Yakın Koruma (+18)

İHALE GÜNÜ

Yarım kalmış insanlar, yarınlara inanmazlar.

🖤

5.Bölüm: İHALE GÜNÜ

Biran'dan

Sonunda ihale gününe sağ bir şekilde ulaşabilmiştim.

Dün gece Yigit Karaman otelde olduğu için tekrar evime dönmüştüm. Evim dışında hiçbir yer artık güvenli gelmiyordu.

Neden bu kadar istiyordu? Beni öldürebilecek kadar kazanmak istiyordu ama bilmediği bir şey vardı. Bende uğruna ölecek kadar kazanmak istiyordum.

Yinede beni patlatmaya çalıştıkları aklıma geldikçe nefesim kesiliyordu.

Evimin her yeri didik didik aranmıştı.
Bu biraz rahatsız edici olsa da daha güvenli olduğu kesin bir gerçekti.

Dosyalarımı toparladım ve çantama koydum. Ardından Semih'i aradım. Semih çok eski bir arkadaşımdı ve maalesef ki bana aşıktı ama bunu gizlemeye çalışıyordu. Bense bunu o sarhoşken öğrenmiştim.

Ayrıca çok uzun zamandır bana destek oluyordu. Annemi kaybettikten sonra herkes gibi onunla da konuşmak istememiştim ama o ısrarla benim yanımda olmayı başarmıştı.

"Hazırsın değil mi Semih?"

"Evet evet hazırım tatlım." heyecanlıydı.

"Dikkatli ol, sanada zarar vermeye çalışabilirler." Onun etrafında benim gibi korumaları yoktu. Ne kadar ona da güvenlik sağlamak istesem de, o bunu hep reddetmişti.

"Merak etme ben onların hepsini dövebilirim." muhtemelen adamları görünce altına sıçarak kaçardı.

"Hıhı aynen, hadi görüşürüzzz."

"Görüşürüzz."

Telefonu kapatıp duşa girdim. Kısa sıcak bir duşun ardından havlumu üzerime sardım ve saçlarım kurutup şekillendirdim.

Daha sonra ne giyeceğime karar vermek için dolabımın karşısına geçtim.

Asrın'la da dün akşamdan beri konuşmamıştım ama kapıda beklediğine emindim. Arada bazı sesler çıkarıyordu.

O da bir kaç gündür pek fazla uyumuyordu. İhaleden sonra ilk işim ona uyuma izni vermekti. Sonrasında zaten benimle olmayacaktı

Kapı çaldı. Sabahın bu saatinde kim gelmiş olabilirdi?

Odadan çıkmadım, kapıyı Asrın açardı. Dolabıma bakmaya devam ettim fakat kapı çalmaya devam etti.

Bu salak koruma uyuyor muydu? Dışarı çıktım. Kapımda zebani gibi dikiliyordu ve dik dik bana bakmaya başladı.

"Niye açmıyorsun kapıyı." diye diklendim.

"Biran Hanım, hatırlatırım. Ben yalnızca bir korumayım. Görevim çalan kapınızı açmak değil. Bunun için kendinize bir hizmetçi veya uşak tutabilirsiniz." hayatımda gördüğüm en alıngan korumaydı.

"Tribini sikeyim senin." diyerek onu ittim ve kapıya doğru yürüdüm.

Kolumdan tutup beni durdurdu. "Yine ne var?" diye sordum ona dönerek