YANLIŞ KOMUTAN | Texting

🧚‍♀️34

Galiba ben eve gidene kadar ölcemmm :/ Canı sıkıldıkça kitap yazan ben burada kitap yazamadığım için sinir krizleri geçircemmm 🙄 Valla sizden çok bölüm yazmak istiyorum nettt

Keyifli Okumalar...

🧚‍♀️

Açlığımız hafifleyip, birbirimize karşı olan doyumsuzluğumuz bir nebze de olsa dinmişken yorgunlukla yatmıştık artık birbirimize sıkıca sarılarak. Göğsünde kızıl saçlarım dağılmış halsiz ama mutlu bir gülüşle uzanırken "Tahir." Dedim duvar kısmında ki aynada çıplak bedenlerimizi izlerken.

Gözleri üzerimde beni izleyen sevgilim "Söyle güzelim." Diyerek yanıtladı. "Senin arkadaşların beni biliyor mu?" Sorumla beraber göğsü titrerken güldüğünü anladım ama neye güldüğünü anlamadığım için kaşlarım çatıldı. "Tabi biliyor bebeğim aksi mümkün mü?"

"Niye mümkün değilmiş?" Saçlarımı kulağımın arkasına bırakarak yanağımı okşayarak kendisine çevirirken göz göze geldim güzel ela gözleri ile. "Çünkü sen kocam için geldim deyip askeriyeyi bastığın an tüm herkes öğrendi. Operasyon anında bile senin bahsin geçiyor. Sence bilmemeleri mümkün mü?"

Dirseğimin üzerinde doğrularak "Ha yani ben basmasam söylemeyecektin?" Dediğimde burnumu parmakları arasına alıp sıkarak "Saçma sapan konuşma. Sen gelmeden önce en yakın arkadaşım biliyordu zaten sadece askerlerime söyleme gereği duymadım. Sakladığım bir şey yoktu." Dedi yarı ciddi yarı alaylı.

Beni yatağa tamamen yatırıp gözlerime bakarken "Hem evlenelim diyen benim erken diyen sensin şimdi söyleme muhabbeti yapan yine sensin. Hayırdır meleğim?" Dediğinde hak verdim. Evlilik için erken diyordum ama neden çevren bilmiyor diyordum. Benim çevrem de bilmiyordu ki niye buna takılmıştım.

Hep o yılan kadın yüzünden.

Dudaklarına kısa bir öpücük bırakarak "Haklısın bebeğim boş ver bana ara ara gelirler yoklarım ben seni." Dediğimde başını iki yana sallayarak güldüğünü görünce bende tebessüm ettim. Çok yakışıyordu gülmek ya. Şerefsiz köpek çok çekiciydi. Yerim ağzını yüzünü.

Birbirimize sarılmış bir yandan konuşurken diğer yandan yattığımız yerden ufak dokunuşlar bırakıyorduk birbirimize. Daha fazla dayanamadan karanlığa çekilmiş sabah yanımın boşluğu ile uyanmıştım. Üzerime geçirdiğim gömlek ile içeri geçtiğimde salonda telefonla konuşarak kahvaltı masasını hazırlayan sevgilimle karşılaştım.

"Tamam dedim ya kardeşim. Ne kafamı ütüleyip duruyorsun geleceğim Allah izin verirse. Akşama müsaitim." Kaşlarımı çatılırken birkaç şey daha deyip kapattığında bir anda bana dönüp belimden sardığı tek kolu ile kaldırıp sarıldığında şaşkınlık ile çığlık atarak beline ve boynuna sarıldım koala gibi. "Sessiz sessiz dinlemek yakışıyor mu hiç?"

Dudaklarıma bıraktığı sert öpücüğün ardından ne düşüneceğimi şaşırırken "Günaydın meleğim." Dedi. Başımı sallayarak "Günaydın." diyebildim. Bu halime gülerken "Gel bakalım." Derken sandalyeye bıraktı. Kendime gelirken konuşabildim sonunda. "Akşam nereye gidiyorsun beraber vakit geçirmeyecek miyiz?"

Çay yerine portakal suyu koyarken "Timde Oğuz var. Akşama düğünü olacak geleceksiniz değil mi komutanım diye arayıp duruyor. Bir uğrayalım çok durmaz kalkarız olur mu?" Dedi normal bir şeyden bahseder gibi. Kaşlarım şaşkınlık ile kalkarken "İkimiz mi?" Dediğimde garip bir şey sormuşum gibi "Evet? Gelmez misin?" Dedi. TABİ GELİRİM KOCAM O NASIL SÖZ.