When Love Stays Forever (Book 3 of WL Trilogy) (ML, #3)

Kabanata 1

Kabanata 1

To forget her

“Mom, I’m going out with Conrad. Yes, mom,” Mom sighed over the phone. Alam ko na nag-aalala na siya sa akin dahil minsan na lang ako dumalaw sa bahay. Hindi ko alam kung alam niya ba itong nangyayari sa akin. Ilang buwan na rin ang lumipas pero wala pa rin sa akin. “Okay. I love you, too, mom.” And the line went dead.

Binagsak ko ulit ang sarili ko sa kama at pinikit ang aking mata. What the hell, Benjamin? AJ is happy and i should be happy—no. I should be moving forward. But I don’t know how. Dalawang taon ding ginugulgol ko ang sarili ko kay AJ. Akala ko tuloy-tuloy na hanggang sa nawala lahat ng pinaniniwalaan ko at mga plano kong nakalaan. Akala ko kaya ko siyang pasayahin pero kahit anong gawin ko hindi niya kayang ibigay ang sarili niya para sa akin.

Akala ko…pwede.

I tried so hard. Pero bumabagsak ako kapag naalala ko siya.

Naalala ko noong birthday niya. I was there watching her, smiling to the people she loved the most, smiling to Gideon—her one true love. Did she even remember me that time? Did she even think I miss her so much?

I’d missed her so much that my chest ached for her—ached for her presence.

Nandoon din ako noong nasa resto bar sila. Hanggang sa nakita ko kung gaano kakontento si AJ sa buhay niya ngayon kasama si Gideon. I’d hated him. Gideon. I’d hated him.

But I’d missed her. I wanted her to be happy.

Noong mawala na sila sa paningin ko, doon lang ako tumayo at pauwi na sana sa hotel ko. Nakita ko na lang si Gideon.

“ALY!” He shouted her name.

Bigla akong nawala sa kasalingan noong oras na iyon. Fear conquered my system. Napatakbo agad ako sa best friend niyang si Nica.

“What happened?”

“Benj?” Nica shocked at my presence.

“Anong nangyari?” I shook her. Nanlaki ang mata ni Nica sa akin hanggang sa hinawi na lang ako ni Karl.

“Pare!” Karl gritted his teeth. Damn, I lost my temper. Karl told me what happened. Na nawawala si Aly. At hindi nila alam kung saan na nagpunta. Akala ko noong oras na ‘yon, I was losing my mind. Masasaktan na naman siya. I didn’t want her to feel pain again. Napatakbo agad ako kay Gideon noong oras na iyon. My fist met his face. Napatumba si Gideon sa suntok ko sa kanya. And I was shouting at him.

“Ano ‘to? Kala ko ba poprotektahan mo siya! ANO NA!” I’d barked at Gideon. Bigla akong napasabunot noong oras na iyon na marahil epekto ng alak at takot sa katawan ko. I’d never consider him—hindi ko kinonsider iyong takot sa muhka ni Gideon. Hanggang sa tumayo si Gideon at may pinakita sa akin ang phone niya.

Wakas St.

Kinausap ako ni Gideon. He’d asked me a favor—a favor to save Aly, na kunin at itakbo si Aly. At siya ang maging pain kay Nick dahil alam niyang kung saan mauuwi ito. Nick wanted him to die. Nalaman ko ‘to kay Maggie.  The sick bastard wanted Gideon to die. Noong una, gusto kong tumanggi dahil iniisip ko si Aly. But Gideon was begging to me to save Aly. So I did. But our plan had changed when I saw AJ crying because Gideon was ruthlessly beating by Nick’s men.

Inisip ko nun, hindi magiging masaya si AJ kapag nawala si Gideon. She will never be happy with me. Kaya ako ang pumalit sa pwesto ni Gideon. Nang magkaroon ako ng pagkakataon, tinutukan ko ng baril si Nick. Doon sila nakatakas—si Gideon at si AJ. I shot Nick’s men in their leg para wala na silang magawa. But the sudden attack of the bastard on my face made me stumble on the floor. Nakatakbo agad si Nick hanggang sa naabutan niya sila Gideon at Aly. At nakita kung paano hinarang ni Gideon ang sarili niya kay Aly—na siya ang sumalo ng bala na para dapat kanya. I’d saw AJ fall apart. I’d saw how she lost her mind—crying and screaming for help—to save her Gideon. And it shattered me. All that she can think in that time was Gideon.