Dört kişi zar zor Rebecca'yı büyü için ikna etmeye çalışmışlardı. Rebecca ise asla buna yanaşmıyor, üstünde büyü yapılmasını kesin ve net bir biçimde reddediyordu.
(M)"Rebecca, canım beni-"
(R)"Büyü yapmayacaksınız!"
(M)"Rebecca!"
Hafif yerinden sıçramıştı. Annesi ona asla bağırmazdı çünkü, sıkıntılarını düzgünce konuşarak halledebiliyorlardı.
(M)"Sağlığın için diyorum! Sağlığın!"
(B)"Maria tamam bağırma."
Elleriyle yüzünü kapatıp ağlamaya başladı Mari. Korkuyordu, Rebecca kadar çok korkuyordu ama başka çaresi yoktu. Gözlerini sildi ve elleriyle yavaşça Rebecca'nın yanaklarını okşamaya başladı.
(M)"Hepsi senin iyiliğin için güzelim."
(R)"Anne-"
Lafını tamamlayamadan babasının kollarına düştü Rebecca. Bucky sesini çıkartmadı, bu konularda bilgisizdi ve aptalca yorum yapmak istemiyordu. Zaten karısına sonsuz güveniyordu.
Maria yaptıysa bir bildiği vardır.
Rebecca'yı düzgünce kucaklayıp ayağa kalktığında Maria uzun zamandır yapmadığı bir şey yapıp melek görünümüne büründü. Gözleri, elbisesi, belindeki kılıcı... Sadece kötüyü hatırlatıyordu.
(F)"Senin için tehlikeli olabilir. Hamile-"
(M)"Bir çocuğumu korumak için öbüründen vazgeçmeyeceğim. Ya beraber ölürüz ya beraber yaşarız."
Dördü beraber büyünün yapılacağı yere inerken Bucky kızının saçlarını okşuyordu. "Ne şanssız adamım." diye düşündü. "Doğmamış çocuğum dahil tüm ailem tehlikede." Rebecca'ya bir şey olsa yaşayamazdı. İkinci kez ellerinden kayıp gitmesi düşüncesi bile gözlerini yakıyor, ruhuna ağır bir darbe vuruyordu.
Maria'ya bir şey olsa kendisini oracıkta çeker vururdu. Konu Maria olunca evladını bile görmezdi gözü. Karısını, kızından daha çok sevecek kadar fazlaydı hisleri. Bunu dile getirmese bile içten içe durum böyleydi. Maria'yı çocuğundan çok seviyordu ve bu onun için tamamiyle bir vicdan azabıydı.
(F)"Kızı ver."
(B)"Gelebilir miyim sizinle?"
(M)"Gelirsen ölürsün, burda kal."
Frigga yavaşça Rebecca'yı Bucky'den aldı. Üçü beraber kocaman, kömür karası kapıları olan salona girdiler.
●
● ●(F)"Nefeslerini düzene sok Maria. Eğer stresleneceksen başlamadan çık salondan."
(M)"İyiyim, iyiyim."
Frigga, üstü çiçek işlemeli taşına Rebecca'yı yatırdığında altın rengi bir ışık tüm şekillerin içini doldurdu.
(F)"Unutma Maria, kısa ama zor bir büyü."
(M)"Kısa ama zor, tamam."
(F)"Derin bir nefes al."
Göğsümdeki taşlarım çok büyük bir acıyla tüm gücümü dışarı vurmuştu. Frigga ise Rebecca'nın başucunda büyü için özel kelimeleri söylüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DO I KNOW YOU: ANGEL OF DEATH 《》Bucky Barnes
Fanfiction"Bir melek. Ölümü getiren melek o." #1-death