Bembeyaz. Her yer bembeyaz. Nefret ederim her şeyin bu kadar beyaz olmasından ama şu an anlamsızca ilgimi çekiyordu. Üzerimdeki askılı boydan tül elbise rüzgarın etkisi ile uçuyordu. Saçlarımı uçuruyordu. Evin açık camından içeri gelen poyraz bana varlığımı hissettiriyordu.
-Anne anne! Babam durmuyor,diye ayağıma sarıldı simsiyah saçlı gözleri yemyeşil olan güzel kızım.
-Altayy bırak kızımı yaaa!
-Aşkım uçakçılık oynuyoruz mızıkçılık yapıyor yine.
-Çocuk gibisin Altay.
Gizlice Sude'min poposuna vurup koşmasını söyledim.
-3 koş Sude,deyip hemen Altay 'ın önünü kapattım. Şeytani gülüşümü yüzüme yerleştirerek boynuna kollarımı doladım.
-Beyaz sana çok yakışıyor.
-Biliyorum canım. Sana da beyaz gömlek çok yakışıyor. Hem de keten. Ben sana bir daha giymeyeceksin demedim mi?
-Başladık mi yine,diyerek elbisemin v yakalı dekoltesinden yararlanarak göğsümün arasına bir öpücük bıraktı.
-Pis sapık!
-Sude'ye bir kardeş diyorum.
-Ee başka?
-Bugün diyorum?
-Hadi canım!
-Şu dakika diyorum veee, deyip beni kucakladı.
-Altay hayır Altay yaa!
Kahkahalarım tüm evi inletti. Ama sonra bir şey oldu. Evet ben gördüğüm o rüyadan uyanıp kabusumla yüzleşecektim.
Gözlerimi açtığımda yanı başımda Altay vardı. Hafif karanlık olan ortam yüzünü net görememe sebep oluyordu.
-Güzelim iyi misin?
-İyiyim Altay neredeyiz,diyerek doğrulmaya çalıştım. Başım o kadar ağrıyordu ki elim otomatik başıma gitti.
-Dinlen güzelim biz Volkan'ın evindeyiz. Uyuman lazım.
-Ben iyiyim Do-ğan Do-ğan nasıl?dedim kekeleyerek. Korkuyordum çünkü duyacağım haberden.
-Hiç merak etme o piç turp gibi!
-Ben nasıl yaptım bilmiyorum Altay. Benim gözüm dönmüştü.
-Şşş geçti,diyerek yanıma daha çok sokuldu ve bana sıkıca sarıldı.
-Özür dilerim Mehir!
-Neden sen neden özür diliyorsun ki?
-Sana bunları yaşattığım için.
-Özürlük bir şey yok. Ama bilmiyorum neden oldu tüm bunlar ben ben nasıl böyle bir şey yapabildim anlam veremiyorum!
-İnsanların bazı anları olur. O an gözü hiçbir şeyi kimseyi görmez. Beyni artık kontrolden çıkmıştır. Yönetemez. Seninde öyle olmuştu güzelim ama iyisin iyiyiz kimseye bir şey olmadı merak etme.
-Ya benden şikayetçi olursa?
-Öyle bir şey asla yapmaz yapamaz!
-Nasıl bu kadar eminsin?
-Onu en iyi ben tanıyorum çünkü!
Gözlerinin içine baktım. Onda Doğan 'ın gözlerinde gördüğümü aradım. Nefret,kin, düşmanlık, öfke ama hiçbirini yoktu. Ne kadar sevmese de Doğan 'ı onun gibi güçlü değildi nefreti.
-Noldu! Niye öyle baktın gözlerime güzelim,dedi saçlarımın bir tutamını yüzümden çekerken.
-Yeni yılın kutlu olsun sevgilim!
-Yeni yılımda da ömrümün her yılında da sen ol ben olayım sevgilim! Seninde kutlu olsun,dedi ve yanaklarına sulu sulu özlemle öpücüklerimi bırakıp sıkıca sarıldım.
-İyi hissediyor musun kendini?
-Bilmiyorum, dedim.
-Peki senin için ne yapabilirim benim güzel prensesim,dedi yüzümü okşarken. O an bir şey oldu. Gözlerim doldu gözlerinde takılı kaldı.
-Ne noldu Mehir? Yanlış bir şey mi dedim?
Akan bir damla yaşı baş parmağıyla silerken ilk defa birinin gerçekten yanımda olduğunu hissettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FALAKA ESARETİ
Teen Fiction"Böyle olmak zorundaydım. Ben buydum. Çift karakterim. Böyle olmasam hayatta kalabilir miydim ki? Yaşadıklarım beni buna sürüklemişti. Bu yüzden beni suçlayamazdı. Hayatıma girmemesini söylemiştim ama kaybolmak istemişti o. Benim karanlığımda kaybol...
