"Bir oyun oynayalım, bu oyunun kralı ben, kadınım ise sen olacaksın. Söyle küçüğüm, benimle cehenneme ilk adımını atmaya var mısın?"
Bir insan iki renk olamazdı, bir insan acımasız ama aynı anda merhametli de olamazdı. İnsanın ensesindeki şüphe ko...
Keyifli okumalar dilerim🍷 nisadoganayy (Satır aralarına yorumlarınızı yazmayı unutmayın, olur mu? Ben size buraya bir yıldız bırakıyorum ve sizinkileri de bekliyorum 💫)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
38. BÖLÜM: UMUT TOHUMU
ALİN MİNA RÜÇHAN
Bu hamlemle bazıları belki gurursuz olduğumu düşünebiliyor olabilirdi, onu affettiğimi bile düşünebiliyor olabilirlerdi. Ama benim kendime bir yeminim vardı, o da Devran'ı asla affetmeyeceğimdi.
Affetmeyecektim, o ne yaparsa yapsın geçmiş yıllarımın acısını yok edemezdi. Yaşanmışlıkları bana unutturamazdı, bebeğimi geri getiremezdi.
Çok düşünüyordum, ona tüm gerçekleri anlatmak çok istiyordum ama bana ihanet ettiğini öğrendiğim an bundan vazgeçmiştim. Bir insan sadece sevdiği insana mı ihanet ederdi? Hayır, bir insan sevmediği bir insana da ihanet edebilirdi.
İhanet kelimesi ne kadar ağır bir kelimeydi, oysa ihanete uğramak çok daha ağırdı.
Onun dudakları dudaklarıma değdiği an tüm vücudum ürperdi, yaralı kalbim acıdı, eskiden onu ne kadar sevdiğim aklıma geldi. Bana güzel günler yaşatmıştı ama bana o beni mutlu etmekten çok üzmüş ve kırmıştı. Güvenimi alt üst etmişti.
Onun beni sevdiğini nasıl düşünebilirdim ki? Neye dayanarak düşünebilirdim? Bütün kanıtlar benden nefret ettiğini işaret ediyordu, o benden nefret ediyordu. Onun nefretini neden kazanmıştım bilmiyorum çünkü ben onu sevmekten başka bir şey yapmamıştım ama onun da bir bildiği vardır. O iyi bir oyuncuydu, beni sevdiğini düşünmemi istiyordu çünkü anca o zaman canımı çok daha fazla yakabilirdi.
Kendi kazdığı kuyuya kendi düşecekti ama haberi yoktu.
Sadece Devran'a değil, bütün hepsine yaşattıklarını yaşatacaktım. Devran ve onun arkadaşlarından intikam alacaktım, Cudi ve Saye'den intikam almak istemesem de mecburdum çünkü onlar diğerleriyle birlikteydi.
Ilımlı olacaktım, sıcak kanlı olacaktım, çok güzel oynayacaktım. Tekrar aralarına girecek ve her şey normalmiş gibi davranacaktım, ancak o zaman intikamımı alabilirdim.
Devran'la öpüşmemiz birkaç saniye sürdü çünkü Mehmet amca elindeki tabaklarla yanımıza geldi. Mehmet amcayı seviyordum, onu gerçekten seviyordum. Onun öleceğini öğrenmek içimde bir boşluk yaratmıştı sanki. Bu dünyada hep iyilere bir şey olurdu zaten.
