"Kısa oldu, kusura bakmayın. Yavaş yavaş düzelticem kendimi. Uzun bölümler gelicek artık. Buarada şarkı ile okuyun"
Oy verir misinizzz_
Tuana naz ak'dan:
Karşımdaki kişinin ela gözlerine tutuklu kalmıştım. Nefes almadan bakıyordum derinlere.
"Naz" Dedi bir adım atarak.
Hızla ellerim ile kulaklarımı kapattım. Geri geriye yürüyüp bağırmaya başladım.
"Sus! Gerçek değilsin sen!" Hızla bana yaklaştı. Her adımında daha çok korkmaya başladım.
"Naz ben gerçeğim" Dedi maskesini çıkararak.
O an öldüm.
Gözümden düşen göz yaşım yanaklarımdan süzüldü yavaşça.
Bu yüz.
2 buçuk yıldır görmediğim kişiye aitti.
"Naz, ben geldim" Dedi elini uzatarak.
Bağırdım tekrardan.
"Git burdan!"
"Naz, Naz ne olur sakin ol" Dedi kollarımı tutarak.
Çığlık çığlığa kollarımı kurtarmaya çalıştım.
"Bırak beni!" Göz yaşlarım artmış, hıçkırıklarım başlamıştı.
"Git burdan, sen Çağan değilsin! Git dedim sana! Git!"
Bir elini yanağıma koydu, ağlayarak baktım gözlerine. Kollarımı durdurmuş bakıyordum göz yaşlarım ile.
"Ben gerçeğim, ben Çağanım. Çağan efe tiryaki"
Göz yaşım eline düştü.
"Sen öldün" dedim kısılan sesim ile.
"Ben ölmedim" Dedi gözünden düşen Göz yaşı ile.
Çağan efe tiryaki'den:
Bir kaç saniye baktı gözlerime. Gözlerini titredi, idrak edemedi olanları. Bedeninin düştüğünü hissettim o an.
"Naz!" Adını söylemem ile gozleri kapandı. Kollarımı hızla sardım beline.
Ellerim ince belini sardı, başını göğsüme yasladı.
Baygındı ama Göz yaşı hâlâ akıyordu.
Yavaşça odasına götürdüm. Yatağına yatırıp yanına oturdum. Ellerini öptüm dakikalarca. Öylece seyrettim.
Onu bırakıp gitmem onu çöktürmüştü. Kendimden nefret etsemde her şey yaşaması içindi.
Gerçi bu halde pek yaşıyor gibi durmuyordu.
Ölü ama hayatta.
