ඒත් යීබෝගෙ දිග ඇඟිලි ජාන්ගෙ කෙස් අතරින් යනවා ජාන්ට දැනෙද්දි පුදුම සනීපයක් දැනුන ජාන් අතින් බ්ලැන්කට් එක හිර කරගත්තෙ මෙච්චර වෙලා එලියට එන්න දඟලපු උණු කඳුලක් ඇස් කොනින් ගලාගෙන යද්දි...
*************************************
කාලය හෙමින් සතියක්ම ගෙවිලා ගියේ නත්තල් සීතල දස අතේ පැතිරෙන දෙසැම්බර් මාසයත් පටන් අරන් තියෙද්දි...යීබෝ වගේම ජාන් සුපුරුදු පරිදි එයාලගෙ වැඩ වලට හිත යොමු කලා...
මේ සතිය තුල බලන් ඉද්දි ජාන් ටිකක් වෙනස් වෙන්න ගත්තා, ගෙදර අයටත් ටිකක් ඒක දැනෙද්දි ඒකට හේතුව විදියට කිව්වෙ වැඩ නිසා මහන්සියි කියලා..
ජාන්ගෙ හැසිරීම කලින්ට හිටියට වඩා ටිකක් වෙනස් වෙද්දි යීබෝගෙ හිතට නම් ඒක වදයක් උනා... කලින් වගේ ජාන් යීබෝ එක්ක විහිලු කරලා වැඩිය කතා කලේ නැහැ වගේම ඩිනර් වලට හැමදාම එකට යන පුරුද්දත් ජාන් මග ඇරියා, සමහර දවසට රෑ දහයත් පහු වෙලා ගෙදර ආපු ජාන් ඉක්මනින් නින්දට ගියා, කලින් ගෙදර ආපු දවසටත් යීබෝගෙ වදේට ඩිනර් වලට පහලට ගියත් වැඩිය කෑම ගත්තෙ නෑ වගේම නිදිමතයි කියලා ඉක්මනින් උඩට ඇවිත් නිදාගත්තා..
ජෙනී යීබෝට මීට් වෙන්න එළියට එන්න කියලා බල කලත් ජාන්ගෙ කැමැත්තක් නැති නිසා යීබෝ ඒක මග ඇරියා, ඕන නම් යීබෝට යන්න එයාට ගැටලුවක් නෑ කියලා තමයි ජාන් කිව්වෙ... ඒත් යීබොට ජාන්ව දාලා තනියම ගිහින් එන්න හිත දුන්නෙ නෑ...
අදත් රෑ කෑම අරන් උඩට ආපු ජාන් දත් මැදලා ඇදට ගිහින් බ්ලැන්කට් එක අස්සට ගුලි වෙලා හිටියා... යීබොත් ටිකකින් දත් මැදලා සුපුරුදු පරිදි ලයිට්ස් ඩිම් කරලා ඇඳේ හාන්සි උනා...
💚'ජාන්...., නිදි නෑ නේද...'
❤️'තාම නෑ....'
💚'ඇයි ඔයා දැන් හරියට කන්නෙ නැත්තෙ...මේ ටිකේම නෝට් කලා ඔයා කන්නෙ හරියට ගෙදර අයගෙ උවමනාවට වගේනෙ...'
❤️'එහෙම එකක් නෑ..මට මහන්සියි මේ ටිකේ...'
💚'මේ පැත්ත හැරෙන්න....'
❤️'මට නිදිමතයි යීබෝ... ඔයාට මොනවා හරි කියන්න තියනවද?...'
ජාන්ට යීබෝ දිහා බලන් කතා කරන්න බෑ කියලා හිතුනා...
