When Love Stays Forever (Book 3 of WL Trilogy) (ML, #3)

Kabanata 16

Kabanata 16

Back

"Pa, no! Sa atin-atin na lang. I don't want a big party. Dito na lang sa bahay. You may invite some of your friends, Pa. Some, okay? Baka naman punuin mo itong bahay at maging party mo na? I'll invite my friends. Densel invites his. They'll know you and that will makes me the happiest girl. And that we'll be awesome, Papa!"

"Pwede naman nating—"

"H'wag na, Pa. Nakakasawa na rin 'yong mga big parties. Kay lolo lang ilang beses na akong nakaranas non. This time, ibahin natin," ngising-ngisi kong sabi. Tinignan ko si Mama para mag-agree siya katulad ko.

Napaisip naman si Papa. I know, he missed some important days of our life. Kami ni Densel. Gusto niyang makabawi. I knew he loved us so much. Gagawin niya ang lahat para lang punuin lahat ng pagkukulang niya. The love of coming from your father or mother is the greatest gift that any daughter or son could have. Walang sinoman ang makakuha nito sa'yo.

Papa breathes a sigh. "Kung iyon ang magpapasaya sa'yo, why not, my princess. Ganon na rin siguro 'yong kay Densel." Kibit balikat siyang ngumiti sa akin. Kaagad kong binalibag ang sarili ko kay Papa. I heard him wince. Napanguso ako. "Remember, you're a big girl now, Leigh. At tumatanda na ang Papa mo."

"Sorry. May naputol bang buto, Pa?" I joked.

"Almost," natatawa nitong sabi. Agad akong kumalas sa kanya at napatungo kay Mama.

"Hayaan mo na ganyan talaga kapag patanda na," biglang singit ni Mama.

Para akong nabilaukan sa sinabi ni Mama kay Papa. Pasalit-salit ang tingin ko sa mga magulang. Well, this means what? Hindi ko mawari ang kaligayahang mayroon ang puso ko ngayon—sa estado naming pamilya. This is what I am waiting for the whole damn time. Parang bumalik ako sa pagkabata. But right now, iba—ibang kasiyahan mayroon ang puso ko.

"Really, Ashleigh? But you fell on this old man," Papa said. Agad niyang tinupi ang polo saka naman pinakita ang kanyang braso. Napa-flex pa ito at parehas kaming napatawa ni Mama.

"Specifically, on your spells, Fernan," Mama teased.

Parehas na nagpipigil ng ngiti ang mga magulang ko. Okay, this is too much. Baka naman makwento na naman nila kung paano sila nagtagpo.

"Okay, that's enough. Medyo hindi na kaya ng sikmura ko. Let just talk about our birthday, okay?" Dalawang pares ng mata ang tumingin sa akin. And both of them laughed so hard.

That would be the best sound I ever heard on my entire life, my mom's and dad's laugh.

**

"HAPPY BIRTHDAY, BITCH! And to your twin brother!" Lana screamed. Nasa may gate palang namin siya ngunit umalingawngaw na ang boses niya. Kasama niya si Seb at nakakapit pa ito sa kanyang braso. Habang ako nasa two-door namin. Umirap ako nang kumaway pa ito sa akin. "Your happiest birthday, I think?" Lana said when they reached my place. I damn roll my eyes.

"Shut up. And thank you," I said.

Agad namang kumalas ng kapit si Lana kay Seb at niyakap ako nang sobrang higpit. Feeling ko hindi ako nakahinga sa yakap na 'yon. "Love you, baby girl." She whispered on my ears. My lips tremble. O God, Lana. Why are you doing this to me?

"Love you, too, mah bitch, so much." Kumalas ako ng yakap. I look at my bae. She looks so damn good. She's has these pink lips today. Ang ganda ng kanyang kilay na parang natural na natural lang. Sleeveless black top pairing a black ripped jeans and killer heels. She looks so damn sexy. Pinusod pa niya ang kanyang buhok. Fucking Lana, you bitch.