"O gün ki gördüm seni, yaktın ah yaktın beni."
Tuana naz ak'dan:
3 yıl. 3 yıldır görmüyordum Çağanı. Yüzümdeki gülücükler kaybolmuştu. 1 buçuk sene yürüyememiştim. Alisa ve ailemin yardımı ile yürümeye başlamıştım. Ama hayatımdan asla keyif almıyordum. Üniversiteyi Üniversiteyi kazanıp, Doktor olmuştum.
"Yapma kızım, napacaksınız oralarda?" Dedim annem.
"Anne ben 21 yaşındayım. 21. Ve doktorum artik. Ayrı eve çıkmam gayet normal" dedim nefes vererek.
"Ayrı eve çıkma demiyorum ama, yurt dışı ne alaka?" Dedi tavırla.
"Ya anne afra teyze ve mert amca alisaya anında izin verdiler. Sen niye böylesin ya?"
Derin nefes verdi.
"Baban?" Dedi.
"Anne izin aldım ya ondanda. Tamam dedi işte" dedim heyecanla.
Annem babama seslendi birden.
"Tuna! İzin verdin mi sende?"
Ne yani bana güvenmiyor musun bakışı attım anneme.
"Evet Cansu" Dedi babam içerden.
"Tamam, ama hergun arayacaksın"
Sevinçle boynuna sarıldım
"Kraliçem yaa!"
Sonraki gün
Alisada ailesi ile vedalaşınca uçağa bindik.
"Yeni bir hayat" dedim gülümseyerek.
Elimi sıkıca tuttu.
"Çok mutlu edicem seni naz. Söz veriyorum" Gülümsedim.
Yazardan:
Ve uçak londraya inmişti. Alisa ve tuana'nın, kaçtıkları adamların yaşadığı ülkeye geldiklerinde haberleri bile yoktu..
Çağan efe tiryaki'den:
Motorun üstünde 280 gazla gidiyordum. Bir yere çarpsam, yada biri çarpsa saniyesinde ölürdüm.
Yağızda aynı hızla yanımda geliyordu. Arkamızda polisler, biz aldanmadan o hızla gidiyorduk. Biraz daha hıza girişice polisler gözden kayboldu. Başka yola saptığımız için bizi bulamadılar.
Köşeye geçip kaskımı çıkardım.
"Yakalanıcaktık" derin nefes aldım.
"Ama yakalanmadık" Dedi yağız gülerek.
Polislerin kovalaması, motora binmeden önce 4 kişiyi dovmemizdendi.
"Hadi, gidiyoruz" dedim kaskımı takarak.
"Aynı hızla mi?" Dedi yağız.
"Hayır. Bu sefer biraz daha yavaşlayalım. Gazı duyan polis geliyor amınakoyayim. Hem şehre girmemiz lazım. Birilerini ezmeyelim.
Yağız kafasını onaylarcasına salladı.
200le gidiyorduk. İnsanlar salak gibi motorun önüne atladığı için 170e düşürmüştük.
Birden önüme 2 kız çıktı. Durursam ben düşecektim. Durmazsam 2 masumu ezecektim. Birden motoru hızla farklı yöne çekince, tersleyip duvara çarptım. Kolum çok kötüydü.
Yağız hemen inip yanıma geldi.
"Çağan! İyi misin?" Dedi kaskını çıkarmadan. O iki kız yanımıza gelmişti.
Esmerimsi olan yanıma çömeldi hemen.
"Özür dilerim! Motoru fark etmedik. İyi misiniz?" Bu ses. O an kalbim sıkışmaya başlamıştı. Sarışın olan yağızın koluna dokundu.
"Sizin durumunuz iyimi?" Yağız hızla bana baktı. İkimizde konuşmadık. Onlardan kaçarken nasıl olduda yine karşılaşmıstık?
Kafamı iyiyim anlamında salladım.
Tuana naz, biricik sevdiğim. Yürüyordu, o an onun için cok mutlu olmuştum.
"Kolunuz" Dedi kolumu tutarak. Çıplak koluma temas edince gözlerimi kapattım. Temas..
"Kolunuz morarmış. Kırılmış olabilir. Ben doktorum, bakabilir miyim?" Doktor olmuştu.
Kafamı evet anlamında sallamıştım. İki eli ile bedenime dokunmaya başladı, sağlam mıyım diye.
Göğsüme dokununca, beni deli etmeye çalıştığı gün geldi gözlerime.
Elini yanağıma getirince, beni suyun altında öptüğü geldi aklıma.
"Buralar acıyor mu?" Diye sordu tedirgin şekilde.
"Hayır, Hayır acımıyor" dedim kısık şekilde.
"Kaskınız" Dedi dokunarak. elimi hemen elinin üzerine koydum.
"Iyiyim" Kafasını tamam anlamında salladı.
Çantasından kart çıkarıp yağıza verdi.
"Iyi olmazsa beni arayabilirsiniz" diyip alisa ile yürümeye başladılar.
Gözden kaybolduklarında yağız hızla kaskını çıkardı.
"Onlar.. " Dedi derin nefes vererek.
Kaskımı çıkarıp, oturur pozisyona geldim.
"Sesi, sesi hiç değişmemiş" dedim yere bakarak.
"Ve yine karşımıza çıktılar" dedi yağız.
♡♡♡♡Oy vermeyi ve yorum atmayı unuttmayinnn♡♡♡♡♡
AAKLIMDA ONCA SAHNE VVARKEN
NEDENSW YAZAMIYORUM. AFFEDINN..
