Yıldızlara Bakarak

26.Bölüm

Selam herkeze. Nasılsınız?

Hikayemi beğenmeyi ve yorum yapmayı birde takip etmeyi unutmayın. 🌟💬 (takip et)

Başlayalım o zaman. ☺

Eve gelmiştim. Annemi koltukta otururken görmüştüm ben de yanına oturarak konuşmaya başladım.

"Anne piskolağa gidecekmiyim?" Annem saçımı okşayarak "gitmek istersen gideriz kızım. Senin için önemli bu biliyorsun. Gitmen lazım."

Bana sorulsa gitmek istemiyordum da işte durum belli. "Tamam gidelim. Bu pazar sen boşsun zaten gideriz. Sonra ben kendim gidip gelirim." Annem kafasını salladı.

Ben de odama çıkarak kore dizimi izlemeye başladım.

Canım sıkıldığı için dışarı çıktım. Müzik açarak yolda bir süre yürüdüm. Nereye gittiğimi ben de bilmiyordum. Sadece yürümek istiyordum. Sonra koşmaya başladım. Bir süre hızlı koştum. Sonra dinlenmek için bir banka oturdum. Karşımda kız kulesi vardı. Bir süre ona baktım.

Arkamdan bir ses yükseldi. "Naber güzellik." Kız sorunsalı geldi.
(Gece dışarı çıkınca illede birisi yavşıyacak.)

Arkama bakarak
"Efendim , bana mı dediniz?"
Baktığımda karşımdaki kişi ile gözlerim kocaman oldu. "Batu"

Yanıma oturdu. Ben hala nası beni buldu şaşkındım.
"Burda dolaşıyordum seni gördüm. Koşuyordun. Oturunca dedim yanına gidip selam veriyim." Kaşımı kaldırdım.

"Ben şöyle dediğimi hatırlıyorum sana beni gördüğünde selam bile verme, dememişmiydim." Etrafa baktım adamları yoktu yanında.

"Dedin biliyorum ama yani amacım sorun yaratmak değil. Artık silahı bıraktım. Korumam da yok. Sade bir hayat yaşamaya karar verdim."

Şaşırmıştım. Kafamı salladım.
"İyi doğru yolu seçmişsin." Gülümsedi. Bende karşılık verdim.
"Biz tanışmadık doğru düzgün yeniden tanışalım mı?" Bana bakıyordu.

Tepkisiz bir şekilde "tanıştık da  kavga ederken tanıştık, iyi olmamıştı." Gülümsedim.
"Ben Batuhan batu dersin. Seninle aynı okulda okudum. Sınıflarımız  farklıydı." Şaşırmıştım uzattığı elini sıktım.
"Memun oldum bende Damla , bende kısaltma kullanma!" (Kullanmasın)
Sonra arkama yaslanıp karşımdaki gökyüzüne baktım. Her zamanki gibi güzel ve muazzamdı. 

"Bir şey sorabilirmiyim?" Aklıma takmıştı bir şeyler.
"Sor tabikide" yerinde bana döndü.
"Neden silahla ve korumalarla geziyorsun? Geziyordun" önüne döndü ve yandan acı bir gülümsemesini görmüştüm.

"Kendi isteğim değildi. Silah kulanmam normalde, sadece olabilecek şeylere karşı bir önlem.
Bunu ben istemedim. Annem  istedi."

Durmuştu hiç bir şey anlamamıştım.
"Nasıl yani annen  niye böyle birşey istiyor ki? Hem bizim korumamız için polisler var korumalara veya silaha ihtiyacımız yok."

Yine gülmüştü. "Babam 2 sene önce öldü. Bir cani yüzünden öldü.  Anneme takıntılı birisi yüzünden.
Babam annemi korumak isterken 6 yerinden vurularak öldürüldü.
Annem de bana birşey olmasın diye koruma ve silahla dışarda geziyorum." Gözleri dolmuştu.

Gülümsemiştim. Dolu gözlerimle batu ya baktım. "Aynı kaderi paylaşıyoruz desene" kahkaha atmıştım.

"Nasıl yani anlamadım." Gözümdeki yaşları silerek "benimde babam öldü.
Senin gibi kurşunla değil , kalp krizinden öldü. Tatildeydim. Annem aradı ve öldüğünü öğrendim. Yaşlı değildi sadece bir kavga yüzünden olmuştu. Benim yüzümden olmuştu. Benim için kavga etmişti. Benim sorunlarım yüzünden."

Bir kişiye karşı ilk defa kedimi suçluyor olabilirim ama ben 9 aydır içimde kendimi suçluyordum. Her gece. Her uyandığımda. Durmadan.

"Başın sağolsun. Seni anlamak zor değil. Aynıyız çünkü." Güldüm bu dediğine. "İyi koşarmısın?" Batu anlamsızca yüzüme baktı.
"Koşarım" ayağa kalktım.
"Ee hadi o zaman yarış yapalım." O da ayağa kalktı.
"1,2,3 başla" dememle koşmaya başladık.

Batu baya geride kalmıştı. Durarak hem dinlendim hemde bana yetişmesini sağladım. Yanıma gelmişti. Nefes nefese kalmıştı.
"Ben kazandım. Sende çok yavaşmışsın ya" :) güldüm.

Biraz yürüdükten sonra "Ben eve kaçar bu gece bu kadar eğlence yeter." Elimi uzatarak "Memun oldum. Yeni arkadaşım. Hemde mafyalısından." Kahkaha atarak eve gittim.

Kapının önüne gelmiştim. Ve bi silah sesi ile sıçradım.

"Her yıldızın sonu vardır belki , ama her  yıldızın birde soyu vardır."

"O soy kurumuş olabilir bir ağaç gibi.
Sulanmayı bekler. Sevgiyi bekler. Aşkı bekler. Ben ise o soyun tek fidanıyım."

Bölüm sonu

İçinizden ama yeter artık kimseye zarar gelmesin gibi söylemlerin olduğunu biliyorum.

Napıyım bende kaosdan besleniyorum. :)

Sizce kim vurulacak. Kime zarar gelecek?

Birisi ölecek mi? O ruhun cevaplayamadığı soru cevaplanacak mı?

Damla Batu'yla arkadaş olması doğrumu?

Hepsi bir sonraki bölümde. Görüşürüz. Destekleriniz için teşekkürederim.

(Bu arada sözüm nasıl yoruma yazmayı unutmayın. Meraklıyım ben birazcık.) 👉👉👉👉👉👉👉👉👉👉👉