33.Bölüm

26 4 23
                                    

Sevgili okuyucularım. Lütfen bol bol yorum yapın. 💭

Yorumğmğmğm 😁😁

Keyifli okumalar. Ballı çöreklerim.😋 (size artık böyle diyeceğim) 🍯lı çöreklerim. 🤗❤

Üniversite de 1 ay geçmişti. Çok yoğun bir şekilde çalışıyorduk.

Ahmetle ben ise karakola Emirin sicilini sildirmeye gittiğim gün barismiştik. Sorarsınız Ahmet Damlaya karakola girerken bir sövmediği kalmıştı. Ne oldu da Damladan özür diledi? Aklınıza gelen sorunun cevabı şöyle;

Ahmetin anlatımıyla

Rukiye taburcu olalı 2 gün olmuştu. Karokaldan çağırmışlardı. Bende giderek ne olduğunu öğrenecektim.
Karokala girerken Damlayı gördüm.

Ona sinirim hala geçmemişti. Nasıl bu kadar yükselebiliyordu. Kendimi tutamayıp "Noldu teslim olmaya mi geldin. Bence iyi yaparsın bu ülke senin gibilerden kurtulmalı." Demiştim.

Sadece yüzüme bakmıştı.
Önüne dönerek yürümeye başladı, merdivenlerden iniyordu.Bende önüme Döndüm.
Ayağı takılmış olacak ki dengesini kaybedip geri toparlandı ve devam etti. Merak edip

"Iyimisin?" Diye sordum.  Bana  dönerek "niye soruyosun ki umrunda olmamam lazım." Bana kızgındı gaIiba.

"Umrumdasın ama" ağazımdan bunlar çıkmıştı.
"O zaman niye bana bunu yapıyorsun. Niye? Devam etsen bana katil diyceksin. Sevmiyorsun madem o zaman canımı yakma!" Bağırmıştı. Arabaya doğru yürüdü. 

Üzgünüm sevgilim canını yaktığımı bilmiyordum. Affet. Bunları demeyi çok isterdim.  Önüme dönerek içeri girdim. Batu'nun yanına gittim.

Kafasını öne eğmiş oturuyordu. P*c

"Oo rahatınız yerinde mi?  Kahve istermisiniz?" Kafasını kaldırdı beni gördü ve ayağa kalktı.

"Ahmet bak gerçekten kardeşini vurmak istemedim." Söylediği komiğime gitti.

"Okey kardeşimi vurmak istemedin. Damla'nın annesini vurmak istedin ama" 🙄 burnumu kaşıyarak Batu ya baktım.

Cevap beklediğimi anlamış olacak ki konuşmaya başladı.

"Bak senden önce Damla geldi ona da anlattım sanada anlatiyim." Kafamı salladım.

"Damlayı tek başına otururken gördüm yanına gittim. Ben sizden etkilenip silahı bırakmıştım.

Damlaya da bunu söyledim. Benim babam silah yüzünden öldü. Bu yüzden annem zorla elime verdi. Bana bıraktırmadı.

Damlayla arkadaş olduk çünkü bana inandı. Damlayla konuştuktan sonra annem yanıma geldi ve elime silahı yeniden verdi. Damlaya ben buyum demek için gelmiştim. Siz de beni görünce işler karıştı." Kafamı salladım.

"Ama annen sana silahı verdiyse kullanmak zorunda değilsin. Herşey silahla hallolmuyo. Sadece yanında durur bunu kullanmak sana kalmış bir şey, sen kullanmayı seçiyorsun."
Pişman olmuş bir şekilde kafasını salladı.

"Devam et Songül teyzeyi niye vurdun?" Ellerimi birbirine bağladım. Duvara sırtımı yastlamıştım.

"Damla gelmişti sen perişandın. Polise yakalanmamak için bir şey yapmam lazımdı. Kaçmaya çalışırsam Damla engel olacaktı.

  O an birsey yapmam lazımdı. Bu yüzden annesini vurursan şok geçirir bana engel olamaz diye düşündüm."

Soğuk bir sesle "yani kurtulma planın  ise yarmadı. Geride sadece Damlanın ve benim hayatımı batırmanla kaldı."
Kafasını salladı.

Yıldızlara BakarakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin