15 YIL SONRA / AVENGERS ÜSSÜ
(M)"KIZLAR BU MUTFAĞIN HALİ NE TANRI AŞKINA! MORGAN, REBECCA, LİZZİE! KİME DİYORUM!"
(L)"HEPSİ NATHAN'IN SUÇU!"
(Nh)"PİS YALANCI!"
(R)"AĞZINI TOPLA HAVUÇ!"
(N)"YETTİ BAĞIRDIĞINIZ! Gidip topluyorsunuz hemen, hepiniz, birlikte!"
On beş yıl... Dile bile kolay değil söylemesi ama geçti işte o kadar zaman. Avengers artık o kadar çok sahada değil mesela. Arada sırada göreve gitmek dışında herkes ailesiyle ilgileniyor.
Clint dede oldu mesela. Polina hala oldu.
Bizim çocuklarda eşek kadar oldular tabi. Lizzie ve Nathan on beş yaşındalar, Rebecca ve Morgan yirmi, Lola yirmi iki... Hepsi ciddi ciddi sırık kadar olmuşlardı.
Tek tek başlayayım o zaman anlatmaya.
Tek erkek Nathan. Natasha'nın kızıl saçlarını ve yeşil gözlerini almıştı o yüzden herkes ona havuç diyordu. Tam bir anneciydi. Aynı Natasha gibi bir mizaha sahipti, silahları severdi. Fırsat bulduğunda Natasha'dan ajanlık için eğitim alıyor, kendini SHEİLD için hazırlıyordu. Annesi gibi Fury'e kendini sevdirmiş ve bu konu hakkında söz almıştı. Steve'in neler yaptığından haberdardı ve öğrendiği gibi aslında çok sevdiği babasına belirgin bir mesafe koymuştu. Ayda bir ya görüşüyor ya görüşmüyordu. Steve ise bu durumu "oğlumu manipüle ediyorlar" olarak anlatıyordu.
Lizzie'den fazlaca hoşlanıyordu.
Lizzie demişken ondan da bahsedeyim. Prasa, kumral saçları beline kadar uzanıyordu. Buğday teniyle garip bir uyum yakalayan masmavi gözlerini "babamın bana verebileceği en iyi şey" olarak tanımlıyordu. Kendi kızım diye demiyorum, kesinlikle çok güzeldi. Yüzünde doğuştan gelen bir yara izi vardı. Sol gözünün üstü ve sol yanağı boydan boya bir çizikle kaplıydı. Tehlikeli ama hoş bir hava katıyordu ona, diğer insanlardan ayırıyordu. Ablası gibi babacıydı. Sinirlenince çok küfür ederdi ama normal halinde saygıda kusur etmezdi.
Doğduğunda Frigga onun bir savaşçı olduğunu söylemişti. Kılıçlar ve sopalarla dövüşmekte yaşına göre çok iyiydi. Rebecca ile büyülü dövüş yapmaktan aşırı keyif alıyordu. Hiperaktif denebilecek kadar fırlamaydı. İkinci çocukta dur dedirten kişiydi.
Rebecca tam bir "babasının prensesi" olmuştu. Sakin ve hanım hanım olan çocuk, beş çocuk yapmak istememizin nedeni olan çocuktu. Daha ağırbaşlı, sorumluluk sahibiydi. Tony'nin "New Avengers" projesine seçmek istediği ilk kişiydi. Lider ruhluydu, cesurdu. Güçleri onu bulduğu günden beri her gün kendine bir şey daha katmak için uğraşıyordu. Üniversite okumaya ikna olmamıştı. Okumasını ne kadar çok istesemde o kesin bir dille bunu istemediğini ifade etmişti. Onu daha fazla zorlamadık çünkü sadece ama sadece güçlerinde yüceleşmek istiyordu.
Son olarak ikonik Morgan Stark. Minik dahi, babasının bal küpü, annesinin başının tatlı belasıydı o. Aşırı sevecen tavırları, kıvrak zekası ve Tony'den aldığı egosu onu aşırı sempatik ve girdiği her ortamda anında dikkat çeken kişi yapıyordu. Rebecca ile kardeş gibi büyümüşlerdi, aralarından su sızmazdı. Hala aynı odada kalıyorlar mesela, aynı tabaktan yemek yerler, kıyafet paylaşırlar, tek tek uğraşmaya üşendikleri zaman beraber duş bile alırlardı. Natasha ilr bir ara arkadaştan fazlası olduklarını bile düşünmemize yol açacak kadar yakınlardı.
Bizi bu düşünceden ayıran Morgan'ın ilişki haberi oldu. Dört senedir aynı çocukla beraber.
Daha geçen gün kendine bir zırh yaptı. Klasik Tony'nin klasik çocuğu denebilecek biriydi Morgan. Kızım gibi severdim onu. Ne Nathan'ı ne Morgan'ı kendi çocuklarımdan ayırmıyordum zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DO I KNOW YOU: ANGEL OF DEATH 《》Bucky Barnes
Fanfiction"Bir melek. Ölümü getiren melek o." #1-death