Lütfen votelemeyi unutmayın. Lütfen düşüncelerinizi de paylaşın benimle. Medayada ki kapak tasarımı bana ait. İsteyen olursa yapabilirim size de... Medya da çıkmıyorsa yoruma linkini attım. Oradan bakabilirsiniz.
Bölüm şarkısı: Thousand Miles / Tove lo
****
"Bay Gonzales. Size yeni bir öğrenci getirdim. Hatta daha sizin kurallarınıza karşı gelmemiş bir öğrenci." dedi Alex kıkırdayarak.
Bay Gonzales homurdanırken gözlerim odanın içinde daha yeni fark ettiğim çocuğun gülümsemesine takıldı.
Gözlerine baktığımda ise onu bana bakarken yakaladım ve bal rengi gözleri bana bir yerden tanıdık geldi. Sanki onu daha önceden tanıyormuşum gibi.
Daha önce onu görmüşüm gibi...
Bakışlarımı onun gözlerinden kaçırarak müdüre baktım. Müdür önce Alex e sonra çocuğa baktı.
"Steven sanırım anlaşılmayan bir şey yok" dedi imalı bir şekilde.
"Hayır, Bay Gonzales. Dediğiniz her şeyi anladım" dedi çocuk büyüleyici sesiyle.
Demek adı Steven'dı.
Sesinin tınısı huzur verici ve bir o kadarda ürkütücüydü. Tam anlamıyla mest olmuştum.
Bay Gonzales tekrar konuşmaya başladı.
"O halde işimiz bitti sayılır. Alex, Steven. " dedi Bay Gonzales sakince.
"Lütfen beni yeni öğrencimle yalnız bırakın. "
Her ikisi de sessizce çıkarken, Alex bana gülümseyip "Dışarda bekliyorum." dedi. Minnetle gülümsedim.
Bay Gonzales eliyle oturmamı işaret ettiğinde hızlı bir şekilde oturdum.
Benim dosyamı ararken siyah gözleri ciddiyetle kısılmıştı. Orta yaşının göstergesi olan beyaz sakalları esmer tenine uyumluydu. Geceyi andıran saçları bana birini anımsatıyordu.
Uzun bir sessizlikten sonra Bay Gonzales elinde ki kağıdı alıp bana uzattı.
"Bilgilerin bu dosyada. Eksik ya da yanlış bir bilgi varsa lütfen şimdi söyle" dedi Bay Gonzales.
Elindeki kağıdı alıp incelemeye başladım.
"Senden 5 yaş büyük ablanla kalıyormuşsun. Annen ve baban neredeler peki?"
"Annem ve babam şirketlerimiz için ülkeleri gezmek zorunda. O yüzden maalesef ki onlarla pek görüşemiyoruz. " dedim hala elimde ki kağıdı incelerken. Aslında zorunda falan değillerdi. Şirketlerimiz yeteri kadar büyük ve gelişmişti. Bu onların kendi kişisel aldığı bir karardı. Ancak müdüre ailemiz bizimle pek ilgilenmek istemiyor demek gelmemişti içimden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZEMLİ (TAMAMLANDI)
Fantasy"Nasıl yapacağız" dedi kadın ağlamaktan çatallaşmış sesiyle. "Nasıl kazanacağız onu geri?" "Merak etme" dedi adam, karısının saçlarını öperek. "Hak verecektir" "Ya bizi sevmezse" dedi kadın hıçkırarak. "Ya bizi sevemezse. Ya bizden nefret ederse...
