"Bir oyun oynayalım, bu oyunun kralı ben, kadınım ise sen olacaksın. Söyle küçüğüm, benimle cehenneme ilk adımını atmaya var mısın?"
Bir insan iki renk olamazdı, bir insan acımasız ama aynı anda merhametli de olamazdı. İnsanın ensesindeki şüphe ko...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
18. BÖLÜM; AYIN ALTINDAKİ İTİRAFLAR
~ALIN MİNA RÜÇHAN~
"Baba ne yapıyorsun!" diye bağırıp kolumu ondan çekmeye çalıştım ama yapamadım, buna gücüm yetmedi ne yazık ki.
"Sus ve peşimden gel!" Sanki kolumdan sıkıca tutup sürükleniyormuş gibi bir de peşimden gel diyordu!
"Canımı yakıyorsun, baba!" dedim bizi alt kata yönlendirdiğinde. Babam beni dinlemiyor gibiydi, bütün odağı önündeki yoldaydı sanki.
Nereye gidiyordu bu sinirle bilmiyordum ama tek bildiğim şey çok sinirli olmasıydı ve ben nedenini hiç bilmiyordum. Odamda kitap okumakla meşgulken birden odama dalıp kolumdan sürükleyerek beni alt kata götürmeye başlamıştı.
Daha az önce iş gezisinden gelmişti ve saat oldukça geçti, üzerime pijamalarımı çoktan giyinmiştim. Normalde babam beni uyandırmaz hatta rahatsız etmez ve yarını beklerdi 'biricik kızım ne yapıyor bakalım?' demek için ama bu sefer ne mutluydu ne de sevgi dolu.
Ve ben nedenini hiç bilmiyordum.
Evimizin alt katına vardığımızda babam beni özel odaya götürdü, özel oda aslında bizim çatışma odamızdı. Bana dövüşmeyi öğreten hoca bazen gelir ve beni o odada eğitirdi ama şimdi neden oraya gittiğimizi anlayamamıştım.
"Niye o odaya gidiyoruz?" Babam beni yine duymazdan geldi ve odanın kapısını sertçe açıp beni içeri fırlattı. Arkamdan gelip kapıyı kapattı ve sinirli gözlerini bana çevirdi.
"Derslerini ihmal edersin, öyle mi? Derslerini kaytarırsın öyle mi, Alin Mina?" Sesi gittikçe yükseliyordu, sesi duvarlara yankılanıp tekrar kulağımı buluyordu. "Madem kaytarıyorsun şimdi cezasını çek!" deyip boks yaptığınız alana baktı.
Dersleri yine ihmal ettiğim doğruydu ama bu kadar sinirleneceği aklımın ucundan bile geçmemişti. Babamın yokluğunu fırsat bilip yapmıştım bir cahillik ama onun bu kadar abartı bir tepki vermesi benimle alakalı bir şey değildi. Emindim ki yine işlerde bir sorun vardı ve babam yine sinirini benden çıkarıyordu. Çoğu zaman yaptığı gibi.
