යීබෝ ඇරෙන්න මේ වෙද්දි සේරම සාලෙට ඇවිත් තිබුනා, ටිකකින් කුවාන්ගෙ කෝල් එකත් එක්ක යීබෝ පහලට ආවත් ජෙනීගෙ පපා වගේම ජාන්ගෙ මමාලා ඉදියි කියලා යීබෝ දැනන් හිටියෙ නෑ...ඒත් ජාන් කිව්ව නිසාම මොන දේ උනත් කලබල නොවී ඉන්න යීබෝ හිත හදන් හිටියා....
'ආ එන්න යීබෝ පුතා..අපි මේ ඔයා එනකන් බලන් හිටියෙ..'
**************************************
💚'ලුසී මමා....පපා....'
ජෙනීගෙ පපාට උත්තර නොදීම එතන වාඩිවෙලා මූණත් නරක් කරගෙන ඉන්න ලුසී දැකලා යීබෝ කතා කලා...
'ආ පුතා..කොහොමද ඉතින්...'
ලුසී දුකටයි තරහටයි කතා නොකර අහක බලාගද්දි ශියාඕ යීබෝට කතා කලේ කොච්චර උනත් පව්නෙ කියලා හිතලා...
💚'හොඳයි පපා...'
'ඒක නම් අපිටත් පේනවා...මගේ එකා තමයි විඳවන්නෙ,අපි යමු ශියාඕ.. ලුලූ අපිත් එක්ක යමු ටික දවසක් එහෙ ඉදලා හොඳ උනාම එන්න...'
💚'අනේ මමා...මට ස.....'
'කිව්වම නැගිටින්න මහත්තයා...අපි යමු...'
'මමා..මමා ටිකක් කලබල නොවී ඉන්නකො...අහන්නකො ටිකක් ඉවසලා ඉන්න...මම ගිහින් හරියන්නෙ නෑනෙ මමත් යීබෝගෙ අක්කනෙ...අපි හවස් වෙලා යමුකෝ හරිද...'
'ඔව් මමා ප්ලීස් මම වෙනුවෙන් ලුලූ වෙනුවෙන් ඉන්න...'
ලුලූ වගේම කුවාන්ගෙ වචන නිසා ලුසී මෙල්ල උනත් තරහා නම් අඩු උනේ නෑ....යීබෝ ගිහින් සෝෆා එකේ තනි පුටුවෙ වාඩි උනාම ජෙනී නම් හිටියෙ දත් තිස්දෙකම එළියෙ දාගෙන....
'එහෙනම් වන්ග්...අපි ආපු කාරණාව කතා කර....'
❤️'කොහොමද..? හැමෝම හොඳින් නේද...?'
'සුදු පුතා...'
'ජාන් පුතා..'
'මගේ මල්ලී....ආවද පැටියෝ...'
💚'බබාහ්....ඔයා...මෙහෙ...'
හැමෝම එකපාරට දොරෙන් ඇතුලට ආපු ජාන් දැකලා බය උනා වගේම පුදුම උනත් ලුලූ කුවාන් නම් කලේ හිනා උන එක විතරයි...යීබෝ අද ජාන් එයි කියලා කීයටවත් හිතුවෙ නෑ...
'යීබෝ...මගෙ පපා ඉන්නවා ඔයාට පේන්නෙ නැද්ද,තවමත් ඔයා එයා ගැන හිතනවද...'
