Yakın Koruma (+18)

BALO

Bölümü oylamayı ve bol bol yorum atmayı unutmayın lütfen çiçeklerim. Maalesef bir sonraki bölümde sınır olacak. Sınır 15 oy 30 yorum.

🔥

Bölüm 21: BALO

"S-semih ben bunu kabul edemem. Ben sana bunu yapamam. Sen aşık olmayı hak ediyorsun, sen sevilmeyi hak ediyorsun." Semih'in tek hayali aşık olduğu kadınla bir kızlarının olmasıydı.

"Biran sen benim tek arkadaşımsın ve ben senin için bundan vazgeçerim."

"Hayır, Semih kabul edemem. Bir daha sakın böyle bir şey söyleme."

"Tamam, sen nasıl istersen ama sadece düşünmeden karar verme, sen de anne olmayı hak ediyorsun." dedi samimi bir şekilde.

"Düşüneceğim, söz veriyorum." dedim ama sesim bitkindi. Sessiz bir ohh çekti.

Asrın'ın alçaklığının yanında onun kalbi çok temiz geldi gözüme.

Birlikte salona geçtik ve etraftaki içki şişelerini görmesiyle mutfağa koşup büyük bir çöp poşeti getirdi.

"Bir daha içilmeyecek bu pis şeyler. Elimi nereye atsam leş gibi artık iyi bakmalısın kendine." dedi kızgınlıkla.

"Semih, henüz karar vermedim ben." Bana kötü kötü baktı ve etrafı toplamaya devam etti.

"Biliyorum kötü haldesin ama yarın şirketin balosu var, biliyorsun zaten. Sen de gelmek zorundasın tabiki. Git güzelce dinlen, Afedersin ama bok gibi görünüyorsun, böyle gelemezsin." dedi eliyle beni göstererek.

Saçlarımı geriye attım. "Onu tamamen unutmuşum. Bu halde gelemem Semih, bensiz idare etmelisiniz."

"Sensiz idare falan edemeyiz. Şirketin büyük kısmı senin, sen hissedarsın. Baran başa geçmiş olabilir ama orası sana ait. Ortak olduğumuz kimse Baran'ı tanımıyor, zaten onun başa geçmesine tepkililer. Eğer baloda seni görmezlerse işleri saldığını düşünürler ve birçoğu bizimle ortak olmayı bırakır. Şirketi batırmak istemiyorsan o baloya geleceksin." Neden bu kadar haklısın şuan Semih? Normalde asla mantıklı şeyler söylemezsin.

"Tamam geleceğim ama konsepte uymasam olmaz mı?" dedim acı içinde.

Baloda herkes maske takacak ve kimse kimseyi tanımayacaktı. Oraya gelecek olan kişiler pek birbirlerini tanımıyordu zaten ama yinede amaç konuştuğumuz kişiyi görmeden yani kişi seçemeden sıcak bir sohbet ortamı oluşturmaktı.

Fikir bence çok saçmaydı ama balon Baran böyle istemişti.

"Asla olmaz. Konsept çok önceden belirlendi herkes maskesiyle gelecek, dayılar bile." seslice offladım.

"Tamam, ona da tamam."

"Ben akşam evine rahat bir elbise ve maske yollarım, şimdi çıkmam lazım şirkette işlerim var." ceketini giydi ve yanağımdan öperek evden çıktı.

Bir de balo çıkmıştı başıma, hem de o uyuz Baranla. Zaten başa Asrın'ı geçiremeyince herkese rezil olmuştum.

Ellerimi saçlarımdan geçirdim ve aklıma yine karnımdaki şey geldi. Zaten gelmesiyle gözlerimin dolması bir oldu.

Ben ne yapacaktım böyle? Babası olmayan bir çocuğu bu pis dünyama getirmeli miydim? Yoksa gidip her şeyi Asrın'a mi söylemeliydim?

Şacmalıyordum, ona söylesem ne olacaktı? Belki çocuğuna bakardı, belki çocuğu için benimle birlikte olurdu ama aklı başkasında olurdu. Ben ne kendime ne de karnımdaki çocuğa bunu yapamazdım. Gururumuzu böyle ayaklar altına alamazdım.