bir hafta boyunca okula gittim, yorgundum yeni bölüm ekleyemedim.
sınıf sıramda "kendini öldür ibne" yazısını buldum. büyük yazılmıştı.
beni sadece dışarıdan gözlemleyen, içimi bile görmeyen birisi neden böylesine abartılı bir şey yazsın? zorbalık gerçekten de saçmalık. kendimi birkaç ay içinde öldürmeyi düşünüyordum fakat sırf bu yazı yüzünden birkaç yıl daha yaşamak istiyorum.
pek umrumda olmadığı için bu konu hakkında daha fazla konuşasım yok, onun yerine son zamanlarda yaşadığım yeni bir durumu anlatacağım.
dışarı çıktığım zamanlarda, yani genellikle internetle meşgul olmadığım zamanlarda(?) bulunduğum hiçbir ortam, benim bedenim de dahil olmak üzere, gerçek gibi hissettirmiyor. sanki bedenim bu dünya'da da, bilincim de bambaşka bir yerden bedenimle bu dünya'yı izliyor gibi. televizyon izler gibi düşünün. gerçeklik aslında gerçek gibi hissettirmiyor. bu aslında hep oluyordu fakat son zamanlarda çok artmaya başladı. neden oluyor bilmiyorum. yaşıyor gibi hissetmiyorum. yardıma ihtiyacım var.
gerçek nedir? kafamda dönüyor ama cevaplayamıyorum. bu dünyada, herkes kendi gerçekliğini yaşıyor. kendi akıllarıyla, kendi bilinçleriyle yaşadığı şeylerin, düşüncelerinin gerçek olduğunu düşünüyorlar. gerçek olarak düşünülen şey, bütün gerçeklikler, insandan insana farklılaşıyorsa ne yapacağım ben? gerçek yok mu? ben de kendi gerçekliğimi yaşıyorum. tamamıyla objektif olmam nasıl mümkün olabilir? her şeye olasılık verirsem nasıl gerçeği bulabilirim? bulamam, bulacağıma inanırsam kendime sadece yalan söylemiş olurum.
bedenim şu anda burada. etrafı görüyor bedenim, tuşlara basıyor parmaklarım. zihnim izliyor, bedenimdeki sinir hücreleri beynime bağlı. beynimin içinde zihnim var. beynimin içinde zihnim varsa NEDEN BURADA GİBİ HİSSETMİYORUM?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lobo Solitário
Casualeçok yalnız hisseden birisinin yazdığı şeyler.(yazdıklarımın ciddi bir amacı yok, alakasız yerler olabilir. bir kişinin iç dökme günlüğüymüş gibi okuyun.)
