Lobo Solitário

kendine gel.

"ege, ege! kendine gel! düzelt şunu! işlerini yap artık! geleceğin için bunlar önemli! artık bir şey yap! düzelt kendini! sevgilin olsun, arkadaşların olsun, yaşa sadece! okuluna devam et! o okulu bırakma, ruhunu öldürürsün!"

ruhum ölü zaten.

elimdeki her şey kayıp giderken yaptığım tek şey izlemek. gerçi elimde başından beri hiçbir şey yoktu, ben buna kendimi inandırmıştım.hiçbir şeye sahipken sahip olduğum hiçlikle hiçlik için savaşmak mı? güldürme beni. şu sıralar çok fazla nihilistim.

yaşam bir yarışa benziyor, bu doğru. ama insanların fark etmedikleri, bir hiçlik uğruna savaştıkları. gidin kendinizi öldürün demiyorum, sadece yaşamda bomboş şeyler uğruna kendinizi harab etmeyin. biraz rahat olmaya çalışın, istediğiniz şeyleri gerçekleştirin, hâlâ yaşam enerjiniz varken.

ben bu yarışa katılmak istemiyorum. oturup öylece izlemek istiyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum.
izlemek ve düşünmek. sadece bu kadar.

hiçbir şey hissetmiyorum veya kendimi duygulardan mı koruyorum? bilmiyorum. bazı zamanlarda bir şeyler hissettiğimi biliyorum ama onun dışında hiçbir şey hissetmiyorum.

çok zor, biliyor musun? kendimi anlayamıyorum ama en azından anlamaya çalışıyorum. belki çalışırsam bazı sonuçlara varabilirim diye, hep deniyorum.

"eskiden derdim ki; insanın başına gelebilecek en kötü şey bir gün yapayalnız kalmasıdır.
öğrendim ki; hayatta insanın başına gelebilecek en kötü şey yapayalnız hissetmesine neden olan insanlarla yaşamasıdır."

-Goethe

yarın muhtemelen bu okuldaki son günüm ve kimse gittiğimin farkında bile olmayacak, öylece ortadan kaybolacağım. bu zaten istediğim bir şeydi. gittiğim okul tam bir hayal kırıklığı. bunu diyorum ama gittiğim okul birçok kişinin hayali ve bu okulu severek bitiren çok kişi var çünkü onlar oraya aitler.

ben ise hiçbir yere ait değilim, olmayacağım da. gittiğim yeni okul da aynı olacak. sadece orada daha rahat olacağım, derslere katılmama gerek kalmadan öylece oturacağım. önceki okulumda bazı derslere katılmak zorunda kalıyordum, artık olmayacak. en azından mental açıdan kendimi biraz kurtaracağım.

kurtarabilecek miyim? bilmiyorum...