Estne Commoda ? Minsung

ben tarafından af edildin

İyi okumalar

✎﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏

Herkez içeri geçmiş ti hyunjin hariç diğer ikisi jisung un etrafındaydı, jisung herşeyi anlatmıştı baştan sona.

Jeongin ve seungmin içki kaçırma konusunu duyduğunda ufak çaplı bir şok ardından hyunjin ı sövme ye geçtiler.

Herkes hyunjin e çok kızgındı, evet hyujin rahat takılan birisiydı hiç birşeyi kafasına takmazdı, eğlenmek için herşeyi yapardı ama insanları üzemezdi heleki bunlar en yakın arkadaşı ise...

Onları zor durumda dırakmıştı.

Birinin duygularını incitmek okyanus'a bir yaş atmak kadar kolaydır, ama o taşın nekadar derine inebilecegini asla tahmin bile edemezsiniz.

Hyunjin de onların o sırada ne yapacagını hiç düşünmeden arkadaşlarını sarhoş ken salı vermişti tanımadıkları yerlere, onlara ne olacakt?, ne yapacaklardı osırada? bu durum bazılarını ne kadar inciteceginden haberi yoktu hyujin ın.

Hyunjin serbest büyümüştü ailesi ona hiç kısıtlı bir imkan sunmadı, kafasına eseni yapardı umursamazdı kimseyi, ailesi çok zengindi, annesi babası kendilerini iş hayatına adamıştı, ve evin tek çocuguydu hıyujin, hal bu iken şımarık, küstah, kendini begenmiş bir ruh haline büründü, ailesiyle birlikte yaşamazdı ki zaten annesi ve babası sabah evden çıkar akşam gelirlerdi, hıyujin çalışmazdı para gibi bi sıkıntısıda yoktu, baba parası yerdi yaptıgı tek şey barlara gitmek kadınları becermek bazen de erkekleri, erkeklerin onu becerdiğide  olmuştu.
  

Bi iki kere hyunjin, jisung, seungmin ve jeongin İ de götürmeyi düşünüyordu onları ikna etme çabalarına girmişti ama jisung izin vermemişti.

" hayır benim anlamadıgım neden içki çalıyorsun kardeşim "

" sarhoştum jeongin "dedi jisung iki eliyle başını tutarken.

Hyunjin odanın en kuytu köşesinde saklanıyormuş gibi oturuyordu, bir yanı perdenin arkasında durduğu için gözükmüyordu,, kendini bir bok parçasıymış gibi hissediyordu.

" kalk lan it çabuk paşama baş agrısını alıp götürecek bir ilaç getir hemen, he it demişken jisung cugum biz bu hıyujin e ne yapıcaz yani yanına kalmıyacak değilmi " hıyujine ithafen konuştu sungmin.

O sırada hyunjin ilacı getirmiş jisung da içmişti ilacı.

" tabikide yanına kalmıyacak o değilde..."

" ne ne oldu? " soru jeongin den gelmişti ardından sungmin " çatlatma da söyle jisung "dedi.

Hıyujin de merak etmişti, jisung ses çihazını kırdıktan sonrasını bilmiyordu.

" ben anne anneme ve ve dedeme söz verdim içki içmiyecemdiye, biliyorsunuz ki babam alkolik ti hep içerdi ve sarhoşken araba sürüp kazayaptı, anne annemde içini içmemem gerektiğini söyledi ve ona yemin etmemi söyledi ben ona söz verip yemin etım ama şimdi o yemin bozulmuş oldu..."

" saçmalama ji sen kendi isteginle içmedin sonuçta sadece sarhoştun  bu kadar "

" hayır jeongin ben sırf içkinin tadı bana güzel geldi diye bi daha içmek istedi ve içki çaldım... "
Jisung bu sözleri artık gözyaşlarını tutamayıp ağlamaya başladıgında söylemişti arkadaşına.

Arkadaşları jisung un nekadar zor dönemler geçirdi gini biliyordu ellerinden geldiğince destek ve yardımcı olmaya çalışıyorlardı, herşeyi yoluna koymaya çalışıyorlardı ama olmuyordu, hayat jisung un hep aglamasını, yorulmasını, hiç gül memesini istiyordu sanki.

Jisung la deraber jeongin, seungmin ve hyunjin de ağlamaya başladı.

" ben babam gibi olucam biliyorum çünkü beli ama ben onun gibi olmak istemiyorum onun beni bıraktıgı gibi anneannemi, dedemi ve jennie yi bırakmak istemiyorum bırakmıyacagımda, kaç aydır emekli maşıyla yitiniyoruz
Ve ben doğru dürüst bi işte bile çalışamıyorum bugün yeni işim vardı ona gidecektim olmadı, daha bu olanları aileme açıklamam gerek ve nası açıklıyacagım hakında hiç bi fikrim yok, ne yapıcam ben... " jisung ağlamaktan şişmiş ve ten rengi yerine kırmızı rengi alan gözlerini aldırmadan ağlamaya devam ediyordu.

Sungmin ve jeongin jisung a sarılarak onu teseli etmeye çalışıyor lardı.

Hyunjin nası bir şey yaptıgını farkına vardı ve pişman oldu, en yakın arkadaşını üzmüştü hemde çok kendini afetirme liydi jisung un üzerindeki yükü birazda olsa atmak istiyordu.

Hyunjin hızla saklandıgı köşesinden çıkıp jisung a sıkıca sarıldı jisung şaşırmıştı ama bişey diyemedi çünkü hyunjin okadar sıkı sarılmıştıki, jisung hyunjin ın pişman olduğunu anlamıştı evet hıyujin böyle şakalar yapardı arada ama bu agır gelmişti jisung a.

Hyunjin hala jisung a sarılmış bi şekilde  bagırarak şunları söyledi her üçü süne "BAKIN BENİ BİLİYORSUNUZ BEN ÖYLE ŞEYLERİ EĞLENMEK İÇİN YAPARIM SİZ EGELENMESENİZDE, AMA VALLA PİŞMAN OLDUM BİDAHA DA BOKUNUZU YERİM AMA SİZE ÖLE ŞAKALAR YAPMAM, NE İSTERSENİZ YAPARIM YETERKİ BENİ AFEDİN NE OLUR LÜTFEN BENİ AF- " hyunjin ın konuşması daha doğru bagırması jisung tarafından kafasına yediği tokatla yarıda kesilmişti.

" ne bagırıyon lan kulamın dibinde ha sagırmı var yanında görmüyon mu ben dışında herkez kapatmış kulagını "dedi jisung.

" özür dilerim beni afedin ya hadi çok pişmanım bokunuzu yiyim, nolur afedin ne isterseniz yaparım "

Diğer ikilide kulagını açmıştı.

Jisung diğer ikisine  ne yapalım der gibi bakmıştı.

" ne istersen mi yani? "
Soru Sungmin den gelmişti ardından jeongin konuştu
" yani  ne istersek "

" sagırmısınız oğlum siz ne istersek işte, hem siz mal mısınız? niye biriniz bi cümle kurduktan sonra bigeri o cümlenin bi başka şeklini ama anlamları aynı olan cümleyi söylüyo cins cins hareketlerde bulunuyorsunuz beni korkutuyorsunız "

Hyunjin de " ne isterseniz yapıcam söz, beni afetinizmi " son cümleyi dudagını büzerek söylemişti.

Jisung deminki halinden bam başka diri ortaya çıkmıştı, sanki hiç aglamamış derdini anlatmamış gibi bi hali vardı.

Jeongin hyunjin e şöyle dedi " ben tarafından af edildein "

Seungmin de jeongin e katıldı ardından, ilk başlarda kararsız olan jisung da af etmişti hyunjin ı.

" yess biliyordum zaten af edeceğinizi hıııhhh "
Hıyujin anın getirdiği rahatlık ile hemen bulunduğu yerden fırlayıp üç kişilik koltuğa atmıştı kendini, koltuğa yayılmış bi şekilde ayagınıda sehpanın üzerine üst üste atmış sırıtıyordu.

" eveeeet şimdi de kalk ve isteklerimizi yerine getir paşam " dedi jeongin.

Bölüm sonu

✎﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏