Bite the Bullet

𝘽𝙪𝙡𝙡𝙚𝙩 6

"One hundred thousand. Higher?"

"One-fifty"

"One-fifty. Higher?"

"Three hundred"

"Three hundred. Higher?.... No one...Going once... going twice... sold by number 25, a Rolex Daytona for three hundred thousand dollars. Congratulations!"

Hindi ko inaalis ang tingin ko sa lamesa kung nasaan ang sadya namin. Abala siyang nakikipaglampungan sa mga babaeng nakapaligid sa kaniya kahit may asawa at mga anak na siya. Napailing na lang ako sa nakikita ko.

"Myloves," naramdaman ko ang paghaplos ni Aero sa dibdib ko kaya kunot-noo akong tumingin sa kaniya. " Do you know what I am thinking right now while you're wearing that mask?" Kagat pa nito ang ibabang labi niya.

Everyone here is wearing a mask to hide their identity. Kadalasan na nandito ay pamilyadong tao na humaharot sa mga babae na mukhang inihanda din ng organizer ng auction na 'to. May mga taong nagtatrabaho sa gobyerno kaya maingat sila lalo pa't illegal ang ginaganap ngayon.

"I don't have any intention to know," sagot saka inalis ang pagkakahawak niya sa akin.

Lumingon muli ako sa lamesa ni Mr. Resin na nakatingin sa stage kaya naman doon ko binaling ang tingin ko. Idinidisplay na sa isang glass box ang sadya niyang necklace na masasabi ko talagang nakakapukaw ng atensyon sa ganda. Kumikinang din ito dahil sa tama ng liwanag.

"In your front is a David Beau emerald and diamond necklace with 16 fluted Colombian emeralds and 1,658 diamonds totaling approximately 65.87 carats. It is set in 18-carat yellow gold and platinum. Our opening bid will be $500,000."

Agad na nagtaas ng number si Mr. Resin, "Seven hundred."

"Seven hundred, higher?"

"Seven-fifty!" Kontra ng isa.

"Eight hundred!"

"Eight hundred, higher?"

"One million," napatingin ako sa katabi ko na may malawak na ngiti habang nakataas ang number niya.

"What are you doing? This is not part of the plan." Madiin ang pagsasalita ko sa kaniya.

"One million, higher?"

Sa akin niya binaling ang tingin na mas lalong lumawak ang ngiti na tila nang-aasar na naman sa ginawa niya.

"This is the second time--" natigil ako sa pagsasalita niya ng hawakan niya ako sa panga.

Nagseryoso na ang mukha niya."You shouldn't gaze at anyone else in that way, aside from me. I need to throw that damn necklace away. It's ugly and cheap."

Napahawak ako sa maskarang tumatakip sa itaas na bahagi ng mukha ko dahil sa narinig kong walang kwentang rason at hindi ko alam kung ano ang sinasabi niya na paraan ng pagtingin ko sa kwintas na 'yan.

"One million, one hundred," taas muli ni Mr. Resin kaya naman may pag-asang masunod ang plano.

"One million, one hundred. Higher?"

Muling nagtaas si Aero ng number niya. "One million, two hundred."

Marahas kong binaba ang kamay niya. "Kung ikaw rin pala ang makakakuha ng necklace na 'yan ay walang kwenta ang plano natin."

"One million, two hundred. Higher?"

At kung hindi namin mapagtatagumpayan ang planong ito, hindi mababawasan ang kailangan kong pagtrabahuhan sa kaniya. Shit!

"One million, three hundred!" Hindi din nagpatalo si Mr. Resin.

Akmang tataas muli si Aero kaya pinigilan ko ang braso niya. "This is not funny anymore. You should stop it now." Padiin nang padiin ang pagkakahawak ko sa braso niya kaya kita ko na rin ang nasasaktan siya na ayaw niyang ipahalata.