ah evet. yaptığım her şeyin karşılığını böyle ödüyorum işte. acı, acı ve daha fazla acı. birden fazla kişiye aşık olmanın bu kadar fazla acı vereceğini bilmiyordum. insanların aşk anlayışı mı yanlış yoksa bende mi sorun var? ben sorunluyum değil mi. tek hata bende. duygularım bir hastanın duyguları. ben hasta ve iğrenç bir insanım. ve bu benim hatam. kesinlikle doğduğum bu yerin hiçbir hatası yok değil mi? beni kimse ben olduğum için sevmeyecek. biliyorum. kimse beni ben olduğum için sevmeyecek. anlıyorum. birilerine aşık olmaya hakkım yok. hasta olduğum için sevdiklerime sadece acı çektiririm.
zaten saçmalıktı değil mi? bu yüzden de saçmalık işte. benim kadar hasta birisinin bu dünyada yeri yok. bu acı dinmeyecek. sadece ölüm dindirir bu acıyı. aşktan nefret ediyorum. bu duygunun beni soktuğu hale bak. üstüne üstlük kurtulamadığım bir duygu da. nefret ediyorum. insan olmaktan nefret ediyorum. insan olmak çok acınası ve saçma.
öyleyse kendimi öldürmeme gerek kalmadan duygularım ölmeli!
nasıl yapacağımı bilmiyorum. belki de zamanla olur. o zamana dek acıya katlanmam gerek. acım dinmeyecek fakat, en azından duygularım ölürse azalacak.
belki birisi beni ben olduğum için sever sanmıştım. belki de birisi beni anlar sanmıştım. belki, belki, belki. asla mümkün olmayacak bu. benim aşk anlayışım aşar bu insanları.
belki de insanların aşk anlayışı doğrudur da benimki yanlıştır. belki de aşk sadece bir kişiye karşı hissedilir. belki de ben aşık olamıyorumdur. ama onları çok, çok ama çok sevdiğimden emindim ben...
her neyse. kimse beni ben olduğum için sevmiyorsa ben de onları sevmem.
sevmek acıdır
aşk acıdır
insanlık acıdır
yaşam acıdır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lobo Solitário
De Todoçok yalnız hisseden birisinin yazdığı şeyler.(yazdıklarımın ciddi bir amacı yok, alakasız yerler olabilir. bir kişinin iç dökme günlüğüymüş gibi okuyun.)
