"Hayat olmayan şeyleri iteceğim.
Ve öldüğüm zaman aslında yaşamamış olduğumu görmeyeceğim."
Gözleri ile resim sergisinde ki çizimlere baktı. Kendisini burada nasıl ve ne için bulduğunu bilmiyordu. Kapısından geçiyordu ve içeride tanıdık bir şeyler b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat tesadüfler ile mi yol bulur, yoksa kader ile mi?
Almanya - Glanz & Gloria
Bakışlarımı Sadece Ferit'in yüzünden çekip Özgeye çevirdim. Sabah sergide karşılaştığım adamdı bu. O zaman çok sohbet etme fırsatımız olmamıştı. Ama geniş omuzları, uzun boyu ve yakışıklı suratı ben buradayım diye bas bas bağırıyordu.
"Otursana Ferit." dedi Sinan onu boş koltuklardan birine yönlendirerek. Ferit, şu an ayakta olan, Özge'nin yerine oturmuştu. Benim karşıma oturmuştu. İçtiğim şeyin mi midemi bu kadar kaynattığını bilmiyordum. Evden çıkmadan yemek yemiştim bir de.
"Bu Ferit," dedi. Tek tek Ersin, Elif ve diğerleri ile tanıştırmıştı. Özge de oturmuştu. Sıra bana geldi. Ferit'in gözleri gece kulübünün hareketli ışığından dolayı daha parlak duruyordu.
"Bu da-" dedi Sinan ama onu susturdum.
"Biz tanışıyoruz," dedim. Ferit'te, Sinan'ı bozduğum için kaşlarını kaldırıp sonra indirmişti. Bunlar nereden tanışıyorlardı? Şahsen Ferit, sabah tanıştığımda daha vizyon sahibi birine benziyordu. Sinan ile gelerek kafamdaki o görüntüsü kaybolmuştu.
"Nereden?" dedi Sinan gözlerini kısarak.
"Sabah sergisinde tanıştık," dedi Ferit kısa keserek. Sinan'ın bakışları bir bana bir Ferit'e gidip geldi. Kaşlarımı çattım. Aramızdaki şeyden rahatsız olmuştu. Umrumda değildi.
"Ne içersin Ferit?" dedi bağırarak. Birkaç saat zor dayanacağımı biliyordum. Yine de Özge'nin hevesini kırmak istemediğim için duruyordum.
"Bilmem, sen sevdiğin bir şeylerden ver." dedi bağırarak. Sinan neşe ile yanımızdan uzaklaştı. Özge, Ferit'i beğenmiş olacak ki onunla muhabbet kurmaya çalışıyordu. Ferit'in isteksiz olduğunu ifadesinden anlamak zor değildi. Belli ki o da zorla getirilmişti.
"Beğendin mi Ferit?" dedi Özge laf arasında.
"Heykellere bakma fırsatı bulamadım ama çizimler güzeldi." dedi Özgeye. Özge bozulsa da neşe ile bana döndü.
"Çizimlerin sahibi burada." dedi. Yalandan bir tebessüm ederek arkama yaslandım. Ferit bunu bildiği için sadece kafası ile onaylamıştı.
Yarım saat sonra Özge'nin Ferit ile iletişim kurma çabaları boşa çıkmış olacak ki, oturduğu yerden kalkıp dans etmeye gitmişti. Masada sadece ben ve Ferit kalmıştık. Sinan giderken erkek arkadaşlarını da götürmüştü. Sevgilisi olan arkadaş için geceden eğlence alma seviyesi tartışılırdı. Zira gözünü bile çeviremiyordu.
