာလဲ

၃၁

အပိုင်း ၃၁

ဖေးရွှီက ကျိုင်ရှင်းချန်၏ အနားသို့လျှောက်သွားပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

“ငါလာမယ်မှန်း သိနေတာလား”

ကျိုင်ရှင်းချန်ကပြောသည်။

“ရှိုးအဖွဲ့က ကျွန်တော့်ကို စကားလာပြောနေတဲ့အချိန်မှာ ဒီကျောင်းကို ထည့်ပြောပြတာပဲ၊ ဒါနဲ့ ဖေးကောက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ရုတ်တရက် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ကျောင်းကိုလာဖို့ တွေးမိသွားတာလဲ”

“ငါ့မှာလုပ်စရာမရှိဘူး၊ ဒါကြောင့် ကျောင်းကိုလာပြီး လမ်းလျှောက်တာ”
ဖေးရွှီက ကျိုင်ရှင်းချန်ကိုကြည့်သည်။ ကျိုင်ရှင်းချန်ကလည်း သူ့ကိုကြည့်နေကြောင်း မြင်သောအခါ တိတ်တဆိတ် သူ၏အကြည့်ကို တစ်ခြားဘက်သို့ ရွှေ့လိုက်ပြီးနောက် တံထွေးမြိုချလိုက်သည်။

“ငါတို့တွေ့ပြီဆိုမှတော့ မင်း ငါ့ကို ဒီပတ်ဝန်းကျင်ကို လိုက်မပြချင်ဘူးလား”
ကျိုင်ရှင်းချန်ကပြောသည်။

“ကျွန်တော်တို့ရဲ့ကျောင်းက အရမ်းကျယ်တာ”

စကားပြောနေရင်း ကျိုင်ရှင်းချန်နှင့်ဖေးရွှီတို့က သူတို့အနီးအနားတွင်ရှိသည့် ချန်းမင်ရေကန်တောက်လျှောက်သွားလိုက်ကြသည်။ ကျိုင်ရှင်းချန်က နောက်ပြန် လှည့်ကြည့်ပြီးနောက် ရုတ်တရက် ရယ်သည်။ ဖေးရွှီက နောက်ပြန်လှည့်ကြည့် လိုက်သောအခါ အနောက်မှ ကုတ်ချောင်းကုတ်ချောင်းနှင့် လိုက်ရိုက်နေသည့် ပရိုဂရမ်အဖွဲ့ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ တစ်ဖက်က သူတို့နှင့်အကွာအဝေးခြားထားသည်။

“သူတို့ကို အနားခေါ်လိုက်ချင်လား”
ကျိုင်ရှင်းချန်ကမေးသည်။

“မခေါ်နဲ့”

ဖေးရွှီကပြောသည်။

“မင်းလည်းစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသင့်တယ်၊ ငါက  အရမ်းပျင်းစရာကောင်းတယ်၊ နောက်ပြီး ပြောစရာစကားလည်းမရှိဘူး”

ပရိုဂရမ်အဖွဲ့က လာပြီးရိုက်မည်ဆိုလျှင်ပင် အသုံးဝင်သောအရာများကို မရိုက်နိုင်လောက်ချေ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ပရိုဂရမ်အဖွဲ့က မည်သည့်အတွက်ကြောင့် သူ့ကို အာရုံစိုက်ထားကြောင်းနားလည်သည်။ ကျိုင်ရှင်းချန်ကရယ်သည်။ သူက ခေါင်းငြိမ့်သည်။