Ey yerlere göklere sığdıramadığım!
Sen en çok benim yüreğime sığmadın...
Eve geldiğimde teyzemler ve abimler bizdeydi. Yorgun olduğum gerekçesiyle kendimi odama attım. Gözyaşlarıma engel olamıyordum. Telefonuma gelen mesaj sesiyle traş kolonyası kokan kabanımın cebinden telefonumu çıkardım mesaj Semih'tendi.
Konuşmamız lazım.
Nerdesin sen?
Eve gidiyorum, otobüsteyim. Merak etme Arel'i de eve bıraktılar.
İyi.
Arıyorum o zaman.
Tamam.
Birkaç dakika geçmeden telefon çalmaya başladı. Otobüste olduğu yol sesinden belliydi. Titrek bir sesle "Alo!" dedi.
"Ayılabildin mi?"
"Evet, sadece çok üşüyorum. Sanırım titriyorum da."
"Üzerini boydan boya ıslatıp, bir de değiştirmek istemezsen öyle olur tabi. Hasta olacaksın Semih off yaa anlamıyorum ki zorunuz neydi?"
"Böyle olacağı belliydi. İkinci şişeden sonra Faruk'u aradık. O geldiğinde üçü bitirmek üzereydik, aslında Arel çok içmedi ama çok çarpıldı."
"Bence Arel senden iyi durumdaydı. En azından sakin, sesiz kendine gelmeye çalıştı. Sen ise herkesi, tabi en başta beni azarlamaya odaklanmıştın."
"Madem Arel benden iyi durumdaydı neden sürekli onunla ilgilendin? Ona gösterdiğin ilginin onda birini bana göstermedin."
"Sen ne dediğinin farkında mısın? Yanına yaklaşmaya çalıştığımda beni azarladın. O kovaya başını sokup çıkarmadığında beni ittirdin."
"Kovaya başımı soktuğumda kendimi deniyordum, ne kadar kalabilirim diye. Ama senin gözün Arel'den başkasını görmedi."
"İnanmıyorum ya. Tamam hiç bir şey demiyorum. Anlaşılan sen iyi değilsin."
"Ben oldukça iyiyim Rima. Ama sen gerçekten üzülmedin mi?"
"Ne? Hala mı Semih ya?"
"Üzüldüğünü biliyorum. Çünkü ona değer veriyorsun. Telefonla konuşmaya gidip geldikten sonra Faruk'u kaldırıp yine Arel'i kucağına aldın. Bu onu önemsediğinin sadece bir kanıtı. Ama tabi bu fırsatla Arel ile oldukça yakınlaştın."
"Evet ona değer veriyorum, evet ona aşığım ve evet çok üzüldüm Semih. Ama ben fırsat değerlendirmedim, ben sevdiğim bir insanı kaybetme korkusuyla oradaydım. Zaten Arel bu olanları hatırlamayak sorun yok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ
Teen FictionGeçmişim, geleceğimdi... Gerçekten gelecek miydi, yoksa hep bekleyecek miydi? Rima ve Arel geçmişte aynı geleceği düşlerken, farklı geleceklerde geçmişin izlerini bulabilecek mi?