"2 yıl, 7 ay"
♥︎Oy vermeyi ve yorumlarınızı belirtmeyi unutmayinn♥︎
"Kardeşlerime ve ona iyi bak"
Dedim şapkamı takarak.
"Gidemezsin!"
Tuana naz ak'dan:
2 yıl, 7 ay. Neredeyse 2 buçuk yıl olmuştu. Çağansız 2 buçuk yıl. Çağan ile beraber neşemi de kaybetmiştim.
Ve biz şuan Türkiye'mde, istanbuldaydık. Çağan ellerimde öldüğü için doktorluğa ara vermiştim. Geri dönmem gerekiyordu ama korkuyordum. Aklıma sadece Çağan geliyordu.
"Tuana abla!" Ege'nin sesi ile kafamı çevirdim.
"Efendim balım" dedim büyükçe gülümseyerek.
"Napıyorsun" Dedi tezgaha oturmaya çalışarak.
Gülüp kucağıma aldım ve tezgaha oturttum.
"Pilav vee"
"Vee tavuk!" Dedi gülerek.
Güldüm.
"Eveet"
Gülüşünü seyrettim bir kaç saniye.
Tıpkı Çağan gibi gülüyordu.
.
.
.
Yemek yiyip, bir kaç atıştırmalık hazırladım. Onlarıda film seyredip yedik. Saat 11 olmuştu.
"Uyku vaktii" dedim egenin elini tutarak.
"Evet! Hadi dış fırçalamayaa" Dedi koşturarak.
Ege henüz 10 yaşındaydı. Çağanın tıpkısıydı. Her ela gözlerine baktığımda ağlayasım geliyordu. Ama tabii belli etmiyordum.
Egeyi yatağına koyup üzerine örttüm.
"Tuana abla"
"Efendim canım" dedim yatağının yanına oturarak.
"Abim nasıl biriydi?" Dedi merakla. Yutkunamadım.
"Abin mi?" Dedim sessizce ve yavaşça.
"Abin senin büyük halin gibiydi. Gozlerin ve saçların abin gibi. Gerçi fotoğraflarını gördün zaten... abin çok
İyi biriydi, sıcak kanlı ve koruyucu. Adaletli biriydi. Ablan gibi işte ya"
Ablan. Leya. Leya şuan yağız ile evliydi. 2 ay önce evlenmişlerdi ve leya egeyi yanına almak istediğinde abimden bana emanet diyip izin vermemiştim.
Ya alisa? Dediğinizi duyar gibiyim.
Alisa şuan yunanistan'da. yarın buraya dönecek. Tek sorun, yağız ile leya'nın evlendiğini bilmiyor.
Egeyi yatırıp kendi odama geçtim. Yatağıma uzanıp elime telefonumu aldım.
Çağan ile olan fotoğraflarımıza baktım.
Gözlerimden yaşlar akarken bir yandan da gülümsüyordum.
Onu çok özlemiştim.
