"Hayat olmayan şeyleri iteceğim.
Ve öldüğüm zaman aslında yaşamamış olduğumu görmeyeceğim."
Gözleri ile resim sergisinde ki çizimlere baktı. Kendisini burada nasıl ve ne için bulduğunu bilmiyordu. Kapısından geçiyordu ve içeride tanıdık bir şeyler b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sanada günaydın Nisa." dedim hissizce. Parmaklarım sıcak suyun ve köpüklerin içinde dans ediyordu. Bu rahatlık nereden geliyordu hiçbir fikrim yoktu. Ama rahattım. Bugün Ferit'in mahkemesi vardı. Kahvaltıya inmemiş onun yerine kendimi sıcak ve köpüklü bir suyun içine atmıştım.
Nisa saçlarını geriye attı. Odama girmiş üstüne üstelik banyoya kadar gelmişti. Sesime geldiğini anlamıştım.
"Günaydın," dedi. Suyun içindeki bedenimi süzdü. "Kocası hapiste olan biri için fazla rahatsın." dedi. Gülümsedim.
"Bırak ona da ben karar vereyim. Ne oldu?" dedim ilgi ile. Derin bir nefes aldı ve çekinerek cevap verdi.
"Mahkemeye biz de geleceğiz. Eğer lazımsa şahitlik felan yapabilirim."
"Ferit için mi?"
"Evet." dedi hızlıca. Kaşlarım havalandı.
"Kocan ne der diye korkmuyor musun?"
"Korkuyorum." dedi bakışlarını kaçırarak. "Ama Ferit'e de minnettarım. O daha ağır basıyor."
"Anlıyorum." dedim. Nefes alırken sıcak sudan yükselen buharlar ciğerimi dolduruyordu. "Borcunu sonra ödersin. Şahite felan ihtiyacımız yok." dedim göz kırparak.
"Kendine nasıl bu kadar güveniyorsun?" dedi sertçe. Sinirlendiğini hissettim. "Hiçbirimizden yardım istemedin. Gülgün annemden bile." dedi. Ona aşağılayıcı bir bakış attım.
"Güveniyorum ki istemedim. Mümkünse daha fazla hayatını karartmayın." dedim sakince. O benim aksime daha sinirliydi.
Ah evet. Dün eve sersem sersem gelmiş, kimseye hiçbir şey söylememiştim. Aslında amacım Ferit'i terk etmek değildi. Gözünü korkutmaktı. Onu bırakamazdım. Hele ihtiyacı olduğu bir zamanda asla!
"Hayatını karartmak mı?" dedi inanamayarak. "Biz hiçbir şey yapmadık."
"Nisa," dedim gülerek. "Hiçbir şey bilmiyorsun. Yorum yapma, tamam?" dedim sorarak. "Kocanın yaptığı iğrençlikleri, İfakat yengeciğinin yaptığı pislikleri, Gülgün Hanım'ın ve Ferit'in yaptıklarını. Hiçbirini bilmiyorsun."
"Sen biliyorsun sanırım." dedi kinaye ile.
"Biliyorum." dedim kısaca. "Neden bunları gidip kocana sormuyorsun?"
"Soramam."
"Neden?"
"Öyle sandığınız gibi bir evlilik değil bizimkisi de ondan." dedi kolunu sıvazlayarak. Gözlerimi kapattım. "Her neyse." diyerek banyodan çıktı. Konu ne ara Feritten buraya kadar gelmişti, anlamamıştım. Ama Nisanın sadece boş bir egodan dolu olduğunu anlamıştım. İçten içe yalnızdı.
Ağır hareketlerle küvetten çıkıp üzerime havlumu sardım. İçim sıkıntılar ile dolu olsa da dışarıdan aşırı rahat gözüküyordum. Bu da ev ahalisini kudurtuyordu. Suyu boşaltıp içeri girdim.
