(GxG) Let somebody love you 2019

Chapter 53: You and Me against the World

Nephra's POV

I was walking side by side with my mum. We were on our way to the principal's office around 10am. Inangat ko ang tingin ko sakanya; na noon ay malalim ang iniisip. I understand if she's troubled, it's our family name after-all.

She never blamed me or anything but I feel bad na ipinatawag sya sa principal's office. I never get in trouble. Puro achievements ang inuuwi ko. Hindi sakit ng ulo.

Kaya naman hindi ko maiwasang mangamba. What if this would haunt us for the rest of our lives? And worst paano kung makaapekto pa 'to kapag tumuntong na kami ng college ni Diana? I will never forgive myself kung sakaling mangyari yun sakanya.

Mas naging komplikado narin sabihin kay mommy ang totoo. Ugh! Eto na naman ako.

We've finally talked about it, Diana and I. More than just talk actually.. and it gave me peace, masayang masaya ako kasi finally naging okay na ulit kami ng girlfriend ko at na-meet ko pa ang mga parents nya. Oh, how nice and sweet they're. Lalo na ang papa ni Diana. Dahil tuloy sakin may iisipin na naman silang problema, pagkatapos ng lahat ng mga napagdaanan nila..

I should really think of something positive, para kahit pano kalmado ako sa meeting na 'to.

Think about the night that you spent together. Mas mabuti pang yun nalang ang isipin ko para kahit paano maging maganda ang aking mood.

Being with Diana is heaven. Parang gusto ko nalang tuloy mahiga sa kama ulit kasama sya habang magka-cuddle kami.

Flashback;

Magkayakap kami at masayang masaya ni Diana. She's my home. Ang taong nagbibigay kapayapaan sakin. Ang nagbibigay saya sa buhay ko. Why would I let anyone destroy this or take this away from me?

I was playing with her hair ng bigla syang ngumiti sakin. That sweet innocent smile; na para syang isang bata.

"Anong iniisip mo, baby?" Tanong nya sakin.

"How right this feels." Maikli kong tugon; still stroking her soft hair. I was in cloud nine. Pero napansin kong bigla syang nalungkot.

I held her chin; giving her my undivided attention, "Why?" I asked her.

"It feels right pero bakit ganun? Bakit parang hindi sila sang-ayon?" Malungkot na sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko. "Ang school. Ang mga kaibigan mo.." I know she's talking about Aimee, particularly.

Parang may pumiga ng puso ko nung makita ko kung gano sya kalungkot dahil doon. I embraced her even more.

"Baby.. they don't have to approve of our relationship. Wala naman tayong tinatapakan na tao. Ang importante masaya tayo. Atleast alam natin kung sino talaga ang mga nandyan para satin." Feeling ko hindi lang si Diana yung binibigyan ko ng payo nung sabihin ko yun.. Pakiramdam ko kasi kailangan ko ring marinig ang mga salitang yun.

She didn't answer pero kita kong napakalma ko sya kahit papano. I wanted to tell her na malakas ang kutob kong si Mark ang may gawa nito but I didn't want to ruin this beautiful moment. Kaya I held back.

I kissed her forehead; holding her into my arms. Pumikit ito nung gawin ko yun. "Mahal na mahal kita. Lagi mong tatandaan yun ha?" Bulong ko sakanya kasabay ng madamdaming pagtingin sa mga mata nya.