SEDUCING MR. BUENAVENTURA

CHAPTER 19

Napalunok  ako ng ilang beses dahil sa salitang binanggit nito, ano ibig niyang sabihin roon?

Akma akong tatayo ng bigla ako nitong hilahin, nanlaki ang mata ko ng maramdaman ko ang paglapat ng labi nito sa labi ko, para akong nahipnotismo sa bawat halik na ibinibigay nito at hindi ko alam kong bakit hindi ko mapigilan ang sariling tugunan iyon.

Ramdam kong may  mali na nong dahan-dahan nitong hinuhubad ang suot kong damit sa gitna ng paghahalikan namin, gusto kong pigilan ang sariling magpadala sa init ng katawan pero huli na dahil pareho na kami ngayong walang saplot.

Inihiga ako ni Arthur, habang patuloy nitong sinasakop ng halik ang labi ko, hindi ko alam kong tama ba ito pero wala akong nagawa kundi sumabay na lang sa ginagawa nito. 

Mula sa aking labi ay bumaba ang paghalik nito sa aking leeg habang malaya namang sinasakop ng mga palad nito ang malulusog kong hinaharap.

"Ugh!" Pag-ungol ko.

Masyado ng nag-aalab sa init ang katawan naming dalawa kaya ang sumunod na nangyari ay hindi ko inaasahan, dahan-dahan nitong ipinasok ang malaki at maugat nitong pagkalalaki sa bukana ko dahilan para mapasinghap ako sa sakit.

Nong mga oras na iyon ay naluluha na ang mga mata ko sa sakit, pakiramdam ko ay nahiwa ang pagkababae ko sa sobrang laki no'n.

"Damn, Woman! You're so tight!" Pagmumura nito.

Nong una ay dahan-dahan lang ang pag-unos nito, pero nong nakapag-adjust na ako ay saka naman bumilis ang paglabas-masok niya sa akin.

Magkahalong sakit at sarap ang naramdaman ko no'n at hindi ko itatanggi na unti-unti ko iyong nagugustuhan. Patuloy lang ako sa pag-ungol habang patuloy lang din ang pagbayo nito, hindi ko na mabilang kong ilang beses na namin iyong ginawa at sobrang sakit na rin ng bukana ko.

"Harder!" Sigaw nito.

Ngayon ay ibang posisyon naman ang ginawa namin, nakaupo ito habang nakapatong naman ako sa kaniya, tuloy-tuloy lang ako sa pagbayo hanggang sa maramdaman ko ang mainit na likido nito na pumutok sa looban ko.

Bumagsak ako sa balikat niya ng pareho naming narating ang rurok ng kaligayahan, marahan nitong hinaplos ang buhok ko dahilan para mapayakap ako ng mahigpit sa kaniya.

"Thank you for coming back, I love you.... Chelsea."

Para akong nabingi sa pangalang binanggit nito, hindi ako makapaniwalang sa ilang oras naming pagsasama ay si Ms. Chelseq lang pala ang laman ng isip niya.

Nagsimula ng manubig ang mga mata ko dahil sa sakit, ang buong akala ko ay nakilala niya ako base sa kong paano niya ako tingnan pero nagkamali pala ako. Naging tanga na naman ulit ako.

Nagising ang mahimbing kong tulog dahil sa sinag ng araw na tumama sa mukha ko, dahan-dahan akong bumangon at tumayo ng kama pero napangiwi ako  ng makaramdam ng sakit sa pagitan ng hita ko.

Nahagip ng dalawang mata ko ang mantsa ng dugo sa kama dahilan para muli na namang kumirot ang puso ko sakit, naalala ko kong paano paulit-ulit na may nangyari sa amin kagabi na inakala ni Arthur na ako si Ms. Chelsea.

Isa-isa kong pinulot ang mga nakakalat kong damit sa sahig bago ako pumasok ng banyo, sa tuwing sumasagi sa isipan ko ang mga katagang binanggit nito kagabi ay parang gusto ko ng magwala.

Napakatanga para magpadala sa kaniya, hindi pa ba sapat lahat ng sakit para kamuhian ko siya. Bakit hindi na ako natuto! Humangolgul na ako sa iyak sa sobrang sakit, ang buong akala ko ay hindi ko na muling mararamdaman ito, pero heto ulit ako.

Pagkatapos kong maligo at magbihis ay lumabas na ako ng banyo sakto namang gising na si Arthur, nakasandal ito sa  headboard ng kama na para bang may malalim na iniisip. Dahan-dahan kong inihakbang ang paa papunta sa kaniya pero gano'n na lang ang gulat ko ng mabilis niya akong hilahin at sakalin.

"S-sir!, a..ano ba! Na..sasaktan ako." Pagrereklamo ko.

Nanlilisik ang mga mata niyang nakatingin sa akin ngayon at hindi ko alam kong bakit bigla na lang siya nagkakaganito.

"What have you done! Hindi pa ba naging sapat nong una mo akong akitin tapos ngayon sinamantala mo 'yong kalasingan ko!" Bulyaw nito.

Binuhos ko na ang lahat ng lakas ko para maitulak ko siya, ubo ako ng ubo ng mabitawan niya ako. Muntik na akong mamatay do'n, nababaliw na ba siya!

"Ano bang pinagsasabi mo? May nangyari sa atin dala ng kalasingan mo, bakit isisi mo sa akin 'yang kapabayaan mo."

"Really? Paano ako maniniwala kong minsan mo ng tinangkang gawin ito, ilang beses ko bang sasabihin sayo na kahit kailan hindi kita matutunang mahalin kahit na paulit-ulit mo pang ialok ang sarili mo sa akin." Igting panga niyang wika.

Hindi na ako nakapag-pigil at malakas ko itong sinampal, bakit kasalanan ko pa ngayon kong may nangyari sa amin.

Ako na nga itong tatanga-tanga dahil sa kabila ng lahat ay nagawa ko pa ring bumigay sa kaniya, sa pangalawang taon ha naging marupok na naman ako.

"Ganiyan ba talaga ang tingin mo sa'kin? Babaeng ibibigay lahat kahit katawan para lang sa pagmamahal, siguro nong una oo. Pero maraming pwedeng magbago sa loob ng tatlong taon at hindi na ako 'yong estudyante mo noon, Arthur. Hindi lang ikaw ang lalaki dito sa mundo at hindi lang ikaw ang lalaking pwede kong mahalin!"

Unti-unti kong naramdaman ang pagbagsak ng mga luha ko, masakit ang bawat titig na ipinukol ko kay Arthur habang matalim naman ang mga tingin nito sa akin.

"Sana hindi ka na lang bumalik dito." Matigas niyang sambit.

"Hindi ako uuwi ng Pilipinas kong hindi dahil sa ate ko at wala ako ngayon rito kong hindi dahil sayo."