"Hayat olmayan şeyleri iteceğim.
Ve öldüğüm zaman aslında yaşamamış olduğumu görmeyeceğim."
Gözleri ile resim sergisinde ki çizimlere baktı. Kendisini burada nasıl ve ne için bulduğunu bilmiyordu. Kapısından geçiyordu ve içeride tanıdık bir şeyler b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mezardan korkan küçük oğlan dedesinin gömüldüğünü izledi..
Almanya, Hamburg -
Ferit'ten çıktıktan sonra telefonum çalmış ve bir iş teklifi almıştım. Fuat Korhan denen adam ile yarın kaldığı otelde buluşacak ve işin ayrıntılarını konuşacaktık.
Eve gidince kendime kahve yapmış ve bilgisayarın başına geçmiştim. İş yaptığım adamları önce araştırır sonra anlaşma yapardım. Bazı kriterlerim vardı. Eğer o kriterlere uymuyorsa, işi reddederdim.
Google'da arama kısmına Fuat Korhan yazarak girdim. Kahvemi yudumlarken çıkan haber başlıklarını incelemeye başladım.
Korhanlardan acı haber daha! Bu sene çok konuşulan o tasarım Korhanlara ait! Fuat Korhan bu sene evleniyor!
Gözlerimi yavaşça başlıklarda ve haberlerin detaylarında gezdirdim. İki sene önce dedesini, haftalar sonra da babasını kaybetmişti. Gerçekten onun için toparlanmak zor olmalıydı. Yine de internette bolca yaptığı anlaşmalardan, işlerden bahsettirmeyi başarmıştı.
Görseller kısmına girdim. Tek çekindiği, nişanlısı ile olduğu boy boy fotoğrafları vardı. Sayfayı kaydırınca ağzımdaki kahveyi şoktan püskürtmek zorunda kalmıştım. Ferit?
Fotoğraf yaklaşık iki sene önce yayımlanmıştı. Bir aile tablosu olduğu belliydi ama kalabalıktı. Kaşlarımı çattım. Ferit bir Korhan mıydı?
Hızla telefonu elime aldım. Özge'nin adını tuşladım. Stresten dizimi sallamaya başlamıştım. Neden bu kadar stres olduğumu bilmiyordum.
"Efendim?" diye açtı telefonu Özge. Derin bir nefes aldım.
"Özge sana bir şey soracağım," dedim. Onay sesi alınca konuştum. "Ferit'in para attığı hesabın adına bakabilir misin?" dedim heyecanlı ve hızlı bir şekilde. Özge birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra konuştu.
"Olur bakarım da hayırdır?" dedi. Olduğu yerde hareketlenmiş olmalıydı. Hışırtı geliyordu.
"Anlatırım sonra, sen bak." dedim. Yanımdaki peçeteyi alıp masaya sıçrayan kahveyi silmeye başladım. Neden bu kadar tepki verdiğimi bilmiyordum. Fotoğrafta Ferit olduğundan kilolu, saçları kısa duruyordu. Üzerine zamanın dokunduğu belliydi. Şimdi daha zayıf ve yakışıklıydı.
"Soyadı yok." dedi. Gözlerimi devirdim.
"Bir hesap adında nasıl soyadı yok Özge?" dedim gerilerek.
"Yok işte Seyran, zaten banka hesabı değil. Şirket hesabı olarak gözüküyor. Ama şirketin ismi gizlenmiş." dedi hızlıca. Kaşlarımı çattım, bana çok saçma gelmişti. Bu adam neden kendini, soyunu deli gibi saklıyordu böyle?
"Peki, sağol." dedim heyecanımı kaybederek. Bu Ferit'te bir şeyler vardı. Bu gizemli halleri ilgimi çekiyordu.
"Noldu, neden soruyorsun?" dedi. Görebilecek gibi omuz silktim.
