Yıldızlara Bakarak

17.Bölüm

Selam

Fazla konuşmayacağım. Boş söze gerek yok. 

İyi okumalar

Okula hiç gitmek istemiyordum. Kendimi odaya kitleyerek yatağa uzanıp müzik dinlemeye başladım.
Belki akşam olmuştu yada öğlen saat ile ilgili hiçbir bilgim yoktu.

Ayağa kalkarak annemin yanına gittim. Annem kanepede oturup kahve içiyordu. "Anne napıyosun " annem bana bakarak "asıl sen napıyosun kızım okula niye gitmedin? Ahmet seni görmek istedi bahçede bekliyo" off yine depresyona girmeden çıktım ya
Bahçeye doğru geceliğimle çıkmıştım.
"Beni sormuşsun" Ahmete doğru yürüdüm. "Evet, okula neden gelmedin" omuz silkerek "canım istemedi." Ellerini omzuma koyarak
"Ben biliyorum senin derdini"
birlikte terasa çıktık. Saat 17:06'di.

Üstümüze pike alıp terasa çıkmıştık.
Yere uzanarak Ahmetin kolunun altına girmiştim.
"Ben gerçekten kötü bir arkadaşıyım?" Saatlerdir aklımda dönen o soruyu sormuştum sonunda ama yanlış kişiye. Arkadaşıma sormam lazımdı. Sevgilime değil.
"Sen kötü bir arkadaş değilsin Damla
sen sadece çok iyimsersin onların kötülüklerine üzülecek kadar iyisin. onların  üzülmesi gerekirken sen üzülüyorsun. Sen en iyimser kişi olabilirsin." Ahmetin söyledikleri ilaç gibi gelmişti. Gözümdeki yaşlar akmaya başlamıştı. Ben mi kötüydüm ve kördüm yoksa onlar mı gaddardı.
"Peki ben seninle uyuyabilirimyim burda sende kalsan olurmu?" Ahmete dahada sokulmuştum.
"Olur aşkım kalırım." Eline telefonu alarak bende kalacağını annesine söylemişti.
İki yastık getirip uzanmıştık. Ahmete dönerek "sen olmasan ben hiçbir acının altından kalkamazdım. İyi ki varsın"dedim. Ahmete sarılmıştım.
"Sen de iyiki varsın. Çok temiz kalplisin. Ufacık bir şey bile senin üzülmene neden olabiliyor. Sen benim 'depresyon güzelimsin' dedikten sonra
"Ah canım sevgilim benim depresyon güzelim." Şarkının sözlerini söylemeye başlamıştı.
"Sesin bu kadar güzelmiydi yoksa ben sana birdaha aşık olmak için neden mi arıyorum?" Burnumu öperek
"Sesim güzeldi birazda sen aşık olduğun için olabilir." Gülümseyerek bana bakıyordu. Kehverengi gözleri saçlarının arasından parlıyordu.
Saatlerdir o gözlere baktım.
Bakarken kendimi kaybedip dudaklarında buldum kendimi.
Uzun bir süre öyle kaldım. Sonrasında   geri çekilerek sarılmaya devam ettim.
Ahmet bir yandan kulağıma şarkı mırıldanıyordu.
Sesinin güzelliğiyle uykuya daldım.

Bölüm sonu

Bugün pek keyfim yoktu hep hüzünlü yazmak istedim ama bir yerden sonra kendime gelmem lazımdı.

Umarım  beğenmişsinizdir.

Kurguyu nasıl buluyorsunuz?

Sizce Damla kötümü  yoksa saf mı?

İyi akşamlar, günler.