Yakın Koruma (+18)

VEDA

Ne hissettiğimi ifade edemiyorum. Nasıl olduğumu ya da ne düşündüğümü. Elimi kolumu bağladı olanlar, tek yapabildiğim dehşet içinde durmak.

7.Bölüm: VEDA

Beni öpmesine asla izin veremezdim.
Bu bir daha olamazdı. Kendime söz vermiştim, bu sefer kendimi korumalıydım.

Hızlıca etrafıma baktım. Tek seçeneğim vardı masanın üzerinde olan silah.

Silahı elime aldım ve Yiğit'in boynuna doğrulttum.

"Geri çekil." silahı alamaması için ondan biraz uzaklaştırdım.

Yiğit en başta yaptığım şeyi anlayamadı. Sonra elimde olan silahı fark etti ve yavaşça geri çekildi.

"Beni tehdit mi ediyorsun Biran? Sen kimseyi öldüremezsin." silahı ona doğrulttum.

"Eğer bir adım dahi yaklaşırsan, emin ol seni öldürürüm." olduğu yerde beklemeye başladı.

Aniden kapı sertçe açıldı. Kimin geldiğini görmedim ama Yigit fırsattan istifade üzerime doğru yöneldi. Kapıya bakmadan tekrar ona döndüm.

Buradan ne zaman çıkacağım belli değildi. Sayıları artıyordu.

O an gözüm karardı ve silahı ateşledim. Yiğitse yere yığıldı.

Gelen kişi içeri girdi.

Asrın...

Neler olduğunu anlamak için etrafa baktı.

Bende o an onunla beraber ne yaptığımın farkına vardı.

Ben birini öldürmüştüm.

Ben beni öldürmeye çalışmış birini öldürmüştüm.

Asrın korkuyla bana baktı ve yanıma koştu. Hızlıca elimde olan silahı aldı.

"Ben birini öldürdüm, birini öldürdüm." diye sayıkladım.

"Hayır sen hiçbir şey yapmadın tamam mı? Her şeyi ben yaptım." Ben öldürdüm.

"Hayır ben yaptım. Ben ateş ettim. Ben katil oldum." dedim ağlayarak.

Kafamı iki eliyle sıkıca tuttu ve yüzümü ona bakmam için dönderdi. "Biran lütfen, kendine gel. Sen hiçbir şey yapmadın. Bu adam seni taciz etmeye çalıştı ve bende görüp onu vurmak zorunda kaldım. Anladın mı?"

Kafamı olumsuz anlamda iki yana salladım. Suçumu üstlenemezdi.

"Biran lütfen, bak sakin olmalısın. Ben gerisini halledeceğim. Sadece olayın böyle olduğunu söyleyeceğiz. Başıma hiçbir şey gelmeyecek." Benim yüzümden hapise girecekti.

"Tamam." diyebildim mecburen.

Ellerini kafamdan çekti ve gözyaşlarımı silip bana sıkıca sarıldı. Benim için neden bunu yapıyordu?

Geri çekildi ve ayaklarımda olan zincirleri çözmeye çalıştı. Dakikalar sonra zincirleri çözdüğünde elimden tuttu ve beni ayağa kaldırdı.

Kalkar kalkmaz gözlerim karadığı için ona tutundum. Beni kucağına aldı ve dışarı çıkardı.

Hala oteldeydik. Neden otelde böyle bir oda vardı ki?

Asrın beni kapının önüne bıraktı.
"Ambulans çağırmam lazım. Burada bekle." diyerek gitmeye çalıştı ama kolundan tutarak onu engelledim.

"Hayır, olmaz. Ölmezse bana tekrar zarar verecek."

"Bak çağırmak zorundayız. O ölmezse işimiz kolaylaşır. Sana bir daha zarar vermesine asla izin vermeyeceğim." diyerek onun yanına gitti.