Chapter 10
ထိုသူမှာ အမတ်နဉ်၏သား နဉ်ယီပင်ဖြစ်သည်။ သူက စိတ်ထဲမှ တိတ်တိတ်လေး ကျိန်ဆဲလိုက်၏။
မင်းအဖေနဲ့ အမတ်ချုပ်ယွင်က တစ်နေကုန် အငြင်းအခုန် ဖြစ်နေကြတာ မင်းသာ ယွင်မိသားစုရဲ့ သားတွေကို ကြောက်ရမှန်း မင်းအဖေရော သိရဲ့လား... စစ်သူကြီးချုပ်ရဲ့သားက တစ်ခြားတစ်ယောက်နောက်မှာ ပုန်းနေတယ်ဆိုတာသာ သိလို့ကတော့ ရှက်လွန်းလို့ သေတော့မှာပဲ ...
သူက လေးစားရိုသေစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ဧကရီ၊ စတုတ္ထသခင်လေးယွင်နဲ့ လင်းရှောင်ဟွိုက်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ် ...”
ကြည့်လေ ဒီမှာရှိတဲ့သူ အကုန်လုံးက သူ့ထက် ရာထူးကြီးတဲ့သူတွေဟာကို ချိုးယန်က သူ့ကိုယ်သူ ဘာတွေလုပ်နေလဲရော သိရဲ့လား ကျည်ဆံကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် ငါ့ကို ရှေ့တန်း တွန်းပို့တယ်ပေါ့ ...
“သခင်လေးနဉ် ...”
ယွင်ချင်းစုနှင့် လင်းဟွိုက်ကျင်းက ပြန်လည်နှုတ်ဆက်လိုက်၏။
နဉ်ယီက အရဲစွန့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
“ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ အရင် သွားနှင့်ပါ့မယ်နော် ...”
ချိုးယန်ကမူ အသံတစ်သံမျှပင် မထွက်နိုင်၊ သူ့အနောက်မှသာ တုန်တုန်ရီရီဖြင့် လိုက်ပါလာတော့သည်။
သူ့အဖေနှင့် အစ်ကိုကြီးတို့က အိမ်တွင် ယွင်ချင်းစီအကြောင်း မကြာခဏ ပြောကြကာ ထိုသို့ ပြောလေတိုင်းလည်း စက်ဆုပ်သည့် အမူအယာမျိုး ပြသလေ့ရှိပေသည်။ ယွင်ချင်းစီက လီယင်းအနောက် တကောက်ကောက်လိုက်ကာ သူ့ဘဝတစ်သက်တာလုံး သက်တောင့်သက်သာ နေရရေးအတွက် တရားဝင် ရာထူးတစ်ခု ရရှိရန်ပင် ကြံစည်ခဲ့ကြောင်း ရှန့်ယန်တွင် နေထိုင်သူအားလုံး အသိပင် ဖြစ်သည်။
အစောပိုင်းတွင် ချိုးယန်သည် ယွင်ချင်းစီအပေါ် အထင်အမြင် သေးခဲ့သော်ငြား နောက်ပိုင်းတွင်မူ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် အစ်ကိုဖြစ်သူထံမှ သူ၏ ရက်စက်ကာ အညှာအတာ ကင်းမဲ့သည့် နည်းလမ်းများအကြောင်း တစ်စတစ်စ ကြားလာရတော့သည်။ ကောက်ကျစ်ကာ သဝန်တိုစိတ် ကြီးမားသည့် သူ့အကြောင်းကို နန်းတော်တစ်ခုလုံး ကောင်းစွာ သိရှိထားပြီးဖြစ်သည်။
